Donderdag 21 mei

Eindelijk is het dan zover. De vakantie gaat beginnen. Het is wel even iets anders geworden maar dat is eventjes niet anders.
In plaats van de Ardèche gaan we met Campie op pad. Gister hebben we hem al gehaald en op het plein gezet zodat we na het eten de kleding ed al in de kastjes konden leggen en vanmorgen was het dan zover. Alle andere spullen er in, alles uit de koelkast de koelbox in en huppekee, deur dicht en gaan. Natuurlijk wel nog even alles weer uit de koelbox de kleine koelkast in maar toen gingen we ook voor het echie.
De rit zou naar Bourtange gaan maar we hadden al begrepen dat daar door Corona alles zo goed als gesloten was dus we hadden de plannen omgegooid en reden richting Ugchelen. Dit ligt tegen de rand van Apeldoorn en dat is ook een hele mooie omgeving.
We wisten dat Theo en Marieke en Ellie en Leon ook op het NCC terrein stonden en we vonden het wel leuk om ze te gaan verrassen.
Dus om 12 uur kwamen we het terrein op gerold en troffen familie en vrienden aan de koffie. En de verrassing was geslaagd. ;-)
Het was nog een kwestie van parkeren, stroom aansluiten en de stoeltjes uit de garage pakken. Kopje koffie erbij en we zaten.

Zo snel kan het gaan. Na de koffie nog even wat eten en daarna op pad om een cache tour te doen.
Het was een rondje van ongeveer 10 km dus we konden gelijk onze benen strekken. Via een stuk bos kwamen we in Apeldoorn uit waar we door middel van het beantwoorden van vragen door de omgeving werden geloodst.
Bij elke vraag kwam er een cijfer en aan het eind hoop je dan dat je alle vragen goed hebt beantwoord zodat je de coördinaten voor de bonus cache hebt. En gelukkig, met wat rekenwerk van Marieke kwamen we op het goede spoor en vonden we ook nog een keer de laatste cache. Het was ondertussen behoorlijk warm geworden en we waren dan ook blij dat we weer terug waren op de camping waar we ons konden trakteren op een bakkie koffie.
Later na het eten hebben we nog maar even een heel klein rondje rond de camping gedaan om het eten te laten zakken. Omdat het nog heerlijk warm was zijn we tot half 11 blijven zitten kletsen.

Vrijdag 22 mei

Helaas was de zon niet te vinden maar de temperatuur was prima. Dus na het vast ritueel als zijnde thee, broodje en koffie was het tijd om de fietsen uit de garage te halen en gereed te maken voor vertrek. Vandaag stond een tocht van 19 km op het programma + nog 5 voor het heen en terug fietsen naar het startpunt van de cache. Dus op naar Beekbergen waar nr 1 lag van de 25 caches die we moesten gaan vinden.

En gevonden hebben we ze allemaal. Het was een tocht die voornamelijk door de bossen ging over wegen en fiets paden. Het was wat drukkig maar gelukkig niet te druk dus goed te doen. De cache was zeer geliefd dus regelmatig kwamen we onze voorgangers tegen. Afhankelijk van de moeilijkheidsgraad was het bij de volgende of de daarop volgende cache. Best leuk want soms hoefde we niet echt te zoeken waar die lag. We moesten dan alleen even wachten tot ze klaar waren voor wij onze namen in het boekje konden zetten.
Aan het eind bleek wel dat we 1 bonus letter hadden gemist maar gelukkig kregen we die van een stel die bij het eind punt nog even zaten te praten. Dus ook nu konden we de laatste coördinaten bij elkaar puzzelen en naar het eind punt rijden. Nouou, laat die nou net vlakbij de AH zijn. We konden dus ook gelijk nog wat boodschappen doen en toen op naar huis. Hopen dat we sneller zouden zijn dan de regenbui die heel dreigend boven ons hing. En ja, we hebben gewonnen. Wel wat spettertjes gevoeld maar toen we eenmaal onder de luifel met een bakkie zaten begon het toch dus danig te regenen dat je daar aardig nat van zou zijn geworden. Gelukkig voor ons maar jammer voor de natuur duurde het maar een kwartiertje en toen was het weer droog.
De temperatuur was wel aardig gedaald dus om lekker buiten te kunnen zitten was een vest toch wel noodzakelijk. Maar goed, die hebben we hangen dus dat was geen probleem.
Na het eten nog even een wandeling gemaakt om het eten te laten zakken en om half 10 nog een klein rondje gemaakt omdat iemand had verteld dat om die tijd je vaak zwijntjes kon spotten in het bos. Dus wij op pad. Zoveel mogelijk het grind op de paden ontwijkend. En ineens.... hoorde Theo aan de overkant van de weg in een snder stuk bos iets kraken en ja, warempel daar zagen we pap en mam. Je moest goed kijken want het leek een berg oid. Maar toen het eenmaal bewoog kon je zien dat het een groot zwijn was. Helaas schrokken ze van ons en gingen er vandoor maar toch bleven ze in ons zicht. We konden ze dus toch een beetje blijven volgen maar ineens hadden ze er toch genoeg van en schoten ze er vandoor. Met in hun kielzog.....een paar spruiten waar je alleen de ruggetjes van zag. Feest over dachten wij maar ons geluk was nog niet op want in het stuk bos dat vlakbij de camping was stak nog een familie zwijn het pad over en zag we wederom pap, mam en een hele ris kinders voorbij rennen. Zo ontzettend leuk. We hadden er dus zeker geen spijt van dat we nog even op pad gegaan waren.

Zaterdag 23 mei

Weer tijd om verder te gaan. Maar natuurlijk eerst een bakkie thee, koffie, even betalen, nog een bakkie en ondertussen lekker kletsen met fam en friends. ? Maar uiteindelijk komt er een tijd van komen en een tijd van gaan en dat gaan was rond 11 uur. Op naar Geesteren dus om ons na een uurtje te installeren op Camperplaats de Witteven.

Een aardig grote camper plaats met plek voor ongeveer 30 campers. Na installatie was het tijd om de stoelen buiten te zetten in het zonnetje en zitten maar weer. Na een kopje koffie haalden we fietsen uit de camper en weer op pad. De supermarkt was niet ver weg dus na een rondje dorp en de boodschappen waren we ook weer snel bij de camper. Daarna hebben we nog een groter rondje gereden om de omgeving te verkennen. Bij een herterij zou ook een cache liggen. Wij er heen, hopelijk kunnen we ook zonder hulp iets vinden. Helaas, niet dus. Deze was iets beter verstopt dan degene waar we gister naar op zoek zijn geweest. Helaas maar het is niet anders. Maar weer door naar de camping.
Nu lekker van het zonnetje genieten. Jammer genoeg zien we de wolken snel naderbij komen en trekt de wind ook al aan.

Zondag 24 mei

Vandaag eigenlijk niet veel spannends te beleven. We werden wakker met het zonnetje maar die ging gauw over in wat gespetter. Helaas bleef het daar niet bij. De regen valt nu gestaagd naar beneden. Dus het wordt een dagje lekker lui lezen. Ook wel eens lekker. Misschien knapt het vanmiddag op en kunnen we er toch even op uit.
En inderdaad, 's middags tegen 5 uur knapte het dusdanig op dat we het er wel op durfde te wagen om een blokje om te lopen. Onderweg kregen we wel een klein buitje op ons hooft maar dat mocht de pret niet drukken. We hadden toch even een frisse neus gehaald.

Maandag 25 mei

We werden wakker met een mager zonnetje maar nog wel aardig wat wind. We hadden geen haast en konden pas na 12 uur op Camping Veldzicht aankomen. En daar het maar iets meer dan een uur rijden was konden we rustig aan doen. Dus uitslapen, bakkie thee, broodje en koffie was een natuurlijke keuze. Tegen 11 uur besloten we om op pad te gaan en dan via binnendoor wegen. Vele malen leuker dan over de snelweg.
Om kwart over 12 reden we de camping op en konden we ons melden. We kregen keuze uit 2 velden waar op beide maar 1 camper stond. 1 bewoond en 1 onbewoond.

Nou ja, maakt niet uit dus een veld kiezen, Camper neer zetten en stroom aansluiten. Klaar!!! Zo fijn als het allemaal zo makkelijk kan. Na een bakkie thee en een broodje gingen we maar eens de boel verkennen. Het dorp lag op nog geen 10 minuten van de camping af maar veel te doen was er niet. Wel wat caches kunnen scoren maar daar kregen we niet de middag vol mee. Dus even kijken of er nog wat caches lagen die op fiets afstand waren en waarempel, er was een dwergen cache die we konden doen. Dus na een bakkie de fietsen uit de garage gehaald en op pad. Heerlijk gereden en ook hele leuke caches opgedoken. Het waren de dwergen van sneeuwwitje die overal verstopt lagen in kokers.
Bij de meeste moest je eerst een sleutel vinden waarmee je een slot kon openen en dan kwam je bij de desbetreffende dwerg. Het is nog een cache in wording want de laatste dwerg is nog niet verstopt. Dus we moeten nog een keer terug.
Al met al een lekker middagje doorgebracht.

Dinsdag 26 mei

Natuurlijk eerst weer even uitgeslapen om na het ontbijt op ons gemak richting Borculo te gaan. Ondertussen een paar caches gescoord die hoort bij een rondje van 53 stuks. Nou, zo fanatiek zijn we niet en een aantal konden we ook niet vinden dus na een uurtje hadden we het ook wel gehad en zijn we het dorp gaan bekijken.

Best leuk en als de terrassen open gaan zal het nog gezelliger zijn. Na een rondje gelopen te hebben even bij de bakker een lekker broodje gescoord en richting camping gereden. Daar het broodje en een kop thee genomen en, in het kader van je wilt je haren toch even wassen, de boiler aangezet. Na het eten was het water warm genoeg hiervoor. Dus raam in de badkamer open gezet en de douche slang naar buiten gebracht. Joop in de badkamer kon de kraan open zetten terwijl ik buiten stond met de douche kop. Kraan open, haren natmaken en kraan weer dicht. Even soppen, kraan weer open en spoelen maar. Dat ging best makkelijk. Ritueel even herhaald en schoon waren de haren. Daarna bij Joop het zelfde ritueel en we kunnen weer even vooruit. Zo makkelijk kan het zijn zonder voorzieningen. Even later nog een deel van een knooppunten route gereden. Mooie omgeving hoor. Het is echt niet voor het laatst dat we hier zijn geweest.
Eenmaal weer terug nog lekker in de zon gezeten met een rosétje en later heerlijk buiten kunnen eten. Daarna op het veld naast ons nog even genoten van het zonnetje.

Woensdag 27 mei

Ook vandaag konden we weer starten aan de overkant van het veld, om in de zon te zitten, met een bakkie thee. Wat is dat lekker. Om half 11 was het toch wel tijd om op te breken en richting Obelink te rijden. Dit is een soort supermarkt voor kampeerders. Er is van alles te koop op kampeer gebied. Servies, bestek, kleding, schoenen, hoezen en nog veel meer. Na een tijd rond te hebben gelopen en het 1 en ander in de wagen hebben gegooid was het tijd om de kassa op te zoeken en daarna de camping. Deze lag een 20 minuten van Obelink dus dat was gauw geregeld. Op de camping ging ik gelijk in de fout. Ze hadden een soort portiekje gemaakt waar je bij binnenkomst moest blijven wachten tot er iemand kwam. Helaas ben ik blond en had dat niet begrepen dus ik stond op coronavirus terrein waar ik niet hoorde te staan. Gelukkig kon ze om de verwarring lachen en begreep ze dat het nog allemaal wat onwennig was. Daarna werden we door paps naar ons plekje geloodst en algauw stonden we weer geïnstalleerd.

Even kennis gemaakt met de tijdelijke buren die van oorsprong uit Schoorl kwamen dus dat schepte al gauw een band. Na een bakkie zijn we maar een gaan kijken hoe Winterswijk er uit ziet. Leuke stad, wel jammer van alle dichte terrasjes en restaurants. Daarna op naar de jumbo, per slot moet er nog gegeten worden. Na deze bezigheid op ons gemak richting camping om nog heerlijk van het zonnetje te genieten.

Donderdag 28 mei

Vandaag maar weer eens een cache rondje gemaakt. Deze keer waren het verstopplaatsen bij molens. Ze lagen een eindje uit elkaar maar geen probleem we kunnen 60 km vooruit. De eerste was helaas niet meer aanwezig en nr 2 was niet open te krijgen. Yeee, goed begin. Maar goed. We zagen wel mooie molens. Halverwege kwamen we bij een watermolen in een heel mooi bos.

Daar was ook een restaurant bij en die verkochten de al bekende “koffie to go” samen met lekkere stukken taart. Verwennerij dus. Daarna de laatste 2 molens aangedaan en via een omweg naar huis. De omweg was om toch aan de 40 km te komen.

Vrijdag 29 mei

Ook vandaag is het motto, rustig aan, geen haast. Dus na de thee en de koffie nog even water opgetopt en toen was het tijd om weer eens verder te gaan. Afscheid genomen van de buurtjes en toen richting Groessen.
Onderweg kwamen we een CooP tegen dus maar gelijk even boodschappen gedaan. Hoeven we daar niet meteen op pad. Eenmaal op de CamperPlaats kregen we een leuk plekje in de zon toegewezen. Hier zouden we ook nog kunnen genieten van de avondzon. Nou, stoeltjes stonden natuurlijk weer heel snel op zijn plek en na de koffie gingen we maar even een stukje knooppunten route doen. We moesten met een pontje over en kwamen na nog een klein stukje fietsen in Doornenburg waar ook het gelijknamige kasteel staat. Deze is gebruikt bij de serie Floris en later ook bij de film. Best leuk om te zien.

Daarna weer verder en wederom met het pontje terug naar de overkant. Uiteindelijk hebben we er 20 km van gemaakt en waren we weer terug op de CP. Daar waren onze buren ook weer terug op honk en deze bleken uit Almaar te komen. Toch leuk om mensen te ontmoeten die ook een klik hebben met Den Helder. En de mevrouw van de CP had gelijk. We hebben tot 9 uur in de zon kunnen zitten. Heerlijk.

Zaterdag 30 mei

Vandaag een luie dag. Eerst op ons gemak opgestart met de gebruikelijke thee en koffie en daarna op de fiets naar Duiven om wat boodschappen te doen.

Voor de rest hadden we eigenlijk niet zo veel zin dus via een omweg weer terug naar de camping om daar lekker te lezen en van de zon te genieten. De buren gingen op pad voor een fiets rondje maar voor ze gingen zette de buurman nog even de luifel storm vast. Op de vraag of hij idd storm verwachte vertelde hij de hij in Italië een luifel de lucht in had zien vliegen die niet goed vast zat en waar de wind onder was gekomen. Dus na dit karweitje vertrokken ze dus.
Halverwege de middag werden we getrakteerd op een kleine windhoos en laat nou net de wind vat krijgen op de buurman zijn luifel. De rotspennen die hij gebruikt had had hij net zo goed niet als extraatje er in hoeven zetten want de luifel ging met pennen en al de lucht in. In ongeveer 30 seconden was 1 luifel arm gebroken en het doek gescheurd. Dus samen met een andere camping bewoner hebben we de luifel zo goed en zo kwaad het ging in gedraaid dusdanig dat er niet meer schade kon ontstaan. Pennen en al verzameld en alles onder een stoel gelegd voor alle zekerheid. Wachtend op de terugkomst van de eigenaars. Toen deze terug kwamen bleek dat de camping eigenaar ze al had gebeld om het 1 en ander door te geven. Zo hadden ze de keuze om meteen terug te komen of gewoon genieten van hun uitje. En omdat alles toch al gebeurd was en er geen doden waren gevallen hadden ze dus het laatste maar gedaan. Heel verstandig.
Later hebben we buiten kunnen genieten van een varkenshaasje met champignonsaus, patatjes en roerbak groente. Bij de CP zat namelijk ook een restaurant waar je de daghap kon bestellen en dan heerlijk bij de camper op kon eten. Dus daghap to go om zo maar te zeggen. Helemaal fijn.

Zondag 31 mei

Omdat 1 luie dag genoeg was besloten we om nu maar weer op pad te gaan en een knooppunten route te gaan fietsen. Eerst nog even naar Duiven voor de slagroom die morgen bij moeders op de appeltaart moest en toen verder met ons rondje. De appeltaart hadden we trouwens gescoord op de Camping die vers gebakken was en daar werd verkocht aan de liefhebber. Maar goed, we gingen dus verder met het rondje. Ergens in dit rondje moesten we met een pontje overstekken wat natuurlijk best leuk is om te doen. Daarna verder door leuke dorpjes met als tussenstop een heerlijk ijsje. Ondertussen liep het al tegen half 5 en vonden we het tijd om naar de camping terug te gaan. Dus omdat we toch bij Doornenburg waren had ik bedacht om het pontje daar te pakken om weer de route verder te rijden die we al eerder hadden gehad. Maar Joop vond dat we voor de verandering de voetveer wel konden nemen.

Wat we niet wisten en hadden gezien was dat die voetveer een ander water over voer dan de autopont. Het gevolg dat we aan de verkeerde kant van het water waren uitgekomen en pas na een kwartier fietsen daar achter kwamen. Joop zijn accu begon al behoorlijk leeg te worden en we hadden toch nog aardig wat kilometers te gaan. Dus weer terug naar de voetveer, via Doornenburg naar de autopont en toen alsnog de route rijden die we hadden moeten hebben. Zo kwamen we toch gelukkig met 2 werkende fiets accu's aan op de camping. Daarna hebben we nog tot bijna 10 uur buiten kunnen genieten van de zonsondergang.

Maandag 1 juni

Tja en dan zit het er weer op. Alvorens op pad te gaan eerst nog even genieten van het zonnetje en na de thee en koffie toch maar eens alles in gereedheid gebracht voor vertrek. De buurtje aan beide kanten gedag gezegd en toen op naar Spijkenisse om daar dus tezamen met moeder, Coos en Monique te genieten van de appelgebak die op de CP gekocht was. MMMMM, heerlijk.
Tegen 5 uur waren we thuis. Alles uitladen, camper weg gebracht en met Theo en Marieke op het dakterras de dag afgesloten.
Zo is er een dan een eind gekomen aan een heerlijke vakantie die ons een klein stukje meer van Nederland heeft laten zien dan we al konden. In September gaan we misschien in de herhaling voor ander mooi deel van Nederland.