Weekendje Belt-Schutsloot

Vrijdag 31 juli

Vandaag ging de tocht richting Belt Schutsloot. Eerst weer even Spakenburg om onze fietsen op te halen die we vorig weekend hadden weg gebracht voor een servicebeurt. De eigenaar van de zaak was niet aanwezig maar ze stonden keurig in een overdekte aanhangwagen op ons te wachten. Daarna reden we door naar Belt Schutsloot waar we op het NCC terrein een mooi plekje tussen 4 andere campers toegewezen kregen.
Waterladen, Campy aan de stroom, stoeltjes buiten en pffffff dat was hard werken. We vonden dat we wel een rosé-tje hadden verdiend.
Om toch nog even een beetje actief te zijn deden we een rondje terrein en gingen we ook even kijken bij de steiger die van de NCC was en waar ook een paar bootjes aangemeerd lagen. Na ons rondje weer terug naar Campy om lekker relaxt te zitten en lekker te lezen. Rond half 7 maar een onze rookdoos in gereedheid gebracht. Eens kijken of ik daar een lekker gerookt stukje zalm in kan bereiden. Thuis had ik de zalm al gepekeld en gekruid dus nu was het een kwestie van de rookdoos voorverwarmen en daarna de zalm er in voor een minuut of 20. Ondertussen uitje en champignonnetjes bakken, spinazie erbij en..... aan tafel!!! Heerlijk. Deze is in ieder geval voor herhaling vatbaar.

Zaterdag 1 augustus

1 augustus alweer? Tjee wat vliegt de tijd toch als je plezier heb. Na een heerlijk nachtje slapen op gestart met kopje thee, broodje en een bakkie koffie. Daarna maar eens de route bekeken die we wilde fietsen. Ik had een leuke knooppuntenroute ontdekt waar ook nog een tochtje met de fiets(voet) veer in zat. Maar eerst een beetje saai stuk fietsen met aan de ene kant de Beulakerwijde en aan de andere kant de Belterwijde. Dit is een grote plas met een weg er tussen door. Maar uiteindelijk kwam hier een eind aan en toen werd het een leuk tochtje langs allemaal slootjes en over bruggetjes. En natuurlijk met het pontje over de Walengracht naar de overkant. IVM corona was het 1 richtingsverkeer en gingen we gelukkig de juiste kant op. Anders was het een beetje omfietsen geweest.
Eenmaal bij Giethoorn kwamen we bij een leuk terras waar we het wel tijd vonden voor een hapje eten. We kwamen net op tijd want 10 minuten later hadden we geen plekje meer gehad. Het was een leuk plekje en de bediening was heel aardig en vlot. Mijn salade en Joop zijn broodje ei was ook heel lekker en na deze stop konden we er weer even tegen. Op ons gemak zijn we daarna richting camping gepeddeld waar we nog heerlijk in de zon hebben gezeten. Na de BBQ nog even een stukje gelopen door het dorp om te verdwalen op het terras bij de jachthaven.

Zondag 2 augustus

De dag begon best bewolkt en winderig dus besloten we om ons fietstochtje even aan ons voorbij te laten gaan. Per slot van rekening is het ook veroorloofd om lekker lui te zijn. We waren al heel blij dat het bootje dat we hadden willen huren voor de middag al bezet was want het was waarschijnlijk niet echt lekker geweest op het open water.
Om toch de dag niet helemaal voorbij te laten gaan met niets doen besloten we om toch maar een stukje te gaan lopen. Het zonnetje was ondertussen toch te voorschijn gekomen en maakte het weer een beetje lekkerder. Dus op het terras bij de jachthaven maar een plekje uit de wind opgezocht en lekker mensen zitten kijken en ons zitten vergapen aan de boten en bootjes die er lagen.
Daarna maar eens naar de andere kant van het dorp om te kijken hoe dat er uitziet. Je kon langs het water achter de huizen langs lopen en zo belande we (hoe verrassend) bij het andere terras dat het dorp rijk was. Hier zat je helemaal top. Uit de wind, langs het water met zicht op bootjes die voorbij kwamen varen. Helemaal super. Daar ons zelf getrakteerd op een pannenkoek. Lekker hoor.
Daarna de camping opgezocht om onder het genot van een lekker bakkie zitten lezen en praatjes gemaakt met onze buurtjes.

Maandag 3 augustus

Het zit er weer op. Maar haast?? Nee dat hebben we niet. Dus eerst maar eens de gebruikelijke bakkies thee en koffie en toen maar gekeken waar de zon het beste scheen. Nououou, in Den Helder zeer zeker niet. We zagen dat daar het water rijkelijk boven de stad werd uitgestrooid en aangezien we de zon aan onze kant hadden bleven we toch nog maar even hangen. Maarja, regen of geen regen boven Den Helder, we moesten er toch aan geloven om een keer te vertrekken. Dus maar richting huis. Onderweg zagen we donkere luchten maar het beetje water wat daar uitviel was niets in vergelijking met de regen die hier gevallen was. En al dat water hebben wij dus ontlopen. Op de Afsluitdijk zagen we in de verte wel diverse buien maar dat was allemaal ver weg. Kortom, we hadden het weer prima uitgekiend om naar huis te gaan.

Even een weekendje Aalten

Vrijdag 24 juli

Dit weekend gingen we op familie bezoek. Even een gezellig weekendje doorbrengen met Coos en Monique en dat terwijl we kamperen.
Dus vrijdag om 12 uur Joop opgehaald, spullen in de auto en gaan met die banaan, euh camper. 

Het eerste stukje ging zeer voorspoedig. Tom gaf aan via Amsterdam maar voor we bij Den Oever waren veranderde hij van mening en werd het via Friesland omdat de A8 was afgesloten. Nou en dan weet je het wel. Mooi weer en Friesland, dat betekend wachten voor de sluizen aan beide kanten van de Afsluitdijk. En normaal is het aan de overkant van de dijk best rustig maar volgens ons had heel Nederland zich daar verenigd want het was loei druk. Van Den Helder tot Aalten zouden we in ruim genomen 3 uur doen, nououou, maar er in dit geval maar 4,5 uur van. Maar uiteindelijk kwamen we toch aan op een leuke SVR camping.

 Niet groot maar wel heel gezellig. Gezellig bij gepraat onder het genot van een wijntje en na het eten een kaartje gelegd.

Zaterdag 25 juli

Op ons gemak wakker geworden en genoten van de rust op de camping en in het zonnetje gezeten met een bakkie koffie. Helaas liet de zon zo rond 12 uur verstek gaan en kregen we nattigheid over ons heen. We zijn geen bikkels dus een rondje fietsen was er niet bij. Omdat we wat last hadden van de wind besloten we om het windscherm dat we hadden gekocht maar eens uit te proberen. Het scherm stond heel snel maar viel best een beetje tegen. Het was heel laag en was misschien leuk voor op het strand maar voor windscherm op de camping stelde het niet veel voor.

Tja en nu. Bij Coos en Monique zagen we een scherm die aan de luifel was bevestigd en dat zag er niet verkeerd uit. Obelink was dicht bij dus 1 en 1 is 2. Met zijn 4-tjes naar Obelink dus. De parkeerplaatsen waren bijna allemaal bezet wat in hield loeidruk. Nu moeten jullie weten dat Obelink een grote snoepwinkel voor kampeerders is en ook onwijs groot. Nou, volgens mij hebben we een record gevestigd want we waren in een kwartier weer buiten met!! een windscherm.
Daarna nog even naar de supermarkt voor wat boodschappen en wat lekkers voor morgen bij de koffie.
Tijdens het koken heeft Joop het scherm opgehangen en het resultaat was er wel naar. Heerlijk uit de wind buiten eten. Zalig.
Omdat we toch niets te doen hadden hebben we daarna zitten kaarten bij Coos en Monique.

Zondag 26 juli

Eerst maar eens wakker worden in het zonnetje. Koppie thee, koppie koffie, wat een genot. Daarna op pad naar de familie want ons zwager viert vandaag zijn 60ste verjaardag. En wat een mazzel, in 5 stappen waren we gearriveerd. Wel eigen stoel meenemen, dat dan weer wel. Toch handig als je met je familie op de camping staat.
Omdat de taart behoorlijk machtig was besloten we om het er weer af te fietsen en gingen we op pad om een knooppunten route te gaan rijden.
Coos had een leuke route ergens gezien dus huppekee, op pad. Het was wel een beetje oneerlijk verdeeld want wij hebben een elektrische fiets terwijl zij nog bikkels zijn en fietsen zonder ondersteuning. Maar een kwestie van aanpassen en dan gaat het helemaal goed. Onze eerste stop was een soort van schuur waar het zelf bediening was.

Je kon er koffie, thee en fris kopen en ook lagen er aardappels en waren er diverse jammetjes te koop die werden gemaakt op een zorgboerderij.
Na een bakkie dus weer verder om te genieten van het landschap.
Zitten we daarna op een zeer leuke plek in Kotten bij het Keltisch koffiehuis, wordt Coos gebeld door de camping. Er was een onweersklap geweest en daar was Olaf, de hond, heel erg van geschrokken en die had dus de caravan deur open gekregen en was in paniek de camping op gerend en daarna aan zijn stutten getrokken. En tja, dan moet je dus een behoorlijk eind fietsen voor je weer bij de camping bent.
Joop en Coos waren vooruit gegaan en wij volgde in een iets rustiger tempo. Eenmaal op de camping was er van de mannen geen spoor maar het bleek dat die in de buurt aan het rond fietsen waren omdat er van Olaf geen spoor was. Dus wij ook maar wat rondfietsen en ondertussen roepen maar geen Olaf.
Eenmaal weer op de camping kwam Olaf gelukkig toch uit zichzelf terug en kwam er aan dit avontuur een goed einde. Wel "leuk" dat dan zo'n hele camping mee leeft en iedereen heel blij is dat hondlief weer veilig en wel gearriveerd is.
's Avonds met zijn viertjes gezellig buiten pannenkoeken gegeten.

Maandag 27 juli

En toen was het weekend weer voorbij. Eerst lekker lekker genoten van de rust op de camping daar we voor ons doen best vroeg wakker waren. Heerlijk. Omdat we zagen hoe onze buren aan het bakken waren op hun Cadac (soort van gasbrander waar je ook op kan bbq-en) besloten we maar om als afsluiting een broodje gebakken ei te nemen. Njom njom.

Na de opruim sessie afscheid genomen van Monique en Coos en richting Spakenburg gereden om onze fietsen daar voor een servicebeurt achter te laten. Vrijdag halen we ze weer op als we richting Belt Schutsloot gaan voor een weekendje op een eigen NCC terrein.
Het wordt mooi weer en ze zeggen dat daar bootjes zijn dus misschien kunnen we een stukje zeilen.

Weekendje Brielle

Vrijdag 12 juni

Vandaag was het wel weer eens om naar Brielle te gaan. We wilde op zieken bezoek bij moeders en het is altijd fijn om dat met een leuk weekend te combineren. Dus alles in de auto en op naar de stalling om daar de spullen uit de auto over te laden in de camper en hup op weg. Om 12 uur vertrokken we en om half 3 rolde we de camping op. De camping is van de NCC en het is een heerlijk terrein. Het ligt onder de rook van Pernis maar daar merk je helemaal niets van. Af en toe hoor je eens een boot die door het kanaal heen vaart maar voor de rest is het heerlijk stil. Eenmaal de camper aan de stekker was het tijd voor een bakkie. Daarna even naar het pontje om te kijken hoe laat morgen de eerste mogelijkheid was.

Bij het pontje zit ook een terras dus hup zitten. Helaas was er geen rosé maar een bakkie is natuurlijk ook altijd lekker. Daarna naar de camper om daar in het zonnetje te genieten van, nu toch, een rosétje.
Lekker buiten kunnen eten om daarna onder de luifel te luisteren naar het getikkel van de regen en gerommel van het onweer.

Zaterdag 13 juni

Voor ons doen was het vroeg opstaan om verder wakker te worden in het zonnetje. Na de thee werd het tijd om naar de pont te gaan om over te steken naar Brielle. Vandaar uit moesten we een half uurtje lopen naar de bus die vlak na onze aankomst bij de halte ook arriveerde. Deze bus bracht ons naar het metro station in Spijkenisse alwaar we de metro namen richting Zuidplein in Rotterdam.

Daar we nog heel veel tijd over hadden liepen we dus op ons gemak door dit winkelcentrum. Dit is heel groot en heel gezellig. Door de winkelpaden was wel een middellijn gespannen zodat iedereen keuring dezelfde kant op liep. Als er al eens 1 tegen de stroom in liep kon je zien dat het per ongeluk was en niet moedwillig.
Na het rondje winkelcentrum gingen we op zoek naar de bus voor het laatste stuk richting ziekenhuis. Daar kwam we om 12 uur aan en de bezoektijd begon dus pas!!! om 2 uur. Niet geschoten is altijd mis dus hup naar de receptie om te vragen of het misschien mogelijk was om eerder bij moeders te kunnen komen. Zielig verhaal opgehangen, we kwamen uit Den Helder en met het openbaar vervoer. Niet gelogen want we kwamen uit Den Helder en met het openbaar vervoer. Wel niet op 1 dag maar dat hoefde zij niet te weten. Maar helaas, de receptioniste probeerde het nog wel voor ons maar ze waren op de afdeling onverbiddelijk. Dan maar op zoek naar de koffie, dachten we. Ja daggg, in het weekend is alles dicht. Zelfs de koffie apparaten doen het in het weekend niet. Op de afdeling wel maar ja, dan moet je daar eerst kunnen komen. Wat een ballentent.
Maar goed, de receptioniste was echt een lieverd want zij zorgde dus voor de koffie. Daarna maar de zon opgezocht en plaats genomen op een bankje. Maar ja, 2 uur wachten is wel heulllll lang. Maar eindelijk.... het was kwart voor 2. Joop dacht, nu zal ik toch wel naar binnen mogen dus ik ga maar eens die kant op. Nou niet iets he. 2 uur was 2 uur en geen minuut eerder. Ze waren helaas ng wel met haar bezig dus ook daar moest hij nog even op wachten.
Eenmaal klaar mocht ze in de rolstoel mee naar buiten en dat vond ze heel fijn. Even een stukje gelopen en daarna lekker in het zonnetje gezeten. Helaas konden we niet te lang blijven want we moesten met de OV weer terug om te zorgen dat we om 6 uur weer bij het pontje waren voor de overtocht. Eenmaal op de camping nog tot 's avonds laat buiten kunnen zitten.

Zondag 14 juni

Eerst lekker gezeten in het zonnetje en rond 12 uur gingen we op de fiets richting pontje. Ik had een leuke knooppunten route uitgezocht dus na ons boottochtje zijn we op ons gemak richting Coos en Monique gepeddeld. Door een onverwachtse omweg kwamen we daar later aan dan verwacht maar was het niet minder gezellig. Elly en Leon waren er ook en ook Theo en Marieke waren na hun ziekenbezoek aan moeders aanwezig. We hebben dus lekker zitten kletsen en lekker zitten eten. Daarna weer naar de camping en daar nog lekker gezeten.

Maandag 15 juni

Het weekend zit er weer op. Dus op ons gemak alles in gereedheid gebracht voor vertrek. Voor we echt vertrokken nog even in de zon gezeten met een bakkie thee en ondertussen kijken hoe er hard gewerkt wordt door de beheerder. Niets is leuker dan dat.

Voorjaarsvakantie

Donderdag 21 mei

Eindelijk is het dan zover. De vakantie gaat beginnen. Het is wel even iets anders geworden maar dat is eventjes niet anders.
In plaats van de Ardèche gaan we met Campie op pad. Gister hebben we hem al gehaald en op het plein gezet zodat we na het eten de kleding ed al in de kastjes konden leggen en vanmorgen was het dan zover. Alle andere spullen er in, alles uit de koelkast de koelbox in en huppekee, deur dicht en gaan. Natuurlijk wel nog even alles weer uit de koelbox de kleine koelkast in maar toen gingen we ook voor het echie.
De rit zou naar Bourtange gaan maar we hadden al begrepen dat daar door Corona alles zo goed als gesloten was dus we hadden de plannen omgegooid en reden richting Ugchelen. Dit ligt tegen de rand van Apeldoorn en dat is ook een hele mooie omgeving.
We wisten dat Theo en Marieke en Ellie en Leon ook op het NCC terrein stonden en we vonden het wel leuk om ze te gaan verrassen.
Dus om 12 uur kwamen we het terrein op gerold en troffen familie en vrienden aan de koffie. En de verrassing was geslaagd. ;-)
Het was nog een kwestie van parkeren, stroom aansluiten en de stoeltjes uit de garage pakken. Kopje koffie erbij en we zaten.

Zo snel kan het gaan. Na de koffie nog even wat eten en daarna op pad om een cache tour te doen.
Het was een rondje van ongeveer 10 km dus we konden gelijk onze benen strekken. Via een stuk bos kwamen we in Apeldoorn uit waar we door middel van het beantwoorden van vragen door de omgeving werden geloodst.
Bij elke vraag kwam er een cijfer en aan het eind hoop je dan dat je alle vragen goed hebt beantwoord zodat je de coördinaten voor de bonus cache hebt. En gelukkig, met wat rekenwerk van Marieke kwamen we op het goede spoor en vonden we ook nog een keer de laatste cache. Het was ondertussen behoorlijk warm geworden en we waren dan ook blij dat we weer terug waren op de camping waar we ons konden trakteren op een bakkie koffie.
Later na het eten hebben we nog maar even een heel klein rondje rond de camping gedaan om het eten te laten zakken. Omdat het nog heerlijk warm was zijn we tot half 11 blijven zitten kletsen.

Vrijdag 22 mei

Helaas was de zon niet te vinden maar de temperatuur was prima. Dus na het vast ritueel als zijnde thee, broodje en koffie was het tijd om de fietsen uit de garage te halen en gereed te maken voor vertrek. Vandaag stond een tocht van 19 km op het programma + nog 5 voor het heen en terug fietsen naar het startpunt van de cache. Dus op naar Beekbergen waar nr 1 lag van de 25 caches die we moesten gaan vinden.

En gevonden hebben we ze allemaal. Het was een tocht die voornamelijk door de bossen ging over wegen en fiets paden. Het was wat drukkig maar gelukkig niet te druk dus goed te doen. De cache was zeer geliefd dus regelmatig kwamen we onze voorgangers tegen. Afhankelijk van de moeilijkheidsgraad was het bij de volgende of de daarop volgende cache. Best leuk want soms hoefde we niet echt te zoeken waar die lag. We moesten dan alleen even wachten tot ze klaar waren voor wij onze namen in het boekje konden zetten.
Aan het eind bleek wel dat we 1 bonus letter hadden gemist maar gelukkig kregen we die van een stel die bij het eind punt nog even zaten te praten. Dus ook nu konden we de laatste coördinaten bij elkaar puzzelen en naar het eind punt rijden. Nouou, laat die nou net vlakbij de AH zijn. We konden dus ook gelijk nog wat boodschappen doen en toen op naar huis. Hopen dat we sneller zouden zijn dan de regenbui die heel dreigend boven ons hing. En ja, we hebben gewonnen. Wel wat spettertjes gevoeld maar toen we eenmaal onder de luifel met een bakkie zaten begon het toch dus danig te regenen dat je daar aardig nat van zou zijn geworden. Gelukkig voor ons maar jammer voor de natuur duurde het maar een kwartiertje en toen was het weer droog.
De temperatuur was wel aardig gedaald dus om lekker buiten te kunnen zitten was een vest toch wel noodzakelijk. Maar goed, die hebben we hangen dus dat was geen probleem.
Na het eten nog even een wandeling gemaakt om het eten te laten zakken en om half 10 nog een klein rondje gemaakt omdat iemand had verteld dat om die tijd je vaak zwijntjes kon spotten in het bos. Dus wij op pad. Zoveel mogelijk het grind op de paden ontwijkend. En ineens.... hoorde Theo aan de overkant van de weg in een snder stuk bos iets kraken en ja, warempel daar zagen we pap en mam. Je moest goed kijken want het leek een berg oid. Maar toen het eenmaal bewoog kon je zien dat het een groot zwijn was. Helaas schrokken ze van ons en gingen er vandoor maar toch bleven ze in ons zicht. We konden ze dus toch een beetje blijven volgen maar ineens hadden ze er toch genoeg van en schoten ze er vandoor. Met in hun kielzog.....een paar spruiten waar je alleen de ruggetjes van zag. Feest over dachten wij maar ons geluk was nog niet op want in het stuk bos dat vlakbij de camping was stak nog een familie zwijn het pad over en zag we wederom pap, mam en een hele ris kinders voorbij rennen. Zo ontzettend leuk. We hadden er dus zeker geen spijt van dat we nog even op pad gegaan waren.

Zaterdag 23 mei

Weer tijd om verder te gaan. Maar natuurlijk eerst een bakkie thee, koffie, even betalen, nog een bakkie en ondertussen lekker kletsen met fam en friends. ? Maar uiteindelijk komt er een tijd van komen en een tijd van gaan en dat gaan was rond 11 uur. Op naar Geesteren dus om ons na een uurtje te installeren op Camperplaats de Witteven.

Een aardig grote camper plaats met plek voor ongeveer 30 campers. Na installatie was het tijd om de stoelen buiten te zetten in het zonnetje en zitten maar weer. Na een kopje koffie haalden we fietsen uit de camper en weer op pad. De supermarkt was niet ver weg dus na een rondje dorp en de boodschappen waren we ook weer snel bij de camper. Daarna hebben we nog een groter rondje gereden om de omgeving te verkennen. Bij een herterij zou ook een cache liggen. Wij er heen, hopelijk kunnen we ook zonder hulp iets vinden. Helaas, niet dus. Deze was iets beter verstopt dan degene waar we gister naar op zoek zijn geweest. Helaas maar het is niet anders. Maar weer door naar de camping.
Nu lekker van het zonnetje genieten. Jammer genoeg zien we de wolken snel naderbij komen en trekt de wind ook al aan.

Zondag 24 mei

Vandaag eigenlijk niet veel spannends te beleven. We werden wakker met het zonnetje maar die ging gauw over in wat gespetter. Helaas bleef het daar niet bij. De regen valt nu gestaagd naar beneden. Dus het wordt een dagje lekker lui lezen. Ook wel eens lekker. Misschien knapt het vanmiddag op en kunnen we er toch even op uit.
En inderdaad, 's middags tegen 5 uur knapte het dusdanig op dat we het er wel op durfde te wagen om een blokje om te lopen. Onderweg kregen we wel een klein buitje op ons hooft maar dat mocht de pret niet drukken. We hadden toch even een frisse neus gehaald.

Maandag 25 mei

We werden wakker met een mager zonnetje maar nog wel aardig wat wind. We hadden geen haast en konden pas na 12 uur op Camping Veldzicht aankomen. En daar het maar iets meer dan een uur rijden was konden we rustig aan doen. Dus uitslapen, bakkie thee, broodje en koffie was een natuurlijke keuze. Tegen 11 uur besloten we om op pad te gaan en dan via binnendoor wegen. Vele malen leuker dan over de snelweg.
Om kwart over 12 reden we de camping op en konden we ons melden. We kregen keuze uit 2 velden waar op beide maar 1 camper stond. 1 bewoond en 1 onbewoond.

Nou ja, maakt niet uit dus een veld kiezen, Camper neer zetten en stroom aansluiten. Klaar!!! Zo fijn als het allemaal zo makkelijk kan. Na een bakkie thee en een broodje gingen we maar eens de boel verkennen. Het dorp lag op nog geen 10 minuten van de camping af maar veel te doen was er niet. Wel wat caches kunnen scoren maar daar kregen we niet de middag vol mee. Dus even kijken of er nog wat caches lagen die op fiets afstand waren en waarempel, er was een dwergen cache die we konden doen. Dus na een bakkie de fietsen uit de garage gehaald en op pad. Heerlijk gereden en ook hele leuke caches opgedoken. Het waren de dwergen van sneeuwwitje die overal verstopt lagen in kokers.
Bij de meeste moest je eerst een sleutel vinden waarmee je een slot kon openen en dan kwam je bij de desbetreffende dwerg. Het is nog een cache in wording want de laatste dwerg is nog niet verstopt. Dus we moeten nog een keer terug.
Al met al een lekker middagje doorgebracht.

Dinsdag 26 mei

Natuurlijk eerst weer even uitgeslapen om na het ontbijt op ons gemak richting Borculo te gaan. Ondertussen een paar caches gescoord die hoort bij een rondje van 53 stuks. Nou, zo fanatiek zijn we niet en een aantal konden we ook niet vinden dus na een uurtje hadden we het ook wel gehad en zijn we het dorp gaan bekijken.

Best leuk en als de terrassen open gaan zal het nog gezelliger zijn. Na een rondje gelopen te hebben even bij de bakker een lekker broodje gescoord en richting camping gereden. Daar het broodje en een kop thee genomen en, in het kader van je wilt je haren toch even wassen, de boiler aangezet. Na het eten was het water warm genoeg hiervoor. Dus raam in de badkamer open gezet en de douche slang naar buiten gebracht. Joop in de badkamer kon de kraan open zetten terwijl ik buiten stond met de douche kop. Kraan open, haren natmaken en kraan weer dicht. Even soppen, kraan weer open en spoelen maar. Dat ging best makkelijk. Ritueel even herhaald en schoon waren de haren. Daarna bij Joop het zelfde ritueel en we kunnen weer even vooruit. Zo makkelijk kan het zijn zonder voorzieningen. Even later nog een deel van een knooppunten route gereden. Mooie omgeving hoor. Het is echt niet voor het laatst dat we hier zijn geweest.
Eenmaal weer terug nog lekker in de zon gezeten met een rosétje en later heerlijk buiten kunnen eten. Daarna op het veld naast ons nog even genoten van het zonnetje.

Woensdag 27 mei

Ook vandaag konden we weer starten aan de overkant van het veld, om in de zon te zitten, met een bakkie thee. Wat is dat lekker. Om half 11 was het toch wel tijd om op te breken en richting Obelink te rijden. Dit is een soort supermarkt voor kampeerders. Er is van alles te koop op kampeer gebied. Servies, bestek, kleding, schoenen, hoezen en nog veel meer. Na een tijd rond te hebben gelopen en het 1 en ander in de wagen hebben gegooid was het tijd om de kassa op te zoeken en daarna de camping. Deze lag een 20 minuten van Obelink dus dat was gauw geregeld. Op de camping ging ik gelijk in de fout. Ze hadden een soort portiekje gemaakt waar je bij binnenkomst moest blijven wachten tot er iemand kwam. Helaas ben ik blond en had dat niet begrepen dus ik stond op coronavirus terrein waar ik niet hoorde te staan. Gelukkig kon ze om de verwarring lachen en begreep ze dat het nog allemaal wat onwennig was. Daarna werden we door paps naar ons plekje geloodst en algauw stonden we weer geïnstalleerd.

Even kennis gemaakt met de tijdelijke buren die van oorsprong uit Schoorl kwamen dus dat schepte al gauw een band. Na een bakkie zijn we maar een gaan kijken hoe Winterswijk er uit ziet. Leuke stad, wel jammer van alle dichte terrasjes en restaurants. Daarna op naar de jumbo, per slot moet er nog gegeten worden. Na deze bezigheid op ons gemak richting camping om nog heerlijk van het zonnetje te genieten.

Donderdag 28 mei

Vandaag maar weer eens een cache rondje gemaakt. Deze keer waren het verstopplaatsen bij molens. Ze lagen een eindje uit elkaar maar geen probleem we kunnen 60 km vooruit. De eerste was helaas niet meer aanwezig en nr 2 was niet open te krijgen. Yeee, goed begin. Maar goed. We zagen wel mooie molens. Halverwege kwamen we bij een watermolen in een heel mooi bos.

Daar was ook een restaurant bij en die verkochten de al bekende “koffie to go” samen met lekkere stukken taart. Verwennerij dus. Daarna de laatste 2 molens aangedaan en via een omweg naar huis. De omweg was om toch aan de 40 km te komen.

Vrijdag 29 mei

Ook vandaag is het motto, rustig aan, geen haast. Dus na de thee en de koffie nog even water opgetopt en toen was het tijd om weer eens verder te gaan. Afscheid genomen van de buurtjes en toen richting Groessen.
Onderweg kwamen we een CooP tegen dus maar gelijk even boodschappen gedaan. Hoeven we daar niet meteen op pad. Eenmaal op de CamperPlaats kregen we een leuk plekje in de zon toegewezen. Hier zouden we ook nog kunnen genieten van de avondzon. Nou, stoeltjes stonden natuurlijk weer heel snel op zijn plek en na de koffie gingen we maar even een stukje knooppunten route doen. We moesten met een pontje over en kwamen na nog een klein stukje fietsen in Doornenburg waar ook het gelijknamige kasteel staat. Deze is gebruikt bij de serie Floris en later ook bij de film. Best leuk om te zien.

Daarna weer verder en wederom met het pontje terug naar de overkant. Uiteindelijk hebben we er 20 km van gemaakt en waren we weer terug op de CP. Daar waren onze buren ook weer terug op honk en deze bleken uit Almaar te komen. Toch leuk om mensen te ontmoeten die ook een klik hebben met Den Helder. En de mevrouw van de CP had gelijk. We hebben tot 9 uur in de zon kunnen zitten. Heerlijk.

Zaterdag 30 mei

Vandaag een luie dag. Eerst op ons gemak opgestart met de gebruikelijke thee en koffie en daarna op de fiets naar Duiven om wat boodschappen te doen.

Voor de rest hadden we eigenlijk niet zo veel zin dus via een omweg weer terug naar de camping om daar lekker te lezen en van de zon te genieten. De buren gingen op pad voor een fiets rondje maar voor ze gingen zette de buurman nog even de luifel storm vast. Op de vraag of hij idd storm verwachte vertelde hij de hij in Italië een luifel de lucht in had zien vliegen die niet goed vast zat en waar de wind onder was gekomen. Dus na dit karweitje vertrokken ze dus.
Halverwege de middag werden we getrakteerd op een kleine windhoos en laat nou net de wind vat krijgen op de buurman zijn luifel. De rotspennen die hij gebruikt had had hij net zo goed niet als extraatje er in hoeven zetten want de luifel ging met pennen en al de lucht in. In ongeveer 30 seconden was 1 luifel arm gebroken en het doek gescheurd. Dus samen met een andere camping bewoner hebben we de luifel zo goed en zo kwaad het ging in gedraaid dusdanig dat er niet meer schade kon ontstaan. Pennen en al verzameld en alles onder een stoel gelegd voor alle zekerheid. Wachtend op de terugkomst van de eigenaars. Toen deze terug kwamen bleek dat de camping eigenaar ze al had gebeld om het 1 en ander door te geven. Zo hadden ze de keuze om meteen terug te komen of gewoon genieten van hun uitje. En omdat alles toch al gebeurd was en er geen doden waren gevallen hadden ze dus het laatste maar gedaan. Heel verstandig.
Later hebben we buiten kunnen genieten van een varkenshaasje met champignonsaus, patatjes en roerbak groente. Bij de CP zat namelijk ook een restaurant waar je de daghap kon bestellen en dan heerlijk bij de camper op kon eten. Dus daghap to go om zo maar te zeggen. Helemaal fijn.

Zondag 31 mei

Omdat 1 luie dag genoeg was besloten we om nu maar weer op pad te gaan en een knooppunten route te gaan fietsen. Eerst nog even naar Duiven voor de slagroom die morgen bij moeders op de appeltaart moest en toen verder met ons rondje. De appeltaart hadden we trouwens gescoord op de Camping die vers gebakken was en daar werd verkocht aan de liefhebber. Maar goed, we gingen dus verder met het rondje. Ergens in dit rondje moesten we met een pontje overstekken wat natuurlijk best leuk is om te doen. Daarna verder door leuke dorpjes met als tussenstop een heerlijk ijsje. Ondertussen liep het al tegen half 5 en vonden we het tijd om naar de camping terug te gaan. Dus omdat we toch bij Doornenburg waren had ik bedacht om het pontje daar te pakken om weer de route verder te rijden die we al eerder hadden gehad. Maar Joop vond dat we voor de verandering de voetveer wel konden nemen.

Wat we niet wisten en hadden gezien was dat die voetveer een ander water over voer dan de autopont. Het gevolg dat we aan de verkeerde kant van het water waren uitgekomen en pas na een kwartier fietsen daar achter kwamen. Joop zijn accu begon al behoorlijk leeg te worden en we hadden toch nog aardig wat kilometers te gaan. Dus weer terug naar de voetveer, via Doornenburg naar de autopont en toen alsnog de route rijden die we hadden moeten hebben. Zo kwamen we toch gelukkig met 2 werkende fiets accu's aan op de camping. Daarna hebben we nog tot bijna 10 uur buiten kunnen genieten van de zonsondergang.

Maandag 1 juni

Tja en dan zit het er weer op. Alvorens op pad te gaan eerst nog even genieten van het zonnetje en na de thee en koffie toch maar eens alles in gereedheid gebracht voor vertrek. De buurtje aan beide kanten gedag gezegd en toen op naar Spijkenisse om daar dus tezamen met moeder, Coos en Monique te genieten van de appelgebak die op de CP gekocht was. MMMMM, heerlijk.
Tegen 5 uur waren we thuis. Alles uitladen, camper weg gebracht en met Theo en Marieke op het dakterras de dag afgesloten.
Zo is er een dan een eind gekomen aan een heerlijke vakantie die ons een klein stukje meer van Nederland heeft laten zien dan we al konden. In September gaan we misschien in de herhaling voor ander mooi deel van Nederland.

Lekker dicht bij huis en toch er even helemaal uit.

Vrijdag 8 mei.

Omdat we dit weekend toch niet zo ver gingen heeft Joop eerst tot 3 uur gewerkt. Alles stond al klaar dus toen hij thuis kwam ging alles de auto in en hup, richting stalling. Daar was het alleen een kwestie van uit de auto in de camper en gaan.
Op richting Middenmeer. Aangezien jullie allen weten waar dat ligt is het dan ook te begrijpen dat we voor half 5 alweer aan de koffie zaten voor onze Campie.
Het is een vrij nieuwe Camperplaats helemaal tussen de tulpenvelden. Dus als deze in bloei staan is het een pracht gezicht. Helaas voor ons waren de velden al gekopt maar goed. Dat mag de pret niet drukken.

We werden door Truus welkom geheten en kregen, omdat we geen gebruik konden maken van de sanitaire voorzieningen, korting dus dat was helemaal leuk. Daar kunnen de plekken waar we eind van de maand heen gaan nog een voorbeeld aan nemen. Ga het tegen die tijd toch even bij ze ter overdenking geven.

Zaterdag 9 mei.

Wat is het toch heerlijk wakker worden als je vanuit je bed kijkt naar een prachtige blauwe lucht en de schaduw van de bomen tegen het wandje heen en weer ziet gaan. Voor ons doen op zaterdag er bijtijds uit, ten slotte is het mooi weer. Terwijl de waterkoker aanstaat gauw stoeltjes en tafeltje naar buiten, thee in de glazen en hup, zitten!!

En dan kijken hoe de buren langzamerhand ook wakker worden en uit hun privé hotelkamers komen. Zo helemaal top. Omdat we er echt een lui weekend van wilde maken zonder maar iets te doen zijn we lekker lui bijna de hele dag op het terrein gebleven. Een beetje rommelen in de camper. Weer wat dingen beter neer gezet zodat je het tijdens het rijden niet zou horen schuiven en wat dingetjes uitgedacht hoe het verbeterd kan worden. Later op de fiets nog even zonnebrand gehaald in Middenmeer. Binnen 8 minuten ben je daar dus dat is een wassen neus.
Later op de middag kreeg ik nog een rondleiding over het bedrijf omdat ik daar heel brutaal om gevraagd had. Jaren gewerkt tussen de bollen dus ik was nieuwsgierig hoe het bij hen allemaal ging. Alles was opgeruimd maar door de uitleg bij de machines kon ik mij er wel een voorstelling van maken. Gelijk weer een uitnodiging gekregen om in de pel-tijd langs te komen als we zin hebben en nog een keer in de winter want dan kon ze meer laten zien omdat het dan voor een groot deel in werking is.
Later in de middag werden we nog getrakteerd op een wedstrijdje jeu de boules. 1 van de camperaars was aan het oefenen en we zagen dat hij dat zeker niet voor het eerst deed. Een mevrouw die op visite was bij haar vriend wilde graag mee doen en het bleek dat zij deze sport ook behoorlijk onder de knie had. Dus het was leuk om er naar te kijken. Net als in Frankrijk maar dan anders.

Zondag 10 mei.

Het zonnetje scheen nog heerlijk maar op de radio werd al gedreigt met code geel. Voor nu nog even niets aan de hand behalve dat er wel iets meer wind was gekomen. Maar voorlopig konden we onze thee nog wel buiten in het zonnetje nuttigen.

Terwijl we aan het wakker worden waren zagen we dat de meeste mede camperaars de boel in gereedheid tot vertrek aan het maken waren. Je voelde als het ware het weer omslaan. Wat meer wind, temperatuur al wat lager, het was gedaan met het mooie weer. Na het bakkie koffie/thee zijn wij ook vertrokken. Het was weer een heerlijk weekend geweest. Volgende weekend even niets en dan..... vakantie!!! En iets langer dan een weekendje. ;-)

Toch maar voorzichtig proberen.

Vrijdag 1 mei

Omdat het binnen zitten toch wel heel vervelend werd hadden we besloten dat het toch maar weer eens tijd werd om op pad te gaan. Ik had al een berichtje naar de CP eigenaar gestuurd of er een plekje voor ons vrij was en daar was positief op geantwoord. In deze tijd op de bonnefooi weg gaan vind ik toch wel een dingetje en doe ik dus ook maar niet.
Om 1 uur reden we dan ook weg van onze stallingsplek, op weg naar Erica.
Na een relaxte rit kwamen we om half 4 uur aan. Meteen maar water laden en een plekje zoeken. Bij de receptie werd aangegeven dat we dat gelijk konden doen omdat ze er niet altijd waren. Kompas op de telefoon erbij gepakt en een leuke plek uitgekozen. Deze moest het zijn. Hier zou de middag zon ons heerlijk verwarmen. Nououou……. niet dus. Kompas had ons duidelijk niet naar de juiste plek verwezen. Maar goed, we stonden. In het midden van het terrein stonden 3 bankjes dus we gingen daar maar de zon op zoeken. Dat vonden meerdere camperaars dus voor we het wisten stonden en zaten we gezellig met een wijntje/biertje bij elkaar met in acht neming van de RIVM regels.

Intussen waren we er ook achter gekomen dat we niet echt op een goede plek stonden voor wat betreft de zon. We stonden zowat de gehele dag in de schaduw en als ware zonaanbidders was dat niet de bedoeling. Dus maar één oplossing, verkassen.

Zaterdag 2 mei.

We werden gewekt door een gezellig getik op het dak. De beloofde regen viel gestaag naar beneden. Tja, wat doe je dan? Je draait je nog maar eens een keertje om en slaapt nog maar een uurtje verder. Zo rond 10 uur vonden we het toch tijd om er maar eens uit te gaan. Het zou toch niet de hele dag regenen?
Kopje thee, broodje, kopje koffie en nou ja zeg, zie ik nu een zonnetje?? Jaaaahhhh, warempel. Het is hem echt. Dus hup, op de fiets richting Erica. Even kijken waar de supermarkt is, je weet maar nooit en daarna gewoon lekker een beetje in het wilde weg rond fietsen.
Eenmaal terug even bij de COOP nog een boodschapje doen. We zagen dat ze ook een fietsenmaker hadden dus maar even kijken voor een houder voor de mobiel. Zo kunnen we makkelijker een knooppunten fietsroute rijden. Deze meneer was ook heel lief om de houder op mijn stuur te monteren dus dat was helemaal top.
Daarna terug op honk om even een bakkie te nemen en een beetje te eten. Omdat de middag nog lang genoeg was zijn we nog maar even naar Klazinaveen gefietst omdat ons was verteld dat dit ook een leuk plaatsje was. En inderdaad, daar was niets van gelogen. Het is een leuk plaatsje met een ruim opgezette markt.
Eenmaal weer terug was er ondertussen een Concorde het terrein opgereden. En voor degene die het niet weten, een Concorde is een camper met het formaat van een touringcar. Dus gewoon heulllll groot. Hij had ook wat moeite gehad om naar binnen te rijden. De dag hebben we ook weer bij de kampvuur kuil afgesloten.

Zondag 3 mei

Deze keer geen regen die ons wekte maar de zon en de vogeltjes. Om 9 uur was het dan klaar en was het tijd om met thee in de zon wakker te worden. Euhhhh toch niet. Nog even de schaduw overwinnen. Maar uiteindelijk stond de zon weer op de kampvuurkuil dus daar dan maar de koffie genuttigd. Ondertussen hadden we wel al een paar mede camperaars uitgezwaaid.
Na een tijdje lekker gekletst te hebben met de buurtjes zijn we op pad gegaan en hebben we een knooppunten rondje gefietst.

Bij terug komst zagen we dat er weer wat campers bij gekomen waren. Deze keer van beschaafder formaat. ;-)
De kampvuurkuil is echt een ontmoetingsplek bij uitstek want ook zij vonden het een leuke plek om te zitten en ja, dan schuift iedereen gewoon aan en worden er ervaringen uitgewisseld. Toch jammer dat de vuurmaker nog steeds niet aan het werk is gegaan.

Maandag 4 mei

Natuurlijk hebben we eerst uitgeslapen. Het is per slot van rekening vakantie. De zon scheen wel aardig maar de wolken en die wind. Pffff, zo jammer. Dus na het 2de bakkie koffie vonden we het toch wel tijd om een stukste gaan fietsen. Deze keer naar Burgerveen. Officieel was het een route van 72 km maar ten eerste houden onze accu’s dat niet vol maar onze billen en rug toch wel niet. Gelukgewenst kun je via de app zien waar je af kunt steken dus dat scheelt heel wat kilometers. Ergens aan het eind kwamen we ook nog een terras tegen dat open was.

Echt zo leuk!!! We hadden het bordje al zien staan maar je weet, alles is dicht. Zie je gewoon dat het een zelf bedingenszaakje is en dat ze gewoon open zijn. Het was een boerderij waarvan een deel open gemaakt was en waar dus een Senseo stond en een waterkoker . Verder was er nog een goed gevulde koelkast aanwezig met wat fris, bier en rozé. In een kast stonden koffiekopjes, wijnglazen en limonade glazen. Tevens was er een prijslijst zodat je wist wat alles koste.

Zelfs koekjes voor bij de koffie en de thee waren aanwezig. Later kwamen er nog 2 wielrenners die bekend waren met dit plekje en die vertelde dat dit al jaren bestond. Het hele jaar door. Geweldig. Eenmaal op de CP zijn we neergestreken in de zon en later bij de kampvuurkuil om de dag door te spreken. Super leuk.

Dindsdag 5 mei

Voor wat vandaag betreft niet echt heel spannend. Gewoon lekker relaxt alles opgeruimd en naar huis getuft.
Het was weer heerlijk om te doen.

Als Corona roet in het eten gooit.

Vrijdag 13 maart

Eigenlijk zouden we vandaag vertrekken richting Sevenum voor het Sing Challange evenement. Vorig jaar hadden we hier heel erg van genoten en we hadden er dan ook weer veel zin in.
Helaas werd dit evenement afgeblazen ivm Corona dus tja, dan moet (nou ja, moet) je wat anders hé. Nu was het geen moeilijke keuze hoor. We gingen nu dus maar samen met Theo en Marieke richting Rockanje. Onderweg even een kleine stop bij Moeders gemaakt. We waren toch in de buurt.
Na een bakkie en praatje vervolgden we onze weg en kwamen tegen 3 uur aan op de camping. Theo en Marieke waren er al dus we konden gelijk aanschuiven voor een bakkie koffie. Altijd handig om de troepen alvast vooruit te sturen.
Het weer zag er goed uit dus maar even de benen strekken en even een paar caches op pikken.

Oke, het werd er maar 1 omdat het toch begon te regen maar goed, het was er toch weer 1 bij.
Thuis gekomen was het tijd voor een wijntje en daarna etenstijd.
's Avonds gezellig met zijn 4-tjes naar de voice gekeken bij ons in de camper.

Zaterdag 14 maart.

Eerst even lekker uitgeslapen per slot van rekening is het weekend.
Daarna koppie thee, ontbijtje en even de nieuwe elektrische vouwfietsen uitproberen. Nou, ze rijden erg lekker dus dat is geen miskoop. Helemaal happy.
De koffie daarna was bij de buren zodat we meteen konden bespreken wat we deze dag gingen doen. Marieke had thuis al een cache route uitgezocht hier in de buurt en het zonnetje liet zich van zijn beste kant zien. Dus heel erg moeilijk was het niet om te bepalen wat we gingen doen. Het was een stukje hier vandaan dus met de auto richting Breede water.

Dit is best een leuk gebied en heel gevarieerd. Het ene moment loop je tussen de bomen en het andere moment in de duinen en weer visa versa. Omdat het hier waarschijnlijk ook aardig geregend had liepen we op sommige stukken wel aardig in de modder te stampen. We probeerden er wel omheen te lopen maar soms lukte dat gewoon niet. Ach ja, wat maakt het uit. Als je maar lol heb.
Halverwege kwamen we dus bij het Breede water aan. Dit is een grote water waar het wemelt van de diverse watervogels.
Daarna werden we door een omheind stuk natuurgebied geleid waar een heel stel schotse hooglanders aan het grazen waren.
Ze waren waarschijnlijk zo gewend aan mensen dat ze helemaal geen aandacht voor ons hadden en gewoon door gingen met grazen.
Zo zijn we dus al wandelend en een heel rondje rond de Breede water gelopen en kwamen we 7 kilometer verder weer bij de auto aan.
Daarna in Rockanje nog even een lekker bakkie verwenkoffie genomen als beloning voor onze inspanning. Voor zover je wandelen in een heerlijke zonnetje als inspanning ziet.
In Rockanje ook nog even 2 cache oppikkertjes gezocht en toen maar weer naar de camping.

Vanavond kaarten bij Theo en Marieke.

Zondag 15 maart

Helaas was het vandaag niet zo zonnig als gister maar ach, het was in ieder geval droog. Na de koffie dus maar wederom richting
het natuur gebied alleen nu parkeerde we de wagen op een ander plekje. Ook hier was er een leuke route uitgezet om te cachen.
De naam van deze cache was Gammo's Untergang. En hoewel de titel dramatisch klinkt valt het allemaal wel mee. Untergang is vernoemd naar de oude Duitse bunkers die we tegenkwamen op onze wandeling door dit prachtige gebied (Het Waterbos) en het strand.

De bunkers waren destijds de eerste verdediging tegen de Engelse vliegtuigen die het vasteland van Nederland naderden. In de duinen van Oostvoorne was een belangrijk strategisch Duits radarcommandocentrum gevestigd genaamd 'Biber'. Eenmaal per jaar kan de Biberbunker op afspraak worden bezocht. Dus ook weer een reden voor ons om een keer terug te komen naar dit prachtige gebied.
Helaas hebben we ergens in de route een aanwijzing gemist waardoor we de cache niet hebben gevonden maar we hebben wel heelijk gelopen. Op het strand hebben we echt mega veel Kitesurfers gezien. En dat is iets wat je bij ons op het strand niet zo veel tegen komt. De surfers op zich natuurlijk wel maar in deze hoeveelheid?? Dat dan weer niet. Weer een leuke ervaring.
Na dit rondje nog even een bakkie koffie gehaald bij het restaurant waar we gister ook waren neer gestreken. En omdat de middag nog jong was hebben we er nog maar een paar caches aan vast geplakt zodat we nog even lekker bezig waren.
Daarna toch maar weer richting camping en daar zagen dat we gezelschap hadden gekregen van nog 2 andere campers. Het was toch nog lekker druk geworden op ons veldje.

Na het eten en de afwas 's avonds nog even gezellig bij elkaar gezeten en een kaartje gelegd.

Maandag 16 maart

Aan alle het goede komt een eind en ook aan dit heerlijke maar toch wel gekke weekend. En met gek bedoel ik alle hectiek om het corona virus. Voor ons gevoel zaten we op een soort niemandsland en gaan we vandaag weer de echte wereld in. We hebben diverse foto's voorbij zien komen van lege schappen bij diverse winkels en nu gaan we naar huis om het met eigen ogen te zien.
Eerst nog maar even koffie en afscheid nemen van Theo en Marieke die nog tot donderdag of vrijdag blijven staan, afhankelijk van het weer en de berichten die zullen volgen.
Rond 1 uur vertrekken we in een heerlijk zonnetje op weg naar huis. Voor de verandering over een zeer rustige weg waar weinig verkeer is en redelijk veel mensen zich houden aan de 100 km.
Afwachten maar of we komend weekend weer samen kunnen komen op een camping in de buurt van Alkmaar.

NCC op zijn Frans

Vrijdag 21 februari.Vandaag weer de datum voor het vertrek van een, zeer waarschijnlijk, leuk weekend. Er stond wel mega veel wind dus dat was nog wel even een dingetje maar om 1 uur was het toch tijd om te vertrekken. Eerst alle spullen in de auto en richting stalling om van daar uit alles over te laden in de camper en richting Zeewolde te rijden. Van de wind hadden we eigenlijk alleen last op het tussen stuk op de A7 tussen Den Oever en Hoorn. Voor de rest hadden we hem lekker in de kont dus we gingen als een speer.
Eenmaal op het NCC terrein in Zeewolde werden we gedirigeerd naar een plek wat lekker stevig was. Er stond al een camper en wij pasten daar prima achter.
Even alles aansluiten en toen was het tijd om een bakkie te halen bij Theo en Marieke die met de caravan vlakbij ons stonden. Daarna even eten en om half 8 was het dan tijd voor de opening. Daarna was het tijd voor de wedstrijd "stinkt jou kaas beter dan de mijne". Ik geloof dat wij binnen ons groepje wel hadden gewonnen. De kaas stonk door het doosje heen. Dit allemaal natuurlijk wel in Franse stijl dus met Pinopet en Bretonse streep.

Na dit gebeuren weer richting camper en nog even lekker genieten van de Voice. Altijd lekker, vooral met het geluid van de regen op het dak.

Zaterdag 22 februari
Eigenlijk een betrekkelijk rustig dagje. We konden heelijk uitslapen wat een genot is als je het buiten hoort waaien en (nog steeds) hoort regenen. Maar om half 10 besloten we om er toch maar uit te gaan. Je moet per slot toch iets aan je dag hebben. Een aantal waren richting Zeewolde gegaan maar wij vonden het gewoon lekker in de camper en hebben na het ontbijt gezellig een bakkie met Theo en Marieke gedaan. We hoefde ons pas om 2 uur te melden voor de Franse Les dus hadden tijd zat.
De Franse les kregen we van Coco Plumeau of eigenlijk van de buurvrouw van haar. Gespeeld door Annet die overal voor te lijmen is. Zij deed het heel leuk en leerde ons de do's en don't. En dat op geheel eigen wijze.
Deze les werd gevolgd door een lesje wijnproeverij. De eigenaar van de Mitra uit Zeewolde was bereid gevonden om dit te doen en had een paar best lekkere wijnen mee genomen die uit de Langedoc kwamen.

 Kortom, het was een hele gezellige middag.
Tegen half 7 konden we aanschuiven aan een gezamenlijke maaltijd die bereid was door Hans en Vera. Een heerlijke boeuf bourguignon vooraf gegaan door een heerlijke salade met als afsluiting een ijsje met slagroom.
Dit werd gevolgd door een gezellige avond met easy listing muziek met afwisselend nederlandse en franse liedjes. 

Zondag 23 februari
Voor je het weet is de laatste dag dan alweer aangebroken. De regen kwam met bakken naar beneden maar de wind was aan het begin van de ochtend redelijk. Jammer dat deze langzamerhand weer al sterker werd. Theo en Marieke namen het zekere voor het onzekere en waren voor half 9 al vertrokken. Omdat een camper iets meer kan hebben dan een caravan bleven wij tot de sluiting.
De wandeling die voor deze ochtend gepland stond was maar van het programma verwijderd en daardoor kregen we een vervroegd kop koffie/thee met een lekker stukje vlaai erbij. Daarna kwam natuurlijk de sluiting en had Hans nog het heugelijke feit dat degene die niet wilde gaan rijden voor 1 nacht gratis konden blijven. En voor degene die weg moesten maar dit niet met de caravan wilde doen mochten de caravan laten staan tot uiterlijk zaterdag en dat voor nul komma nul euro. 

Een goed besluit want je hebt er niets aan als je later hoort dat je mede NCC-ers in de problemen zijn gekomen door het slechte weer.  Uiteindelijk zijn wij via Amsterdam thuis gekomen. Hopelijk is het over 3 weken beter weer. Dan hebben we een ritje richting Sevenum voor de boeg.