Oevertjes-belevenissen.reismee.nl

De laatste week is aangebroken

Vrijdag 15 oktober

We hebben weer een nieuw dakluik en kunnen weer op pad. Op Camper Contact had ik een leuk plekje gezien. Het was gratis maar wel met stroom en water. Nou, dat is toch een mazzeltje. Het was bij een walnoten bedrijf dus hop hop, on route. Komen we daar aan zien we allemaal leuke pipowagens en nog 3 andere leuke huisjes.

Ze lagen heerlijk te baden in de zon met uitzicht op de Alpen. Super leuk. Dus Campy neer gezet en op zoek naar de eigenaar van dit paradijsje. Er stond een woonhuis bij waar we stemmen hoorde. Er zat een gezin gezellig te zitten en toen wij aangaven voor 2 nachtjes te willen blijven werd er een meisje aangezegd dat ze mee moest lopen. Dit bleek Jana te zijn uit Belarus. Ze sprak gelukkig naast Frans ook Engels en haar Engelswilde ze heel graag oefenen. Prima, Op ons mag je oefenen. Eenmaal campy goed neer gezet gingen we kijken in het winkeltje waar van alles te koop was. Likeurtjes, bubbels, wijn, mosterd, jammetjes. En alles op basis van de walnoten. Dus maar een jammetje met vijgen en noten gekocht samen met een fles bubbels en een biertje. Daarna stoelen in de zon naast de boomgaard met zicht op de Alpen en rust. Later werd deze rust wel verstoord door de opraapmachine die de noten van de grond veegde.

Super leuk om te zien. In de verte hoorde we ook een andere machine die een schudmachinebleek te zijn.

Die rammelde aan de bomen om te zorgen dat de noten op de grond kwamen voor de veegmachine. Later kwam er ook nog een Duitse meneer met zijn hond lags om een praatje temaken.

Zaterdag 16 oktober

Het was zo leuk hier dat we nog maar een dagje langer bleven. Eerst lekker bakkie doen in de zon en toen maar aan de wandel.. Even het dorp verderop verkennen. Nou, dit was niet onaardig. We hoefde niet langs de weg want vanuit de boomgaard konden we achterlangs via een pad langs een camping dan kwam je in het dorp St. Jean en Royans.

Even bij de super naar binnen en toen weer terug. Broodje en koppie thee en toen op de fiets de andere kant op. Nu richting St Nazaire en Royans. Ook dit is best een leuk plaatsje.

In het seizoen kan je ook nog met een bootje een grot in dachten wij begrepen te hebben. Aan het meer zagen we een plek waar een paar campers stonden maar op het bord stond dat hier niet overnacht mocht worden. Wel jammer want het zag er zo aan het meer wel erg leuk uit. Nou, maar weer terug via een ander weg. We kwamen nog een terras tegen die eigenlijk al dicht ging maar waar we toch nog een rosétje konden krijgen. Weer een aardige Fransman. Bij campy aangekomen maar weer ons plekje in de zon opgezocht. Bij de pipowagens en huisjes was aardig wat bedrijvigheid want er kwamen diverse gezinnen en stellen aan om te logeren in de huisjes. Best gezellig om het gedoe te bekijken.


Zondag 17 oktober

Vandaag weer een plekjevan mijn bucketlist kunnen halen. Ik wil al zolang naar Annecy en vandaag gaat het er eindelijk van komen. Het was even zoeken naar de CP maar eenmaal gevonden was ik helemaal in mijn knollentuin. Eerst even een bakkie op een bankje met uitzicht op de stad en een stukje meer.

Er was ook een scouting groep bezig met hun opkomst dus leuk om naar te kijken. Daarna op de fiets naar beneden. We waren er vrij snel en het was lekker druk. Het is echt een super leuk stadje. Voor de kenners een soort van Colmar. Er stroomt een watertje door de stad en er zijn bruggetjes en doorkijkjes.

Jammer genoeg zijn er ook vliegen/muggen, heul veul vliegen/muggen. Echt niet grappig. Maar alleen daar waar de zon scheen. En ook daar zaten gewoon mensen te drinken en te eten. Volgens ons met heel veel proteïne erbij. In de schaduw zag je dan weer bijna geen vliegen/muggen. Heel apart. Maar goed. Op de fiets een stuk langs het meer gereden. Jammer van die semi professionele wielrenners die denken dat het fietspad van hen is. Het was er best druk met kleine kindjes op de fiets die nog onzeker zwabberen. skylers, steppers en meer wat wielen heeft en daar rossen zij dan tussen door. Asso’s.

Maar goed, we kwamen weer veilig in de stad en hebben tegen onze gewoonte in maar in de schaduw een wijntje genomen en lekker mensen zitten kijken. Eenmaal op de berg bij campy hebben we op een bankje zitten genieten van het uitzicht en de bedrijvigheid op het meer. Eenmaal donker was het ook leuk omzien hoe alle lampjes gingen branden beneden ons.


Maandag 18 oktober

Vandaag maar een grote stap gemaakt en een heel eind naar boven gereden. 5 uur rijden is voor het mooie teveel maar goed. Wat ons overkwam en waar we absoluut niet op gerekend hadden was dat we ineens de grenspost van Zwitserland tegen kwamen. Zomaar, uit het niets waren ze daar. Oeps, foutje? Nou volgens Tommie niet. Na een kleine controle op een parkeerplaats zagen we dat hij een korte weg gevonden had die dus door Zwitserland ging.

Nu wel even kijken of we een glimp van het meer van Genève zagen. En ja hoor, gespot. Ook weer afstrepen. Zo maak je nog wat mee. Op de plaats van bestemming is nietheel veel bijzonders te doen maar we moesten even een reuze stap maken. En we wilde een camping hebben en in deze tijd zijn er heel veel gesloten dus dan heb je niet veel keuzes. Het is hier best koud in vergelijking met gisterenmaar goed, kunnen we alvast wennen voor straks in Nederland. Bij de super even boodschappen gehaald en morgen gaan we weer verder.

Dinsdag 19 oktober

We werden wakker door de regen op het dak. Nog even blijven liggen en genieten van het geluid. En we kunnen gelijk even controleren of het dakluik waterdicht is. Nou dat is gelukkig het geval dus dat scheelt. Daarna er toch maar uit. Joop had gisteren gedoucht en daar ik een ochtend doucher ben ga ik nu dus. Het is niet koud omdat er geen wind staat. Nade andere rituelen richting Troyes. Niet helemaal maar tot aan het meer dat daar vlakbij ligt. Volgens Tommie moesten we een bepaalde route volgen maar helaas kwamen we een bordje “route baree” tegen. Met andere woorden, je kan er niet langs. Toch eigenwijs zijn en kijken hoever we konden komen. Nouou, heel ver maar net niet ver genoeg. Vlak voor het eindpunt moesten we toch echt terug. Ach ja, anders hadden we dit niet gezien. Het meer waar we nabij staan is een soort van waterberging.

Als de Seine te hoog staat komt het water in deze berging.. Er zijn in deze omgeving 4 van dit soort bergingen. Wel leuk om te zien. Op de CP staan we naast een Belg met een schat van een hond. Zo leuk want als je elkaar kan verstaan is het geheid stof tot praten. Terwijl we in de zon zitten zien we hoeveel campers het terrein weten te vinden. Sommige rijden er voorbij maar namen alsnog op de terug weg de afslag de CP op om de nacht te komen doorbrengen. Want…. Je komt niet verder. Route baree he. ;-) Tegen etenstijd zijn er toch al zo’n 20 campers binnen gekomen, de meeste Frans maar toch ook een enkele Hollander.

Woensdag 20 oktober

Vandaag laat de zon het helaas afweten. Ach ja, 5 weken zon zou ook echt te mooi zijn dus we berusten er maar in. Vlak voor vertrek worden we aangesproken door een man die we gister ook al hadden gesproken en op weg is naar Spanje. Of we uit Den Helder komen, wijzend op onze sticker. Ja daar komen we idd vandaan. Blijkt dat hij tot zijn 28ste ook in DH heeft gewoond en er met veel plezier aan terug denkt. Altijd leuk als je stadsgenoten spreekt. Na dit leuke gebeuren toch maar op pad. Het is aardig druk op de weg die wij rijden. Onwijs veel vrachtwagens kiezen toch voor binnendoor ipv de tol. Of het wordt hen opgelegd ivm kosten besparing dat kan natuurlijk ook. Maar goed, uiteindelijk komen we in België en rijden we een halfuurtje later weer Frankrijk binnen. We kunnen nog even geen afscheid nemen en dit was de beste weg naar de CP. :-)

Daar spreken we een stel dat net een wandeling van 12 km achter de rug hadden. Ze zagen ons voorbij rijden en waren verbaasd dat Campy nog zo schoon is. Het blijkt dat zij door een omleiding door een vrij modderige weg waren gereden en waar ook heel veel troep op de weg lag. Hun wagen was uiteindelijk geel ipv wit. Ze konden meteen dus aan de schoonmaak toen ze eenmaal geparkeerd stonden. Nu maar hopen dat wij deze weg niet gaan rijden als we weer verder gaan. Na de koffie maar even door het dorp gelopen.

Dit stelt niet zo heel veel voor, Wel komen we bij een kerk uit waar de bouwer het niet meer zo helder zag toen hij aan de torenspits begon. Deze staat nl een ietwat uit het lood. Ach ja, je kan niet alles perfect maken.


Donderdag 21 oktober

Vandaag weer een stapje hoger. We willen Nederland nog niet in en kiezen voor Oostende. Ooit ben ik er geweest als puppie om met de boot overte steken naar Dover (Engeland) maar dan zie je niets van de stad zelf dus nu toch maar eens kijken hoe het er in het echie uitziet. En omdat ik er iets over voorbij zag komen op FB.

Ik had een gratis plek gezien bijna midden in de stad. Eigenaar gemaild en hem ons kenteken gegeven omdat hij daarom vroeg. Bij aankomst bleek dit op een papiertje te staan die hij op de muur had geplakt. Dus Campy neer gezet, bakkie gedaan en op naar de stad. We moesten wel een paar buitjes trotseren maar er waren een paar plekjes waar we konden schuilen dus dat scheelt weer. We hadden op de app gezien dat straks het zonnetje tevoorschijn zou komen en dat maakt altijd alles goed. En zo kunnen we weer wennen aan het weer zoals dat vaak in NL is. Even doorstappen dus en ineens zien we aan de linkerkant een doorgang naar het strand.

De zee was nog best heftig nog na de storm van vannacht. Maar dat geeft wel weer een mooi gezicht. Het strand is best breed en er ook een brede boulevard met, hoe kan het ook anders, allemaal restaurantjes.

Ook hier zal het best druk zijn in het seizoen. Omdat het best koud was en we ons even willen laten opdrogen zoeken we even een tentje voor een warme chocomelk en cappuccino.

Daarna gaan we weer verder. Per slot moet de stad ook ontdekt worden. We hebben geluk, er is ook kermis. Nog wel dicht maar toch. Het doet altijd wel gezellig aan. Het centrum is ook gezellig maar met een stralende zon erbij is het denken we toch iets leuker. Maar ach, we doen het er gewoon mee. Weer aangekomen bij het strand strijken we nog even neer bij het tentje van de koffie maar nu voor een wijntje.

Lekker genieten van de zee, het zonnetje dat af en toe langs komen en de mensen die voorbij slenteren. Heerlijk.

Vrijdag 22 oktober

Dan is het toch het moment gekomen om de grens naar Nederland over te gaan. Ik had een stadscamping gezien in Woerden en de bedoeling was om vandaar uit met de trein naar Utrecht te gaan om de Apple store onveilig te maken. Helaas kunnen we maar 1 nacht in Woerden staan. Dus maken we alleen Woerden onveilig.

Ook hier komt de regen af en toe met bakken naar beneden dus eenmaal in de stad, wel 5 hele minuten lopen, schuiven we eerst een tentje binnen voor wat warms.

Daarna maar even kijken wat voor museum er hier is waar we wat tijd kunnen doorbrengen. We komen uit op het Stadsmuseum. Hier hebben ze een koeien expositie. Deze is als vervanger van de koeienmarkt die ze 1x per jaar houden. Dit gaat dit jaar niet door. Iets met een virus of zo. Snapte het niet helemaal ;-) Maar het was zo leuk op gezet en best wel weer leerzaam. Zo kan een koe wel op 10 verschillende manieren loeien en is ze ook a-symmetrisch. Aan de ene kant zitten de darmen en aan de andere kant de maag. Aan de kant van de darmen zijn ze dan dikker en hangt het meer. Altijd leerzaam zo’n museum.

Zaterdag 23 oktober

Vandaag vroeg uit de veren. Nou ja, iets vroeger dan anders. We wilde vroeg gaan rijden zodat we rond de middag in Haarlem zouden zijn. Nou dat is dus gelukt. De CP is makkelijk te vinden. Installeren kost nooit veel tijd dus na een bakkie op naar de bus waarvan de halte achter de CP ligt.

Binnen een kwartier zijn we in Haarlem. Even zoeken naar de Applestore maar die hebben we ook zo gevonden. Een vriendelijke jongeman helpt ons en een tijdje later lopen we met iPads maar zonder horloge weer buiten. De horloges zijn niet op voorraad dus die gaan we online bestellen. Daarna een leuk tentje opgezocht om de lunch te nuttigen. We gaan maar binnen zitten want helaas staat de wind op het terras dus is het er ondanks de heaters best fris.
Na de lunch gaan bezoeken we het Teylers museum. Dit is een best veelzijdig museum. Er is een ruimte waar oude tekeningen van vogels zijn, een deel wat geënt is op prehistorische vondsten, een afdeling met oude schilderijen en een afdeling met oude uitvindingen, bijvoorbeeld elektriciteit, de grammofoon enz.

Lekker cultureel bezig dus. Daarna maar weer eens richting campy om alvast een beetje te cleanen ente lezen. Morgen weer naar huis. Dan is het toch echt gedaan met dit leuke leventje waar we heel goed aan kunnen wennen. We hebben er in 38 dagen 4291 km doorheen gedouwd. Dit is dan al incl de terugreis via IKEA. We gaan nl nog een kastje scoren voor naast de afwasmachine. We hebben bijna alleen maar mooi weer gehad. 2 regendagen op de 38 is te verwaarlozen. Lieve allemaal bedankt voor het lezen. De volgende trip zal in een andere vorm worden weergegeven maar ik moet nog even kijken hoe. Jullie gaan het beleven.

Week 4

Zondag 10 oktober

Ja,ja de 1 na laatste week is aangebroken. Gelukkig hoeven we nog niet huiswaarts maar stilletjes zitten we wel te bedenken hoe we weer naar boven gaan rijden. Gaan we midden door of de oost kant langs. Nou ja, we kijken het wel aan. Voorlopig genieten we nog steeds van het zonnetje. Tijdens het bakkie drinken kijken we toe hoe er alweer een behoorlijke rij voor de poort staat om van de CP af te gaan. Natuurlijk zitten er ook een paar verlengers bijmaar toch gaat het merendeel van de rij weer verder.

Nou, wij nog niet hoor. Zo meteen maar weer eens kijken of het weer zo leuk lopen is langs het strand. Nouou, dat viel wat tegen. Er was een aardig briesje opgestoken wat het een beetje frisjes maakt. Maarrrr, niet getreurd. We liepen netlangs een terrasje waar een bandje zit te spelen en dat klinkt niet verkeerd. Dus op rasse schreden omgekeerd in de hoop dat er nog een plekje is. En ja hoor, we kunnen nog net op de lounche bank plaats nemen. De tafels zijn vol. Nou, dat zit niet verkeerd, lekker in de zon met volle zicht op het trio.

Ze zingen Frans, Engels en Spaanstalige liedjes dus dat is hartstikke leuk. De serveersters hebben er ook duidelijk zin in. 1 van de 3 staat regelmatig mee te swingen met de muziek. Ondertussen bestellen we een rosétje en een pizza. De pizza’s blijken complete wagenwielen te zijn maar smaken heerlijk. Alleen zijn we sowieso niet gewend om tussen de middag te eten en helemaal niet veel. Dus na een halve pizzahebben we het eigenlijk wel gehad. Gelukkig bied het meisje uitkomst. Willen jullie een doos? Nou, heel graag. Dus overmorgen eten we weer pizza. Na deze happening naar campy om uit te buiken. Begin van de avond lopen we nog even die kant op om te kijken of we een afzakkertje kunnen krijgen maar helaas zijn ze gesloten. Dat doen we dus maar bij een ander tentje.

Maandag 11 oktober

Vandaag kunnen we de fiets weer halen als het goed is. Dus eerst maar even boodschappen doen. Joop wilde ook nog even kijken bij Decathlon voor een korte broek maar kon daar toch niet slagen. Omdat Tineke zo enthousiast was over Kiabi toch ook daar maar even naar binnen gewandeld. Toch even spieken. En laat ik nou voor weinig een spijkerjasje vinden. Mijn andere jasje kreeg slijtplekken dus heb ik nu een mooie vervanger. Ondertussen zijn we nog steeds niet gebeld door de fietsenmaker. Mmmm, toch maar even horen voor we aan de wandel gaan en we kort daarop gebeld worden. Nou, dat is maar goed ook want de fiets staat al te trappelen van ongeduld. Hij wil weer mee op pad. Dus inladen en hup, ervandoor. Op naar een camping. Hier aangekomen is de receptie gesloten en moet je bellen. Hier ben ik nooit zo blij mee. Met handen en voeten praten is makkelijker face to face dan door de telefoon. Maar er kwam een meneer aan gewandeld die de manager bleek te zijn en Engels sprak en de slagboom open wilde doen. Wat een mazzel. Kom je na 4 uur maar melden was de boodschap. Toppie. Een bakkie en handwasje later waren we op pad.

Joop had gezien hoe we bij het meer de Thau moesten komen dus hup gaan. De fietsen moesten opgeladen worden dus deze keer met de benenwagen. Bij het meer dat officieel Ethang du Thau heet zien we een soort van Visafslag voor oesters en mosselen. Als je de hal door loopt kom je aan de achterkant bij een restaurant uit waar je oester en mosselen kan kopen die op verschillende manieren bereid worden. Dus kiezen wevoor 6 koude en 6 gegratineerde oesters.

En een flesje rosé om het weg te spoelen. Uitzicht op de oesterbanken in de baai,wie doet ons wat. Later weer naar de camping gekuierd om daar nog te genieten van de zon.

Dinsdag 12 oktober

Eigenlijk zouden we weg gaan maar 1 de was die we vanacht buiten hebben laten staan is door vogels onder gescheten, 2 we staan nog lekker en 3 we willen nog een stuk fietsen. Nou ja, dus een nachtje bij geboekt en meteen 2 was muntjes gekocht voor de was machine. Een bonte en een witte was gedraaid en toen maar op de pedalen. Eerst maar een naar rechts gegaan. Daar komen we uit in Mèze dat aan het water ligt.

Dus langs de jachthaven gefietst wat altijd wel leuk is en toen maar weer terug. Bij de camping gestopt voor een broodje en een koppie thee en toen naar links gegaan. Weer langs het meer en nu zien wenog heel veel meer oesterbanken. Met de zon er op is dat heel bijzonder vind ik om al die rijen te zien.

Later komen we uit bij Bouzigues. Hier hebben we een paar jaar geleden al door heen geslenterd maar met de fiets zie je toch iets meer. Ik had nog een cache gezien dus we gaan kijken of we die kunnen vinden. Helaas niet en met ons heel veel niet lezen we later op de app. Nou ja, maakt niet uit. We hebben wel lekker gefietst. Voor we naar de camping terug rijden even door het dorp rijden waar we staan. Echt Frans. Smalle straatjes, bijna niemand op straat, Wel hangen er momenteel in heel veel plaatsen waslijnen vol BH’s en ook hier dus.Bij navraag blijkt het dat net als in NL ook de Fransen oktober uitgeroepen te hebben tot borstkanker maand. En dat laten ze dus op deze manier zien.

Woensdag 13 oktober

Het wordt weer tijd voor een stukje verder. Het zou niet zo heel veel verder zijn (dachten we). Alleen hadden we niet op de mistral gerekend . Allemachies, dan denk je dat we in Den Helder veel gewend zijn maar dit is zo niet fijn. De mistral kan je vergelijken met een ventilator. Of aan of uit. Variatie is er niet. Als het in DH waait is het soms hard, soms zacht, soms even bijna geen wind. Nog te behappen maar dit is niet fijn. Dus maar alvast wat van de kust weg gereden en nu zitten we in St Bonnet du Gard.

Het is gewoon een parkeerplek bij de Marie en er is niets. Het kost ook niets en dat is weer een voordeel. We willen richting Pont du Gard fietsen maar je moet dan langs best drukke wegen rijden en met die wind die tussen de 6 à 7 staat is dat ook niet fijn. We komen wel langs een plek waar vroeger de spoorbrug is geweest en waar ze iets hebben neergezet waardoor je kan kijken en de oude situatie ziet.Erg leuk gedaan.


We vinden wel een fietspad die ons naar de Pont du Gard zou moeten brengen maar waarschijnlijk hebben ze bordjes niet helemaal goed neergezet want al waar we komen niet bij de Pont. Ach ja, we zijn er al een keer geweest dus dan maar niet. We komen wel in een ander leuk dorpje waar we een groep mannen zien die achter de kerk staan te boulen. Ik blijf het leuk vinden om daar naar tekijken.


Op de terugweg rijden we nog langs de verkeerde weg naar beneden dus dat geeft weer extra km’s. Eenmaal weer bij campy na de koffie nog maar even het dorpje in gewandeld. En ook hier weer, smal en doods. Wel is er best een leuk kerkje boven op de berg met een mooi uitzicht.

‘s Avonds zitten we lekker te lezen en ineens, een kabaal!! Was de wind onder het achterste dakluik geschoten en heeft het raam uit de sponning weten te krijgen. En dat terwijl het luik dicht is. We hebben wel de kont in de wind staan en dat is achteraf niet handig. Weer een leer momentje. Maar goed, Joop naar buiten op zoek naar de brokken. Niets te vinden. Daarop maar eens mijn hoofd door het luik gestoken en ja hoor. Daar ligt het raam. 1 stuk aan nog een deel van het mechanismeen het andere deel lag nog ergens achter. Dus naar binnen getrokken.

Nou, nu maar zien hoe we nacht door brengen. In ieder geval trui, sokken en joggingbroek aan tegen de kou en maar een nachtje in de “openlucht” slapen. De wind zou tegen 2 uur afzwakken dus daar hopen we dan maar op.

Donderdag 14 oktober

Om half 8 maar er uit de veren. We hebben boven verwachting heerlijk geslapen. Na het ge-eikte op weg naar een camper dealer om te kijken of ze een luik op voorraad hebben. We hoeven gelukkig maar een half uurtje terug te rijden dus dat scheelt. Het meisje spreekt ook nog redelijk Engels dus dat maakt het ook weer goed en na een 3 kwartier kunnen we weer verder met een nieuw dakluik.


Helaas moet Joop hem wel zelf er in zetten want de monteur heeft geen tijd. Maar het zou makkelijk moeten gaan dus daar gokken we maar op. Een CP in de buurt gezocht, je weet maar nooit, en gaan.
Bij de CP aangekomen worden we verwelkomd door een vriendelijke meneer die redelijk Engels spreekt en waar ook 220V is wat het makkelijker maakt om het luik te demonteren. Kan er gewoon gebruik worden gemaakt van de accu boormachine.

Week 3 van deze vakantie

Maandag 4 oktober

Tja, waar gaan we nu weer heen. De derde week is aangebroken dus we hebben nog zeeën van tijd. We waren er al achter dat vrienden ook weer in Frankrijk waren aangekomen met de camper maar dan vanuit Spanje. Misschien is het mogelijk om ook 1 of 2 dagen met hen door te brengen. Dus rijden we ook richting zuidkust. Het is nog steeds droog wat wel erg fijn is na zo’n regendag van gister. Af en toe zien we al een beetje schaduw op de weg dus dat voelt gelijk weer goed. Na een wijziging in de route komen we uiteindelijk aan in Albi. Van Tineke had ik vernomen dat je goed kan staan achter de kathedraal dus dan toch maar hier naar op zoek. Met TommieTom was dat niet zo moeilijk en hadden we hem al gauw gevonden . Maar ja, dan blijkt dat hij al vol is. Goede raad is duur, Er was nog 1 plek wat niet een officiële was maar waar we volgens een meneer die daar een beetje rond liep prima konden staan. Dus met wat hulp van zijn kant neergezet en daarna maar evens water voor de koffie opgezet. Ondertussen kwamen de buren terug van hun rondje Albi en gingen weer verder met de camper. Komt dat even mooi uit. Motor gestart en zodra ze weg waren in de achteruit, even keren en daarna ons Campy op de officiële parkeerplaats weer neergezet. Soms is geduld een schone zaak. Daarna maar op pad en op ons gemak door het stadje gekuierd. Na een uurtje of wat gedwaald te hebben komen we een leuk terras tegen waar we dan toch geen weerstand tegen kunnen bieden. Een alleraardigste jongen weet al heel snel wat we willen en dat we ook niet vies zijn van wat zonnestralen. Hij was dan ook zo lief om de parasol in te klappen.Daarna is een rosétje gauw geleverd en kan onze dag niet meer stuk. Later strijken er ook nog wat Fransen naast ons neer en ontstaat er ondanks de taal barrière toch een klik. Het leuke daarvan is dan helemaal dat we als we nog een rosétje bestellen we deze van het huis krijgen. En van dat soort momenten houden we nu. Hoezo Frankrijk is leuk, maar er moeten geen Fransen wonen. Waanzin!! Eenmaal terug bij Campy zien we na de koffie een lekker plekje waar de zon nog heerlijk schijnt dus nemen we de glazen mee en strijken we daar neer om nog even te genieten van de ondergaande zon. Na het eten lopen we nog even de stad in om te kijken naar de kathedraal die nu in de schijnwerpers staat.

Dinsdag 5 oktober

Deze dag zou het er om hangen of we in de regen zouden rijden of dat we het droog zouden houden. Na de thee en koffie maar naar de Camperplaats in de buurt waar we gratis de wc konden legen. Mochten we een gratis plek tegen komen die we leuk vinden hoeven we ons daar geen zorgen over te maken. Daarna met gezwinde spoed richting kust want die had voor morgen de beste papieren voor de zon. Ik had een leuke plek gezien vlakbij het strand. Komen we daar aan blijkt hij gesloten te zijn. Ik had mij even een maandje vergist. Tja, blond hè. Nouja,, momenteel aardig grijs maar het is een prettig excuus. Terwijl ik een alternatief aan het zoeken ben gaat ineens het hek open en kunnen we op het terrein zonder problemen keren zodat we niet het smalle pad achteruit af hoeven te rijden. Hoe lief is dat!!! Gelukkig vind ik al gauw een CP waar we eventueel kunnen douchen en wassen. Uiteindelijk wordt het wassen niets maar het douchen is wel weer fijn. Na de koffie op de fiets gestapt en het stand opgezocht.

Omdat het best bewolkt is krijg je dan de; leuk effect als de zon er door heen komt. Het stadje is best uitgestorven omdat het seizoen over is maar gelukkig is er toch een terrasje open waar het best een beetje reurig is.

En met het beetje zon erbij dan is het heerlijk zitten. Daarna maar weer terug naar Campy.

Woensdag 6 oktober

Van Tineke en Stoffel begrepen we dat zij naar Marseillan-Plage zouden rijden. Voor hun 2 uur toeren en voor ons 20 minuten. Dus na een rustige start maar eens gaan kijken hoe het er daar uit ziet. Het blijkt een hele grote camper parkeer plaats te zijn waar 120 campers kunnen staan. Nou, voor je die vol hebt staan in deze tijd moet er toch heel wat gebeuren (dachten we). Maar goed, voorlopig is nog plek zat. Dus bakkie gezet en wachten op de familie. Die lieten niet lang op zich wachten dus dat was weer een gezellig weerzien.

We hebben heerlijk bij geklets en daarna ook nog maar even een rondje lopen en even kijken op het strand. Het is niet meer zo druk dus Maxi kon lekker los lopen. Tineke vermaakte zich met het zoeken van grote schelpen. Nou die liggen er genoeg dus ze was er lekker druk mee. Later nog bij de campers lekker in het zonnetje gezeten.

Donderdag 7 oktober

Vandaag lekker fietsen met zijn 4tjes naar Agde. Althans dat was de bedoeling. Toen we de fietsen pakte bleek Joop een lekke band te hebben. Dus alles even on hold en plakken maar. Opstappen en gaan.Euh toch niet want toen die van mij gepakt werd bleek ik ook een platte band te hebben.

Dus ook weer op zijn kop en het gaatje proberen te vinden. Nou die zat er gelukkig niet dus oppompen en we konden eindelijk op pad. Maar helaas. Op 5 min afstand van de CP gaf Joop zijn plakker het weer op en konden we weer terug. Stoffel en Tineke door en wij bij decamper in de plak herkansing. Nu leek het wel te zijn gelukt dus door het dorp gefietst en een geweldige Camping aan het strand ontdekt.

Nou ja, 5 a 6 campers hebben zeezicht en de rest van de camping ligt achter het duin. Maar wel 1 om te onthouden. Daarna ook een leuk restaurantje gezien en alvast even proef gezeten. Toen Stoffel en Tineke terug waren zijn we er nog maar even heen gegaan om voor vanavond te reserveren. En al die tijd deed Joop zijn band gewoon waar hij voor gemaakt is.

Jammer dat dit over was na het eten. Toen was hij weer plat. Dus weer opgepompt en gauw naar huis.

Vrijdag 8 oktober

Omdat we toch ook Agde willen bezoeken om even bij de Decatlon langs te gaan nog maar een nachtje bij geboekt. Stoffel en tineke deden het zelfde dus dat was heel gezellig. Alleen gaat het verlengen wel heel omslachtig want je kan maar 48 uur aan een gesloten blijven staan. Dus als je dan wilt verlengen zul je van de CP moeten rijden en dan weer opnieuw door het poortje er op moeten gaan. We stonden dus met een aantal andere campers opnieuw in de rij om de CP op te rijden. Tineke verdedigde het fort, Joop en Stoffel in de rij en ik wachtend bij het poortje om de financiën te regelen. En alles kwam weer goed. Wij daarna naar de stad en zij naar het strand. Bij Decatlon broeken gehaald voor Joop die we van Stoffel hadden gezien, bij de fietsenmaker inog even een spuitbus vulsel mee genomen en daarna nog even het stadje verder verkend met als tussenstop een terrasje. Daarna via de supermarkt naar huis. Alles ging goed tot 2 km voor de CP. Jammer maar weer een lekke band. Gelijk de band vol gespoten maar dat hielp totvoor de CP toen was het helemaal klaar. Morgen naar de fietsen dokter.

Zaterdag 9 oktober

Vroeg uit de veren want we wilde om 9 uur bij de fietsen zaak zijn in de hoop dat hij dan kon zorgen dat de fiets vandaag klaar was. Afscheid van Stoffel en Tineke genomen en gaan. Het was nog vroeg dus op de parkeerplaats genoeg ruimte voor Campy. Gelukkig spraken ze bij de fietsenmaker perfect Engels dus dat maakt het dan weer makkelijk. Helaas bestaat de kans dat het vandaag niet meer gaat lukken dus fiets achter gelaten en weer terug naar de CP om daar het weekend dan maar door te brengen. Bij de CP aangekomen eerst maar weer een bakkie. Je moet toch wat hè

Daarna maar aan de wandel. Ook hierzitten we vlakbij het strand dus die kant op en heerlijk met de voetjes in het water richting strandtent gelopen waar we wat wilde gaan eten.

Een heerlijk bordje oesters, grote garnalen en mosselen. Wat een verwennerij.

Daarna richting CP om in het zonnetje toe te kijken hoe de meeste nieuwkomers aan het worstelen zijn met de toegangspaal. Het is niet heel moeilijk (vinden wij) en je kan uit 6 talen kiezen maar blijkbaar vind de 1 het moeilijk en doet er 10 minuten over om binnen te komen en de ander heeft het met 3 minuten gefixt. Later krijgen we nog een uitnodiging van een ander camper stel om het borreltje van gister terug te komen halen maar helaas is de vis bij mij in gevecht met mijn maag en blijven we toch maar thuis zodat ik het kan natellen achter onze eigen camper ipv bij hen.

Week 2 van de vakantie

Zaterdag 25 september

Vandaag maar weer na het gebruikelijke ritueel een hortje verder gegaan. Nu maar weer naar een camping om een wasje weg te werken. Vrienden van ons staan hier regelmatig en we zijn ook al eens op visite geweest toen zij hier stonden en wij met de NCC bij Grand Fort Philippe stonden dus we weten wat we kunnen verwachten. Het zou maar 3 kwartier rijden zijn naar Escalles dus een lekker kort ritje. Maar ja, dan krijg je een omleiding en denkt Annemarie Annemarie dat ze het beter kan dan TomTom. Dus inplaats van 3 kwartier duurde het ietsje langer. Gelukkig geeft Joop daar geen pukkel om en komen we er toch wel. Eenmaal op de camping worden we vriendelijk geholpen door de eigenaresse die naast Frans ook Engels spreektzodat het weer een beetje makkelijker wordt. Ze was ook bezig met het voorbereiden van een privé feestje maar heeft toch alle tijd voor je. We krijgen een leuk plekje aangewezen en vanuit de stoel kunnen we kijken naar de krijtrotsen van Engeland.

Best leuk om te zien. Nadat we ons hebben geïnstalleerd is het weer tijd voor een bakkie. Daarna maar een rondje om. Eerst even een cache gescoord. Helaas ook de enige want de andere 4 kunnen we niet vinden. Maar niet getreurd we hebben een leuke wandeling. Natuurlijk moeten we even bij het strand kijken. Alleen is er niet veel strand door het hoge water.

Het is maar een heel klein strookje kiezelstrand maar er wordt toch dapper gebruik van gemaakt. Nu maar weer terug naar de camping maar dat is nog wel een klusje want we moeten omhoog. Maar ook dat redden we en kunnen we lekker genieten van de zon en kijken naar het feestje. Ze zijn met 2 man ongeveer 2 uur bezig geweest voor de bbq aan was dusdat is dan wel weer vermakelijk.

Zondag 26 september

Het zonnetje heeft zich een beetje verstopt maar dat weerhoudt ons er niet van om de fiets te pakken en richting Wissant te fietsen. Dat ligt niet zo ver bij ons vandaan en zou een leuk plaatsje zijn. Dus hup, op de pedalen. Eerst nog even een colletje van veel % maar ook dat redden we. Het zonnetje laat zich wat vaker zien dus dat is positief.

Eenmaal in Wissant lopen we langs de boulevard en genieten we van de gezelligheid en de doenigheid op het strand. Dat is in tegenstelling van gister nu best heel breed. Mensen met honden, de kitesurfers en de wandelaars.

Aan het eind van de boulevard weer terug waar we er opgekomen zijn en daar maar een koffie stop gehouden. Na de koffie nog een klein stukje de andere kant op van de boulevard maar dat was niet zo heel ver. Daarna weer richting camping gereden. Natuurlijk wel even bij ons “eigen” strandje gekeken of het strand daar ook zo breed was. Nou best wel. Bij de camping nog even staan praten bij onze achter buren. Al met al een lekker dagje.

Maandag 27 september

Vandaag zou het een regendagje worden dus het was even een twijfel gevalletje wat we zouden gaan doen. Of toch maar gaan rijden of blijven waar we staan en wachten tot het over is. Het wordt uiteindelijk de eerste optie. De regen kwam niet in 1 lang gordijn naar beneden maar in buien dus dat scheelt alweer. Maar ja, waar gaan we dan heen. We moeten even kijken waar we het snelst uit de regenband komen en dat is in dit geval Dieppe. We hadden daar een plek gezien die niet zo heel duur was dus dat scheelt weer. Dus even een uurtje of 2 toeren en dan zitten we in de zon. We hebben keuze uit 2 plekken en kiezen natuurlijk de minst gunstig gelegen plek.

Dat is alleen achteraf en daar het maar voor 1 nacht is geloven we het wel. Dus na de koffie aan de wandel. Eerst even bij het strand kijken en ook even langs de andere CP. Zij hebben dus zicht op het strand en wij niet. Ach ja, je kan niet alles hebben.

Daarna lekker slenteren door het stadje en bij een terrasje geprobeerd een rosétje te scoren. Nou, dat koste wel wat doorzettingsvermogen maar het feit dat we anders een buitje moesten trotseren hielp wel. Bij dit tentje waren ze niet heel vlot en werden we toch wel een beetje genegeerd. Maar uiteindelijk hadden we wat we hebben wilde. Nu lekker bij Campy genieten van de zon. Helaas wel achter het glas want er staat te veel wind maar dat mag de pret niet drukken.

Dinsdag 28 september

Nu maar weer een stukje verder richting het zuiden. Ik had al iets gehoord over Chartres dus daar maar eens kijken of dat werkelijk zo mooi is. Ik had een gratis plek gevonden op een half uurtje loop afstand van de stad. Het was even zoeken Maar uiteindelijk toch gevonden. Neerzetten, bakkie en gaan. Om bij de stadje te komen liepen we door een parken dat is altijd leuk.

We kwamen ook langs een sportcomplex waar de jeugd lekker bezig was dus voor we het wisten waren we al in de stad. Daar hebben ze ook een prachtige basiliek die er zowel van buiten als van binnen prachtig uit ziet.

Ze waren wel bezig met renoveren dus niet alles was zichtbaar maar wat we zagen was in ieder geval schitterend. Op ons gemak hebben we dan ook de stad door gedwaald en daarna weer richting Campy gelopen.

Het was de bedoeling dat dit via de andere kant van het park zou gebeuren maar dat mislukte een beetje omdat er aan die kant geen doorgaand pad was gemaakt. Dus we moesten een eindje omlopen. Maar ach, uiteindelijk zijn we er dan toch gekomen.

Woensdag 29 september

Eigenlijk wist ik niet waar we nu heen moesten gaan. Wat ik wel weet is dat we morgen in Dun le Palestel willen zijn dus (moeten) we nog iets hebben wat daar tussen in ligt. Blijkt nou toch onze buurman Hollander te zijn. Ik raak aan de klep met deze meneer, vertel wat het plan is, zegt hij, je moet dan toch naar Amboise gaan. Zo’n leuke stad en ze hebben er het Leonardo da Vinci museum.

Echt leuk om te zien, Dusssss, bestemming bekend en gaan met de camper. Ik had gezien dat er vlakbij het museum ook een gratis CP was maar toen wij er aankwamen bleek deze al vol te zijn. Gelukkig had ik een 2de gezien aan de Loire waar je voor 5 euro prima kan staan. Dus dan maar die kant op. Het was een groot parkeer terrein met wat vuilnisbakken maar doormiddel van jonge fruitboompjes waren er ook plekken gecreëerd. Best leuk. Dus is het de 5 euro best waard. Als we met de auto waren geweest haddenwe een parkeergarage gezocht en waren we meer kwijt geweest. Dus Campy neergezet en op de fiets richting museum gereden. Eenmaal aangekomen werden we allervriendelijkst te woord gestaan door een meisje die na de Corona app check vertelde waar we de fietsen konden stallen en de kaartjes konden kopen.

Eenmaal in het bezit van de kaartjes konden we het museum in. Jammer genoeg kwamen we achter een groep te staan en was de 1,5 mtr ver te zoeken. Toen we deze groep omzeild hadden kwamen we weer achter een andere groep te zitten. Wat nou tijdsloten zoals op de website staat beschreven. Daar is echt niets van te merken hoor. Nou ja, toen we de 2de groep voorbij waren was het wat rustiger en konden we op ons gemakverder kijken. Daarna liepen we het park door met alle uitvindingen die Leonardo heeft gedaan.

Best een intelligente man als je dat zo bekijkt. Daarna naar het centrum gefietst en de fietsen daar weer neergezet. Wildenwe op een terrasje neer strijken gaat die om 3 uur dicht. Nou jaahh. Dat doe je toch niet!! Hij wees wel heel vriendelijk richting collega maar ja, die zat in de schaduw. Dus maar even verder de stad door. Weer een leuk plekje gevonden maar die schonken geen rosétje. Dus al met al kwamen we toch in de schaduw te zitten. Daarna richting Campy om de rest van de middag in de zon te kunnen vertoeven. Later kwam nog de pachter van het terrein even collecteren. Wij hadden onze bijdrage daarvoor al in de daarvoor bestemde brievenbus gedeponeerd dus hoefde hij bij ons alleen het kaartje achter de ruitenwisser te doen dat we betaald hadden. Hij zou hem de volgende dag weer weg komen halen en anders moesten we hem maar in de brievenbus stoppen.

Donderdag 30 september

Alweer mooi weer, waar hebben we het aan verdient. We worden wel wakker in een klein wereldje maar een half uur later is die kopere ploert er weer. Zo fijn. Na de gebruikelijke rituele vertrekken we dan ook naar Dun le Palastel. We hoeven maar 2 uurtjes te rijden en in deze omgeving is dat gewoon genieten. Eenmaal bij de CP blijkthet dat we de eerste zijn die de CP officieel in gebruik mogen nemen.

Jammer dat er geen lintje hing om door te knippen. Vorig jaar waren we hier ook al maar toen stonden we op de camping en waren er nog geen officiële CamperPlaatsen. Afgelopen jaar hebben ze een slagboom laten plaatsen wat ook ter voorkoming is van ongenode gasten, lees zigeuners. Maar nu kunnen campers ook in de winter terecht voor water en electra en is er voor hen toch wat aanspraak op de stille momenten.Altijd fijn om zo’n uitwijk punt te hebben.

Eenmaal geïnstalleerd even de wasmachine aangezet want er mocht wel weer een wasje gedraaid worden. Ook even bij gekletst met Alex en Sandra over het afgelopen jaar en wat ze gaan doen na de afsluiting van het seizoen. Voorlopig gaan ze morgen een weekje richting Spanje. Voor ons is het op dit moment genieten van de zon. We hadden alle 2 even geen zin om er op uit te gaan dus genoten we volop van het zonnetje. Met een kleine onderbreking voor een potje jeu de boule.

Vrijdag 1 oktober

Wat is het toch heerlijk dat als je je slaapkamer gordijn naar beneden doet dat de zon zo lekker naar binnen schijnt. Nog even blijven liggen met de zon op je snoet wat wil je nog meer. Daarna toch maar uit de veren en de dag starten. Na dat we alles weer opgetopt hebben en geleegd wat geleegd moet worden rijden we even richting supermarkt zodat we ook daar de komende dagen geen omkijken naar hebben. Nu wordt het weer tijd om weer verder richting het zuiden af te zakken. Via binnen wegen rijden en met het zonnetje erbij is het genieten. Uiteindelijk belanden we in Uzerche.

In het Michelin kaarten boek staat er bij deze naam een fotocameraatje bijgetekend dus dat moet wel een bijzonder stadje zijn. Nou, in ieder geval wel fotogeniek. Een mooie burcht doet het al heel gauw goed. Dus Campy neergezet op de gratis CP en aan de wandel.

Lekker door de straatjes gedwaald en natuurlijk gestrand op een terras. Toen wij bijna weer van plan waren om weg te gaan kwam er een Nederlands koppel aan die ook wat wilde drinken. Helaas had mevrouw haar toestel geen internet en dan wordt het lastig om je QR code te laten zien. Gelukkig kon Joop helpen om van het toestel van haar man een hotspot te maken, en die te verbinden met die van zijn vrouw waardoor ze dus wel internet op haar mobiel krijgten de code dus kon laten zien, als dank kregen we nog een wijntje aangeboden en hebben we lekker zitten kletsen.

Daarna gingen we elk een kant op maar het was een leuk moment. Wij hebben nog even door het park dat naast de CP ligt gelopen en nog even 3 caches kunnen scoren. .We komen weer net op tijd bij Campy want het is begonnen met regenen. Maar ach, de dag is voorbij en die was heerlijk.

Zaterdag 2 oktober

Vandaag een sportief momentje gehad en ook een niet zo’n spannende dag. Voor ons wel weer een fijne dag hoor. Na een uurtje of 3 sturen zijn we aangekomen in Castelfranc. Ik had via een app gezien dat je daar met de camper kon parkeren dus dat ook maar gedaan. Daarna met de fiets naar Fages. De berg waar Els en Mart wonen. Eindelijk gingen we het verbouwde huis van Els en Mart zien. We zijn alle 2 zo benieuwd hoe dat geworden is. Zolang de Corona duurt zijn we niet meer bij ze geweest maar de verbouwing is wel door gegaan. Eenmaal boven op de berg was het weer als vanouds. Zo fijn!! Meteen een rondleiding gekregen en alle vernieuwingen mogen bewonderen. Het is echt zo ontzettend mooi geworden. Helemaal super. Daarna lekker op het terras zitten kletsen en later gezorgd dat weweer voor het donker beneden bij Campy waren.

Zondag 3 oktober

We zijn heerlijk wakker geworden door het getik van de regen op het dak maar ook Big Ben liet zich niet onbetwist. Vanaf 7 uur liet de kerkklok al horen dat hij wakker was. Om zeker te zijn dat wij en de dorpsbewoners hem hoorde vertelde hij niet 1 x hoe laat het was maar deed hij dat 5 minuten later nog een keer, maar goed, ondertussen kwam de regen met bakken naar beneden.

Gelukkig wisten we dat tegen 12 uur Elsen Mart ook beneden van de berg waren om gezellig met zijn 4tjes een lunch te nemen bij Erik en Olga. Altijd als we op de berg zijn gaan we wel een keer bij ze eten. En altijd is het lekker. Tegen half 4 zijn we daarna mee naar boven gegaan en hebben tot vroeg in de avond lekker zitten kletsen bij de open haard en heeft Mart ons daarna weer beneden op het plein afgezet.


(Zomer)vakantie 2021. Bestemming? Geen idee.

Vrijdag 17 september.Het is dan toch begonnen. Eerst denk je dat het nooit komt maar dan….. is het ineens toch zover.Half 9 stond de wekker maar het is net als vroeger met Sinterklaas. Je bent toch eerder wakker. Dus hup, nog even douchen, bakkie thee, bakkie koffie en dan beginnen met de spullen naar de auto brengen.Het is een ietwat meer dan gebruikelijk voor een weekendje maar uit eindelijk zit alles er in. Op naar Campy die trappelend van ongeduld staat te wachtend. APK had ze al gehad en gelijk een grote beurt dus ze is er helemaal klaar voor. Nog even water laden bij de stalling en hup, richting tankstation bij ons om de hoek. Dat is nu wel makkelijk. De auto gaven we ook gelijk even drinken en terwijl Joop nog bezig was met het voederen van Campy bracht ik de auto naar huis en liep terug naar het benzine station. Daar stond Joop al te wachten en konden we dan toch op pad.
Volgens het berichtje van de organisatie mochten we in Schoonhoven pas om 2 uur de camping op. Dus dachten we, we doen nog even een bakkie op het parkeer terrein er naast. Ook uitzicht op de Lek dus konden we alvast wennen aan het idee dat we dat het komend weekend zouden kunnen bewonderen. Maar nee hoor, we werden bij aankomst gelijk opgevangen en de camping op gestuurd. Beter!!! Zo komt het dus dat wij het beste plekje hebben, vinden wij, van de hele club. Uitzicht op de ingang van de jachthaven, uitzicht op de Lek, een groot stuk terrein als terras, wat willen we nog meer.

Na de koffie en (hernieuwde) kennismaking met de andere club leden nog maar even het fietsje gepakt voor een verkennend rondje. Nou, dat beloofd een leuke trip morgen.
‘s Avonds een gezellige opening en daarna een happy hour dat heel gezellig en redelijk Corona proef verliep.

Zaterdag 18 september.
Het zonnetje probeert zich al door het wolkendek te wringen dus de stoelen naar buiten en genieten maar weer van alle boten die langs varen, zowel klein als groot. Ondanks dat het weekend is komen er toch nog aardig wat grote jongens langs. Om half 11 besluiten we dat het tijd is om aan de puzzeltocht te beginnen en lopen we op ons gemakje richting de haven voor een kop koffie en een gebakje. De dag begint al helemaal top.
Al slenterend komen we leuke plekjes tegen in Schoonhoven en leren we meer over de zilversmeden die daar gewerkt hebben.

En dan komen we bij een hele bekende zilversmid. Vraag trouwens niet naar de naam want wij hebben geen idee. De meeste van jullie kennen mijn reputatie van dure smaak en ja hoor. Marietje ziet weer iets moois. Echt schitterend. Die wilde ik eigenlijk wel hebben. Tot ik de prijs hoorde. Ik wil hem nog steeds hebben maar ja, 1000,00 is toch iets te heftig. Dus toch maar weer met lege handen naar buiten gewandeld. Heel mooi maar niet voor Marietje. ?? Ik heb mijn verdriet maar op een terrasje met een rosétje weg gespoeld en we zijn weer vrolijk verder gewandeld.

Het was een route van 4 km maar we hebben er 5 uur over gedaan. Maar het was ontzettend leuk. Eenmaal op de camping terug zijn we in een grote kring gaan zitten en hebben we gezellig ge-bbqt.
later werd de vuurkorf aangestoken en hebben we lekker met elkaar zitten kletsen. De camping beheerder kwam ook nog even met zijn vrouw langs. Vol passie wisten ze te vertellen hoe het allemaal gegaan was bij het over nemen in Corona tijd en dat ze een super goede band hebben met de eigenaar van wieze de camping hebben overgenomen en het terrein pachten. Echt leuk om te horen hoeveel plezier er in hebben om dit tot een succes te maken. Een heerlijke avond hebben we gehad.

Zondag 19 september

Vandaag alweer de laatste dag van dit hele leuke weekend. Het zonnetje scheen al heerlijk dus ik dacht, hup, korte broek aan. Joop vroeg of ik wel goed bij mijn hoofd was want de thermometer gaf 12 graden aan. Maarrr ik ben een bikkel dus ik trek idd mijnkorte brok aan. De zon schijnt toch? Dus niet zeuren. Oké, het was wat frisjes maar de korte broek is aangebleven. Om 10 uur hadden we een wandeling door het groene gebied van Schoonhoven en dat was ook heel leuk.

De organisatoren hadden een heel leuk rondje gemaakt met leuke wetenswaardigheden heden. Wij zelf hebben er niet heel veel van mee gekregen omdat we in gesprek waren met Mathijs en Desireedie heel veel weten van Geochasen en dat vonden we eigenlijk veel leuker. Maar we hebben lekker gewandeld en om half 12 waren we weer op de camping in afwachting van de koffie en de uitslag de speurtocht van gisteren.
En om 12 uur was het dan zo ver. Een praatje met als bedankje voor de organisatie en de camping beheerder en daarna de prijsuitreiking. Nou, laten wij die nou net gewonnen hebben. Iedereen had de zelfde antwoorden want dat was een kwestie van lezen maar er was een vraag hoe dik een bepaalde boom was en wij zaten er maar 2 cm naast van wat de organisatie had. Dus we wonnen 2 biertjes met een glas en een zak nootjes. Super leuk. Daarna inpakken en weg wezen op naar Brielle voor een nieuwe etappe.

Hier kwamen we na 2 uur aan en hebben gelijk staan kletsen met de beheerders Annette en Sjaak. Altijd leuk als je de beheerders kent. Eenmaal op ons plekje een bakkie genomen en toen op naarBrielle via de pont. We waren even vergeten dat het een soort van OV was en dat je een mondkapjes verplichting had. Gelukkig verkocht de ferryman deze ook dus konden we gewoon de pont op. Eenmaal in Brielle een terrasje opgezocht die we bij de haven ingang snel gevonden hadden. Dus heerlijk gezeten. Later Monique even gebeld of ze langs kwam voor een kleine bbq en de Jumbo opgezocht. Boodschappen gedaan en weer terug naar de camping. Daarna lekker gezeten en later lekker gegeten samen met Monique erbij.

Maandag 20 september

Vandaag de dag rustig opgestart met de gebruikelijke thee, koffie, banaantje en eitje en daarna nog even samen een bakkie koffie. Ondertussen was het 11 uur geworden en werd het tijd voor actie. Dus fietsen uit de garage en op naar het pontje. Bij het geocachen hebben ze weer een nieuw item en wel labcache. Je moet dan een route van 5 punten opzoeken en daar zit dan een verhaaltje bijmet een wetenswaardigheid waar je op dat moment staat. Er zit dan ook een vraag bij en moet je het antwoord halen uit de vraag of iets wat in de buurt is. Heel leuk om te doen. Vandaag hebben we er 2 gedaan.

1 over de vrijpalen die de grens gebieden van vroegere tijden aangeeft en 1 over de vroegere jaren van Brielle. Een stukje geschiedenis tijdens de vakantie, hoe leuk is dat. Onderweg kwamen we een bakker tegen en hebben we een lekker broodje langs de kant van een watertje gegeten en natuurlijk hebben we ons getrakteerd op een rosétje bij de haven. Dit was tussen de 2 labcaches in en meteen even een pauze. Na de 2de cache even naar de Jumbo gereden om wat boodschapjes te doen voor we weer naar het pontje gingen. Weer op de terrein moesten we wel steeds even verkassen om in de zon te kunnen blijven zitten. Uiteindelijk zijn we samen met Annette en Sjaak blijven zitten en hebben we lekker zitten kletsen.

Dinsdag 21 september

Vandaag was het weer tijd om te vertrekken. Op naar Ellewoudsdijk. Hier heeft de NCC ook een terrein en hebben we ook al een keer eerder gestaan maar dan op doortocht naar Frankrijk samen met Theo en Jitse. Maar nu was het dan tijd om lekker de omgeving te verkennen. Omdat we lekker vroeg aanwezig waren hebben we eerste de omgeving in de buurt van de camping verkend. Ook even een labcache gedaan en weer wat meer van deze geschiedenis geleerd. Later lekker bij de camper in het zonnetje gezeten.

Woensdag 22 september

Hieperdepiep hoera. Joop is 65 jaar geworden. Daar gaan we een leuke dag van maken. Natuurlijk niet zonder een cadeautje. Ik had een obligatie van de Egmonds abdij gekocht en je krijgt dan 1x per jaar een aantal procenten in bier uitgekeerd. En Joop houd wel van een biertje dus dat vond ik een leuk idee. En Joop vond het gelukkig een leuk cadeautje. Daarna maar op pad. Lekker fietsen lang de WesterSchelde. Halverwege kwamen we een leuk stekje tegen bij een haventje.

Daar stonden een paar campers geparkeerd. Het bleek een betaalde plek te zijn met uitzicht op de WesterSchelde met aan de overkant Antwerpen. Super leuk en zeker het onthouden waard. Ook even gesproken met het Nederlandse stel die daar stonden en de sleutel hadden van het sanitair gebouw. Heel netjes en schoon. Daarn weer verder maar niet te ver. We kwamen nl langs een keet waar je lekker kon zitten en wat kon eten.

Dus een tosti gaat er wel in. Gezellig zitten kletsen met de eigenaresse. Daarna weer door en was het tijd om weer richting camping te gaan. We hadden eerst windje mee maar ja, dat betekent nu natuurlijk windje tegen. Maar goed, het zonnetje schijnt nog steeds lekker en uiteindelijk komen we weer in het dorp. Omdat we vanavond uit eten zouden gaan streken we al even neer om de rosé te proeven die we bij het eten zouden krijgen. Je moet voorbereid zijn hè. De uitbater is een gezellige vrouw dus we besloten dat het een strak plan was om hier dus idd te gaan eten. Na de reservering dan nu maar naar de camping om een fles bubbels open te trekken.

Per slot van rekening was het nog steeds Joop zijn verjaardag. Even na 6 zijn we daarna weer richting dorp gegaan en hebben we heerlijk gegeten bij ‘tvan Hattumhuis.

Donderdag 23 september

Vandaag weer besloten om verder te trekken. Ik had een gratis plek gevonden bij het plaatsje Bergues. Het zou een tocht langs de kust worden met nadruk op zou, want dat werd het niet. ? Ik had nl wel Tom Tom ingesteld om het dorp uit te komen en naar de tunnel vlakbij te kunnen komen maar voor de rest niet opgelet. Tommie stond ingesteld op geen tolwegen en tja, de tunnel is een Toltunnel. Dus voor we er erg in hadden zaten we op de weg richting Antwerpen. Nou ja, we waren nu toch die richting op dus maar door gereden. Pffff wat een ergernis. Zoveel vrachtwagens en opstoppingen. Echt niet fijn. Maar goed, uiteindelijk zijn we dan toch op de plaats van bestemming gekomen en staan we nu met een stuk of 25 gelijk gestemde op de CP.

Na de koffie de stad verkend. En leuk!!! Het is al een redelijk oud plaatsje nog helemaal omcirkeld door een stadsmuur. Super leuk. Morgen maar eens een rondje er om heen fietsen voor we weer verder trekken..

Vrijdag 24 september

Vandaag werd het maar weer eens tijd voor een fietstochtje. Het is heerlijk fietsweer dus we gaan naar Duinkerke. Het is maar een half uurtje dus goed te doen. Om er te komen hoeven we alleen maar het fietspad te volgen dus dat is lekker. De kwaliteit van het fietspad is niet zoals we in NL gewend zijn maar ach, er is tenminste een fietspad en dat is al heel wat. Eenmaal in Duinkerke zijn we eerst maar een stuk de boulevard lang gefietst. Het ziet er allemaal vrij nieuw uit en we kunnen het ons voorstellen dat het hier lekker druk kan zijn in de zomer.

Nu is het rustig en hebben wandelaars en fietsers geen last van elkaar. Nadat we de boulevard heen en weer hebben gefietst is het tijd voor een bakkie voor we het centrum gaan verkennen. Achter een windscherm is het goed toeven. Want de zon schijn wel lekker maar één of andere mafkees heeft ook die windmolen aangezet. Zo jammer.

Op naar het centrum dus. Langs de jachthaven om even de bootjes te bewonderen. Nog steeds allemaL via de fietspaden die in de stad zijn aangelegd. Zo lekker. Al zigzaggend zijn we door de stad gereden. Echt de moeite waard om te doen en zeker leuk om nog een keer terug te komen. Op het plein een plekje gezocht om te genieten van de zon en een rosétje voor we weer terug gingen richting Bergues. Daar aangekomen nog maar even een stuk langs de stadswal gereden voor we de supermarkt opzochten voor de nodige boodschappen.

Eenmaal de buit binnen richting CP gereden om te genieten van het zonnetje. campergedrag is niet toegestaan zeggen ze maar we zien wel wat er gebeurd. We zijn niet de enige die de stoelen buiten zetten dus, wie doet ons wat. Genieten is het motto.

Boter Kaas en Eieren

Zaterdag 8 mei 2021

En dan.....is het vakantie!!! We gaan voor de komende 2 weken gaan we een route rijden die ik bij Camperstop heb gekocht. Het thema is Boter Kaas en Eieren. Dit houd in dat we diverse boerderijen gaan bezoeken en ook diverse dieren wandelen die daar rond wandelen. We beginnen in dit geval in Haarle. Hier ontmoeten we de eigenaresse van Suydbroek Boerderijwinkel. Een hele aardige vrouw die genoeg kan vertellen van haar bedrijf. Ze zitten in de verbouwing want de winkel gaat verhuizen naar de stal. De winkel zit nu in een soort container maar ziet er ondanks dat toch uitnodigend uit. Je kan vlees kopen van eigen runderen maar ook de lammeren van de buren en allerlei andere producten van de omliggende bedrijven. Jam, honing, mosterd dus super leuk. Jammer dat stoofpotjes in de camper wat lastig is om te maken want ik zag best leuk vlees. We hebben wel een runderworst meegenomen van de runderen van eigen bedrijf en advocaat vla dat speciaal voor Moederdag door een boerin uit de omgeving is gemaakt. We gaan het ons laten smaken. Na de winkel hebben we nog even gekeken naar de runderen die helaas te ver in de wei stonden. Wat we wel heel leuk vonden was dat de boerin met ons mee liep om uitleg te geven over het ras. Na het bezoek aan dit bedrijf hebben we de weg vervolgd naar onze standplaats voor de komende 2 nachten. Camperplaats (CP) Wijngaard Baan. Dit is een Camperplaats waar ook een restaurant bij zit. En een wijngaard. Alleen is die 3 jaar geleden over gegaan in andere handen. Het is een ruim opgezette CP maar er wordt nog gewerkt aan het vernieuwen van deze plek. Helaas begon het tijdens aankomst te regenen dus hebben we de middag door gebracht met spelletjes op de IPad, lezen, mijn nieuwste hobby diamant painting met tussen door een bakkie koffie en later op de middag een lekker wijntje.

Tegen 6 uur werd het droog en hebben we even een uurtje gelopen om de omgeving verkennen. Bij terug komst op de CP nog een tijdje staan praten met de eigenaar.

Zondag 9mei

We werden wakker door het zonnetje dat door het dakluik naar binnen keek dus hup, uit de veren, waterkoker aan en stoeltjes naar buiten. Oh jongens, wat voelde dat fijn. Lekker om op deze manier de dag te beginnen. Heerlijk relaxed ontbeten, gelezen en koffie gedronken. Voor we gingen fietsen even op buienradar gekeken endear zagen we nog een klein buitje. Deze dus even afgewacht en toen op weg. Eerst even gekeken bij Camperplaats Wierden gekeken. Deze tip kregen we van onze profs. Zij zijn al zo door de wol geverfd met camperen. Het was een mooie CP en goedkoper dan waar we nu staan dus deze gaat even in het to do bakje. Daarna verder gegaan met onze knooppunten route.


De omgeving is heel mooi en heerlijk rustig om te fietsen. Onderweg nog wel een paar druppels gehad maar voor de rest heerlijk gefietst. Eenmaal terug op honk eerst even een bakkie koffie genomen en daarna de lokale bevolking gesteund. Kortom, een wijntje op het terras bij de CP eigenaren gedronken. Daarna even wijn geproefd bij de wijngaard eigenaren. Het is een wijngaard die door 3 vrienden worden gerund. Ze hebben 2 wijngaarden en de zaken gingen goed. Leuk om zo gepassioneerd te horen vertellen over wijn wat we normaal gesproken alleen in Frankrijk horen.

Het was niet helemaal onze smaak maar de witte wijn was niet onaardig dus toch maar 3 flessen gekocht. Altijd leuk om te steunen.

Maandag 10 mei

Vanmorgen werden we helaas niet gewekt door het zonnetje maar door de regen en harde wind. Maar ondanks dat was het niet koud. Dus na het ontbijt op ons gemak opgeruimd en richting Borculo gereden. Daar hadden we als stop een ijsmaker. Helaas door de grote C was er niet veel te beleven. Alleen het restaurant was open voor een ijsje of koffie to go. Het was nog voor 12 uur dus zitten op het terras was no go. Na deze happening door gereden naar Malden. Op sommige plekken vergezeld door een plensbui.


Eenmaal op de CP was de zon toch een beetje doorgedrongen en besloten we na de koffie dat we toch maar een eindje moesten gaan fietsen. Lekker door de bossen op weg naar Doesburg waar we ook al een keer hadden gestaan. Weer op honk hadden we toch zo’n 27 km weggefietst. Stoelen naar buiten en genieten. Later nog even in de stal bij de koeien gekeken en daarna lekker gegeten.


Na het eten en de koffie werd de lucht prachtig rood. Helaas stonden er wel gebouwen voor maar het was toch een leuk cadeautje.

Dinsdag 11 mei

Vandaag gaan we op visite bij een varkensfokker en wel bij, vinden wij, bijzondere varkentjes. Deze zijn niet roze zoals we gewend zijn maar rood. En een ander ras is zwart met witte stokjes en een witte vlek op hun snuit. We worden heel vriendelijk ontvangen door de eigenaresse die ons uitleg geeft over de Amerikaanse Duroc varkens.

Deze vinden regen en wind helemaal niet fijn. Gelukkig voor ons dus was het droog en scheen de zon. Wel weer jammer was dat de biggetjes die er ook waren niet te zien was omdat mams en kroost in een container lagen en geenzins van plan was om er uit te komen. Na een rondje langs dit soort liepen we naar de plek waar de Berkshire varkens liepen. Nu kregen we uitleg van de eigenaar. Deze man kon ook heel gepassioneerd vertellen. Deze witgesokte soort is heel vriendelijk en zo zien ze er dan ook uit.
Gezellige koppies met van die oortjes die naar voren hangen. ze schijnen heerlijk vlees te geven dus we hebben ook maar even speklapjes mee genomen voor op de bbq. Na dit bezoek zijn we doorgereden naar Dommelen voor een bezoekje aan de Weitens Eco Tuinderij. Dit is een tuinderij waar je ook gelijk lekker kan lunchen. We dwalen eerst over het terrein en komen langs een egeltjes huis, een kippenren, een insectenhotel, een bijenkast en dat is allemaal heel leuk om te zien.
Daarna ploffen we neer bij Wilma’s terras voor een bakkie en eigengemaakte appeltaart. Mmmmmm. na deze happening verder naar Leende. Hier heb ik een SVR camping geboekt. Niet ver rijden maar om er te komen vergt heel stuurmans kunst van Joop en stress van mijn kant. Google stuurt ons nl Valkenswaard in en daar zijn op alle plaatsen tegelijk bezig met de straten. Dan weer afgesloten, dan weer 1 richtingsverkeer. Opnieuw afgesloten grrrr, uiteindelijk komen we op de rondweg terecht en komen we toch aan in Leende en daarna is de camping vinden een eitje. Ook hier worden we super vriendelijk welkom geheten en wordt er meteen koffie aangeboden. Eerst de camper op zijn plek gezet met behulp van de eigenaar en daarna op naar de koffie en de thee. We krijgen gelijk uitleg over het bedrijf. Ze hebben nog wel wat koeien maar de camping is wel de hoofd inkomsten. Later nog even een leuk stuk gefietst en onderweg wat caches opgepikt en bij terugkomst lekker gedoucht. Dat is toch wel weer fijn hoor.

woensdag 12 mei

Eerst lekker wakker worden in het zonnetje. Praatjes gemaakt met de diverse camping gasten en complimentjes ontvangen over Campy. Altijd leuk. Daarna weer verder met onze tocht. Nu richting Kaasboerderij De Ruurhoeve.
Het was even puzzelen waar we Campy neer konden zetten zonder dat we in de weg stonden. Daarna op naar de winkel. Daar bleek dat lezen ook een vak is want we waren een ietwat te vroeg. Het bleek dat ze door de week om 12 uur open gingen en niet om 10 uur zoals ik gelezen dacht te hebben. Dat was alleen op zaterdag. Maar goed, we kregen wel uitleg en mochten ook nog de stal in om bij de koeien te kijken. Daar kregen we uitleg door de verzorger van deze dames. Ook zagen we hoe het elektrisch melken in zijn werk ging. De koe die niet aan de beurt was ging het hek door maar aan de andere kant gebeurde dat ook dus liep ze gewoon door. Zij die wel aan de beurt was werd aangesloten aan de melk machine en kreeg ook meteen voer. Leuk hoor. Daarna even gekeken bij de kalfjes. Ze blijven schattig. Natuurlijk even wat gekocht in het winkeltje en doorrrrrrr. Nu richting De Regte Heijden waar ook de eindbestemming was voor deze dag. Er was nl ook een CP. Niet zo heel bijzonder maar wel leuk. We moesten eerst langs de stal rijden, door een hek en dan gewoon kijken waar een leuk plekje was. Op de verharde plek zetten en daarna stapte je in gras dat niet gemaaid was. Uitzicht op een lege wei vol met paardenbloemen al dan niet in pluisvorm.

Na de koffie de fiets gepakt en zijn we een paar caches gaan scoren. Er stond er ook 1 in de tuin van de boerderij maar daar snapte we helemaal niets van. Bij terug komst maar even een foto van gemaakt naar de hulptroepen want wij konden er geen kaas van maken. Gelukkig lukte het wel om de andere caches waar we langs gingen te vinden. Bij terug komst bij de boerenwinkel een lekker stukje taart gekocht samen met verse eitjes en banaantjes. Helaas ging het tijdens de koffie regenen en zijn we in de camper gaan zitten lezen. Later ging het zonnetje nog even schijnen en keken we toch maar weer eens naar buiten en wat blijkt....... ineens is de wei gevuld met alle dames met kroost die we eerder nog in de stal hadden zien liggen en staan. En het waren er echt heul veul. Dus hup, naar buiten en even van dichtbij bekeken. Super leuk toetje voor deze dag.

Donderdag 13 mei

vandaag zouden neerstrijken op een CP waar we de komende 3 nachten zouden verblijven. Heerlijk even niet aan de rit. Maarrrrr, eerst langs boer Bas. Boer Bas is een varkensfokker die biologische varkens laat rondlopen. Hij heeft zo'n 75 zeugen en 540 vleesvarkens.
Als eerste gaan we op bezoek bij de varkens die in de stal liggen/staan. Ze kunnen dat uit vrije wil doen want als ze zin hebben kunnen ze ook gewoon buiten rondscharrelen en in de modderpoel duiken. We kregen ook uitleg waarom ze dit doen. En dan blijkt dat het eigenlijk wel heel logisch is. De modderpoel zorgt voor verkoeling en voor het verwijderen van beestjes. Altijd leuk om dingen te leren. Na de volwassen varkens gingen we naar het gedeelte waar de biggetjes waren. In 1 gedeelte lag moeder met haar kroost.

Zij was vroeg in de morgen bevallen. De navelstrengetjes zaten nog aan de biggetjes. 1 hok verder lag ook een moederbig maar dan met alweer wat oudere biggen en in de andere hokken hielden de pubers elkaar bezig.
Na dit bezoek gingen we op weg naar de CP de Rucphense Weide. En dat was toch nog wel een eindje rijden hoor. Wel zo'n 500 meter. ;-) Bij binnenkomst kwam een leuke jonge meid ons tegemoed gelopen en dat bleek de eigenaresse te zijn, Manon. Zij runt sinds vorig jaar augustus deze CP samen met haar man Johnno met daarnaast een vaste baan als leerkracht, 4 dagen in de week. Johnno heeft een 5 daagse werkweek als autoverkoper bij Iveco. Pffff petje af hoor.
Maar goed, al met al kwamen er tijdens het water laden nog 3 campers binnen en toen was het dan ook wel helemaal vol. 30 Campers in totaal is ook wel voldoende om mee bezig te zijn.
Bij inlevering van een bonnetje uit het rally boekje kregen we een leeg melkflesje dat we konden vullen bij de Melktap van Gastel die ook mee doet in de rally. Lekker hoor, verse melk in de koffie.
Na dit loopje naar de melktap hebben we ivm de regen lekker zitten lezen in de camper. Later op de middag kwam de catering Van Agtmael uit Sprundel.
Ook dit bedrijf wordt gerund door een jong echtpaar. Marcel heeft jaren als chefkok gewerkt en vond later tijd voor een eigen bedrijf en doet nu buffetten verzorgen op party's samen met zijn vrouw. En op deze manier helpen de jongelui elkaar.
We kregen dan ook een fantastisch 3 gangenmaal geleverd bij de camper op borden dus het enige dat vuil werd van ons zelf waren de wijnglazen en het bestek.
Later op de avond maakte Johnno de vuurkorf aan en hebben we met een aantal campergasten lekker staan praten.

Vrijdag 14 mei

Vandaag werden we gewekt door de zon dus al heel snel zaten we in de zon met een bakkie thee. Daarna nog een bakkie koffie en tegen 11 uur werd het tijd om de fietsen te pakken en een rondje te gaan fietsen. Manon had op basis van een bestaande route een fotoroute gemaakt. De route zelf was in 2020 opgezet. De St. Franciscus route was 38 km en Manon had er dus foto's bij gevoegd. Helaas voor ons hadden we weer eens niet opgelet en waren we al lekker op pad toen we er achter kwamen dat we al een paar punten hadden gepasseerd. En tot overmaat raakte ik het formulier nog kwijt ook. Ach ja, wat maakt het uit. Als we maar fun hebben.

Toen we weer bijna thuis waren begon het een beetje te spetteren maar dat was gelukkig maar van korte duur. Dus bij Campy konden we de koffie buiten drinken. Helaas niet voor lang want daarna begon het een partij te plenzen!!! Niet normaal. We hebben het in de verte zelfs nog horen onweren. Gelukkig werd het na verloop van tijd toch weer droog en kwam de zon zelfs weer even aanwaaien. Marcel was ondertussen weer bij zijn partytent aangekomen om een begin te maken van het Spareribs partijtje. Ze waren lekker aan het voorgaren in de rookkast en zouden later op de bbq gelegd worden.
Er zou nog een hele grote bui aankomen en hij had al helemaal bedacht hoe hij het ging doen als het eventueel zou gaan regenen. Gelukkig werden we verrast met het feit dat de regenwolken gewoon oplosten en bleef het droog en bleef de zon schijnen. Na een uurtje werden de borden aangeleverd met een heerlijke sparerib (800 gr) patat en salade per persoon.
Nououou, wij zijn niet zulke grote eters dus we hebben 1 sparerib apart gelegd en de ander gehalveerd.
En na afloop zaten we evengoed mutje vol. Als we ze in zijn geheel hadden opgegeten had je ons naar buiten kunnen rollen. Dat was nooit goed afgelopen. Nu konden we heerlijk uitbuiken met eerst een bak thee en later een bakkie koffie.
Al met al was ondanks de regen dit een leuke dag.

Zaterdag 15 mei

Vandaag eigenlijk een rustig dagje. Niet zoveel te vertellen. Rond half 11 kwam de bakker met zijn bus dus even brood, croissantjes en lekkers voor bij de koffie ingeslagen. Daarna zijn we gaan cachen. Er ligt hier een multi cache voor beginnelingen. Wij rekenen ons daar toe omdat we altijd oppikkertjes nemen maar we wilde nu wel de uitdaging aangaan. Het waren er maar 6 dus dat zou te doen zijn. Nououou, bij nr 4 liepen we al vast dus even een berichtje naar de eigenaar gestuurd met de vraag voor een extra hint en daarna door.

Weer thuis bij Campy kregen we 2 foto’s waar we het mee zouden moeten redden dus dat gaan we morgen maar weer proberen. We hadden al besloten dat we nog een extra nachtje zouden blijven ivm de regen dus dat komt vanzelf goed.

Zondag 16 mei

Vandaag zou het volgens buienradar vrijwel de hele dag regenen. Gelukkig heeft ook buienradar het wel eens mis want we begonnen met een zonnetje. Na de thee en de koffie zag het er naar uit dat het 2 uur later zou gaan regenen dus besloten we maar om de missende cache en daarbij horende bonus te gaan zoeken. Laat het ons nou lukken!!! Wel dankzij de hulp van de cache eigenaar maar toch. Ondertussen was het licht gaan regenen dus snel naar huis. Daar diverse regenbuien voorbij zien gaan maar ook hebben we zon momenten gehad dus al met al een leuke dag en morgen gaan we weer op pad.

Maandag 17 mei

Vandaag maar weer een stukje verkassen. Nu maar richting Tuil. Dit is een SVR camping en gelukkig hadden ze nog plek voor ons. Onderweg hadden we regen en zon dus dat viel niet tegen. Omdat we niet over de grote weg wilde hadden we mijn telefoon als Tom Tom maar met de stem van AnneMarie AnneMarie. Helaas ging het op het laatste stuk toch mis met de navigatie en kwamen we als nog op de A zoveel terecht. Ach ja, soms heb je dat. Eenmaal in Tuil was de camping snel gevonden en kregen we een plek aangewezen die normaal gesproken voor een caravan is. We moesten door een stuk gras rijden om er te komen en hadden toch zo iets van “als dat maar goed gaat morgen met wegrijden”. Nou ja, zij is eigenaar dus zal het wel weten. Na de koffie en voor de zoveelste regenbui maar even de boel verkend. Waar zijn de douches, chemische toilet en dat soort dingen. Ook nog rondje camping en wat zien we??? Een hele mooie CP. Nou ja!!! En dan zetten ze ons op de plek waar we nu staan. Onze mond viel open. In eerste instantie hadden we zoiets van, nou ja, we staan nu al dus zijn we een rondje gaan lopen en nog even een cache weten te scoren. Bij terug komst op de camping zat het ons toch niet lekker. Wie weet wat er nog vannacht zou vallen aan regen. Dus maar in overleg gegaan met de eigenaar en alsnog naar de CP gereden. Daar hadden we wel onze rijplaatjes van mnr ANWB voor nodig want helaas kwamen we vast te staan met 1 voorwiel. Maar na een aantal keren steken had Campy toch weer tegels onder de wielen. Wel zaten de rijplaten onder de prut, net als Joop zijn schoenen en de pedalen in de camper. En helaas was het net ingezaaide grasveld aan gort.
Ach ja, je kan niet alles hebben. Bij de CP werden we opgevangen door een camperaar die eerder in de ochtend al was los getrokken van een ander veld. Hij had ontdekt dat niet alle plekken even breed waren en dat we dus even goed moesten kijken waar we gingen staan. Ook was het opletten dat we op het grind bleven want ook hier waren de grasstukken net ingezaaid dus zo zacht als wat. Maar uiteindelijk stonden we dan toch. En we hadden gelijk aanspraak met de meneer die ons een beetje had geholpen. Na de spullen te hebben schoongemaakt was het tijd om de stoelen buiten te zetten want de zon was heerlijk gaan schijnen en was het wijn tijd geworden.

Dinsdag 18 mei

Vandaag zou ook een wisselend dagje worden qua weer. Wakker geworden met regen en voor vertrek nog even in de zon een bakkie gedaan. Toen de regendruppels weer op de tafel verschenen gelijk de boel weer ingepakt en gaan rijden. Ook nu weer via de AnneMarie AnneMarie. We hadden gister al even gebeld met deze camping eigenaar of er een plekje voor ons zou zijn zodat we niet voor niets naar Lunteren zouden komen. Bij binnen komst toch nog maar samen met de eigenaar naar ons plekje gekeken. Na de ervaring van gister wilde we niet weer een grasveld stuk rijden. Maar nee, dit was een heel mooi plekje. Recht tegen over het sanitair gebouw dus zo hadden we later in de middag een praatje met degene die daar moesten zijn. Best gezellig en lekker dichtbij voor de afwas. Na het verkenningsrondje over de camping door Joop de fietsen maar uit de garage gehaald en richting Ede gegaan om boodschappen te doen. In de vakantie vind ik het altijd leuk om bij de Jumbo naar binnen te schuiven, gewoon omdat ik het een leuke winkel vind. Na dat dit klusje was geklaard weer richting naar huis. Althans, dat was de bedoeling. Maar Joop was ooit een keer eerder in Ede geweest en wist dat er een gezellig centrum was. Dus dan maar richting centrum. En laten we nou toch een leuk terrasje tegen komen!! Dus ja, daar konden we geen weerstand tegen bieden. En gelukkig voor ons werden we ook nog geholpen door een aardig meisje.

Bij het vragen naar een rosé gaf ze aan dat ze 3 verschillende smaken hadden en gaf ze aan dat we wel van alle 3 een beetje mochten proeven. Dus een soort mini proeverijtje maar dan zonder hapjes. ;-) Na deze tussenstop uiteindelijk naar huis gereden en bij Campy ook nog heerlijk in de zon gezeten met een rosétje van het huis.

Woensdag 19 mei

Pfffff, alweer regen. En vervolgens weer droog maar helaas geen zon. Het blijft waarschijnlijk vandaag egaal grijs. Nou ja, we maken er maar het beste van. Omdat buien radar aangeeft dat het vanmorgen redelijk droog zal blijven gokken we het er op en gaan we toch even fietsen. Hier in de buurt ligt een IJzertijd boerderij.

Het zijn de grootste prehistorische akkers (Celtic Fields) van het land. De mensen leefden hier vroeger in beroepen van een paar families en tijdens het bezoek krijg je een beetje een idee hoe dat er aan toe ging. Toen we er eenmaal waren begon het aardig te plenzen en konden we er mooi schuilen. Dat idee hadden een paar vriendinnen ook die met hun kinderen aan de wandel waren. Helaas hadden ze meer oog voor elkaar dan voor de zoon van 1 van de moeders. Hij was het dak aardig aan het vernielen door steeds van die strootjes uit het dak aan het trekken. Joop ging er op een gegeven moment maar voor staan dan zou het niet durven. Maar niets was minder waar. Op een gegeven moment zou er hij er bijna een hele bos uittrekken. Dat ging Joop toch iets te ver en heeft hij toch maar even ingegrepen. En dan krijg je, oh Pietje, dat mag niet hoor. Pffff soms....... Maar goed, uiteindelijk werd het droog en konden we na 1 cache te hebben gepakt weer op huis aan. Wel flink door fietsen want de regen zou weer terug komen samen met zijn maatje onweer. Die hoorde we al op kousenvoeten aankomen en die wilde we toch niet tegenkomen tijdens het fietsen. Gelukkig hebben we het gered en zitten we nu lekker binnen te luisteren naar het gerommel en het getik van de regen op het dak.

Donderdag 20 mei

Gister hadden we gevraagd of we nog een dagje mochten blijven staan ivm de mooie weersvooruitzichten en dat mocht. Alleen moesten we dan wel verkassen naar een ander plekje. Nou dat was natuurlijk geen probleem. Dus dat moment van verkassen kwam tegen 10 uur aan bod. Het andere plekje is ongeveer 25 meter verder en in een poep en een zucht staan we dan ook weer op onze nieuwe stek. Het zonnetje laat zich van haar beste kant zien dus na nog een bakkie gaan we dan ook op pad. Ik vond een route van bijna 30 km. Lekker door de bossen en wat bleek?? We kwamen ook langs het middelpunt van Nederland. Best grappig.

In 1965 is er een zwerfsteen neergelegd met daarop de inscriptie "Middelpunt van Nederland". Dit punt is berekend door de afstand te nemen tussen de 4 uithoeken van Nederland. Te weten, Rottemmeroog, (NO), St Anna Ter Muiden (ZW), Terschelling (NW) en het Drielandenpunt bij Vaals (ZO). Als je een lijn trekt van NO naar ZW en je doet dat ook van NW naar ZW en vervolgens trek je een loodlijn uit het midden va beide lijnen, dan ligt Lunteren precies op de plek waar die twee loodlijnen elkaar kruisen. Lunteren ligt dus even ver van Rottemmeroog als van St. Anna Ter Muiden en even ver van Terschelling als van het Drielandenpunt. Zo leer je toch maar weer op een doordeweekse donderdag. En nu.... op naar Ede. De route voert ons verder door de bossen rond Lunteren en Ede en brengt ons op leuke plekjes. We hadden voor alle zekerheid wel een jasje aan en dat was geen verkeerde keuze. De wind was toch wel fris en zo tussen de bomen was het zonnetje af en toe verdwenen. Eenmaal in Ede was de zon al in een nevel gehuld dus echt lunchen op een terras zoals we hadden gehoopt werd het niet. Maar even een rosétje op het leuke terrasje met een snackje ging nog wel. We kregen gelijk een voorstelling van "hoe klappen we onze nieuwe parasol". Deze stonden nl uitgeklapt toen we aankwamen maar dat maakt het gelijk donker op het terras en op onze verzoek werd er dan ook 1 weer ingeklapt. Konden ze dus gelijk oefenen. Na deze happening even langs mnr. Appie voor nog wat boodschapjes en weer terug richting Camping. De zon was nu helemaal vertrokken en bij aankomst voelde we zelfs nog wat spetters. De temperatuur was ook weer gedaald dus dan maar binnen koffie drinken.

Toch nog even eruit

Zaterdag 7 november

De voorspellingen waren goed dus tja wat doe je dan? Je pakt je huis op en gaat even tijdelijk ergens anders wonen. Eerst nog even met Leo een bakkie gedaan en toen op pad. We zouden eerst naar Appelscha gaan maar op FB kwam ik deze Camperplaats tegen dus toen maar het plan gewijzigd en richting Zwarte Haan gereden. Dit is een buurtschap in de gemeente Waadhoeke en ligt in Friesland. Het ligt bij de Waddenzee en valt formeel onder het dorp St. Annaparochie.

De Camperplaats is op 3 minuten lopen van de dijk en een zeer geliefde plaats voor dagtoeristen. Helemaal met het mooie weer dat we dit weekend hadden. Het was behoorlijk druk op de weg naar de dijk toe en op de dijk zelf.

Toen we ons zaterdag hadden geïnstalleerd hebben we eerst even een bakkie genomen en zijn we op de fiets gestapt. We hebben eerst een groot stuk langs de dijk gereden. Deze ingeeft een heel ander uitzicht dan bij ons en is eigenlijk wel saai te noemen.

Het enige wat je ziet is asfalt (dijk) en slik (water bij ons). Je ziet geen boten voorbij gaan, geen golven alleen saai klei. Maar het was wel heerlijk om te fietsen. Geen wind maar wel heel veel zon. Af en toe passeerde we wandelaars. Het opvallende hier is dat bijna iedereen gedag zegt. Iedereen is gewoon super vriendelijk. Echt zo leuk!!
Toen we de dijk een beetje zat waren zijn we maar een stuk de polders in gereden. Het was niet echt druk met auto’s en het is er super weids. Eigenlijk hadden we nog wel een stuk verder willen rijden maar de accu’s van de fiets waren niet helemaal vol toen we vertrokken en doordat hetbtoch wel fris was raakte ze sneller leeg dan we gewend waren. Maar goed. We hadden er toch al weer 25 km op zitten dus dan maar richting CP. Tijd voor een bakkie koffie en daarna maar richting dijk gelopen om te kijken of we een mooie zonsondergang konden vast leggen.
Dit is aardig gelukt alleen niet zoals bij ons boven het water. Dat heb je als je je in het noorden bevindt en niet in het westen. ‘s Avonds lekker tv zitten kijken.

Zondag 8 november

Natuurlijk eerst lekker uitgeslapen om daarna maar het gebruikelijke ritueel te volgen. Thee, broodje, koffie. Ondertussen liep het tegen 11 uur en was het tijd om maar eens op pad te gaan. Deze keer een Knooppunten route gevolgd. Althans voor een deel. We begonnen met de dijk maar dan in tegengestelde richting van gister.

Deze was nog saaier. Maar goed. Maakt niet uit. We werden vermaakt door roofvogels die we regelmatig op de afraster paaltjes zagen zitten maar die niet fotogeniek waren. Althans, dat vonden ze zelf. Steeds vlogen ze weg voor we ze knap op de foto konden zetten. Zo jammer, maar ook wel weer heel leuk.
De route hebben we her en der afgesneden maar uiteindelijk werd het toch nog 40 km. Over ventwegen, gewone wegen en hele smalle weggetjes waar het soms lastig was om tijdens het passeren de 1,5 meter aan te houden.
Maar al met al hebben we ons best gedaan.

Eenmaal “thuis” was het daar behoorlijk druk geworden. Ze hadden zelfs de auto’s op de camperplaatsen geparkeerd. Gelijk maar de fietsen in de garage gezet en nog maar even de dijk opgelopen. Het was echt super druk en volgend iemand die ik tegen een ander hoorde praten was dat eigenlijk nooit zo. Maar het zal wel met het mooie weer te maken hebben gehad. Aan het eind van de middag zijn we nog even terug gelopen voor de zonsondergang en hebben we op de terug weg bij het restaurant dat bij de CP hoort, of andersom, maar een gluhwijnje gescoord. Helaas was deze niet warm dus dan maar thuis nog even in een pannetje warm gemaakt.


Zomer vakantie in de coronatijd.

Vrijdag 28 augustus

Vandaag is het dan zover. We hebben vakantie. Eerst maar eens een beetje uitgeslapen en daarna koffie gedronken met Leo. Joop haalde daarna de auto zodat we niet steeds heen en weer hoefde te lopen. Want we hadden in de loop van de week aardig wat spullen verzameld wat we mee wilde hebben. Dus hup alles in de auto en richting plein gereden. Ik geef toe, we waren zeker aan onze stappen gekomen met heen en weer lopen maar soms mag je ook gemakzuchtig zijn. ? Campy ingelezen en gelijk alles netjes weg geborgen. Leo vond het leuk om uit te zwaaien dus nog even zwaaien en gaan!!! Eerste stop is Arcen, waar we na een betrekkelijk rustige rit tegen 4 uur aankwamen. De ingang van het park reden we wel even voorbij. Keren en ja,daar waren we dan toch. We waren al door Tineke gespot tijdens het voorbij rijden. Het was heerlijk weer dus we konden buiten zitten in het zonnetje. En als je elkaar alweer een tijd niet gezien heb vliegt de middag en avond ook in een mum van tijd voorbij. Gelukkig hoefde we niet ver te lopen om in ons bedje te belanden.

Zaterdag 29 augustus

Na nog even een lekker bakkie koffie bij Stoffel en Tineke ging het avontuur dan toch beginnen. Omdat Luxemburg de beste papieren had voor zon besloten we om die kant maar eens op te rijden. Tommie stuurde ons via Duitsland en zo kwamen we via 4 landen aan op onze plaats van bestemming. Onderweg nog even gestopt bij de Lidl om even een maaltje in te slaan. We hebben in de vriezer ook 2 maaltjes maar die kunnen mooi dienen als nood. Nu staan we dus in Heiderscheid op Camperplaats Fuussekaul.

Best knap om te zien. Aan de ene kant van de weg plek voor de campers en aan de andere kant caravans, tenten en sta caravans. Ook kun je gratis gebruik maken van de sauna, turksstoombad en zwembad. Alles wel cornaproef dus je mag maar met zijn tweetjes in de cabines. En dat is dan wel weer een luxe. Het zwembad hebben we overgeslagen want onze babyhuidjes zijn niet geschikt voor koud water. En dat was het echt wel. Helemaal als je zo lekker warm bent van de sauna. Wel gelijk even gebruik gemaakt van de douches dus we kunnen er weer lekker fris tegen aan. Eenmaal terug in de camper had is van Els een bericht gekregen met een kaartje hoe Frankrijk er voor de Franse uitzag. Nou dat was iets meer rood dan hoe de Nederlandse ministerie het ziet. eigenlijk een boel meer rood. En aangezien ze het in Frankrijk niet voor niets zo aangeven laten we Frankrijk maar even voor wat het is. Per slot moet je het natuurlijk niet opzoeken. We blijven dus maar even in Luxemburg en gaan Duitsland waarschijnlijk maar verkennen.

Zondag 30 augustus

Vandaag doen we een rondje toeren met Campy. Met de fiets is het bijna niet te doen voor ons gevoel dus gaan we gewoon lekker toeren en zien wel waar we daarna stranden. In het boekje dat we van de camping kregen staan leuke routes dus we gaan eens kijken wat we allemaal tegen komen. Eerste stop is Larochette. Dit dorp stelt niet zo heel veel voor dus na een kleine wandeling gaan we weer verder. Helaas stel ik TomTom in op het verkeerde dorp en komen we er na een half uur achter dat we de verkeerde kant op zijn gegaan. Dus.... keren en weer terug richting Mullerthal. Helaas is de weg in het dorp Waltbillig dat ons dus naar Mullerthal moet leiden afgesloten. Maakt niet uit. We komen nu in Beaufort en zien daar een prachtig kasteel. De keuze is dus snel gemaakt en we gaan gewoon multi culti doen.

Wat een pracht. Als je hier als kind hebt gewoond kon je heerlijk verstoppertje spelen en duurde het volgens mij dagen voor je iemand gevonden had. En je hoefde ook niet naar een sportschool. Wat een trappen zeg. Na een uurtje of 2 hadden we het wel gezien en gingen we onze beloning halen. Een proefglaasje likeur die daar ook verkocht werd. Nou, zo’n glaasje was meer dan voldoende. Ietwat te zoet. Niet eens lekker als afzakkertje na een hele avond wijnen. Maar goed. Het was wel leuk. Omdat we langer over de rit hadden gedaan dan gedacht gingen we toen maar meteen richting Liefrange. Daar konden we staan bij een camping die aan een stuwmeer lag. Luxemburg is heel mooi dus de rit was niet heel vervelend om te maken. We kwamen ook langs een heel leuk dorp, Esch-sur-Sûre maar helaas was er niet een geschikte plek om Campy neer te zetten. Dus maar door. Misschien morgen maar eens bezoeken als we weer op pad gaan? Voorlopig staan we op een leuk plekje in de zon. Na onze
beloning van deze dag, eerste een bakkie en daarna een rosétje maar eens aan de wandel om te kijken of we een beetje bij het water kunnen komen.

Nouou, nee. Althans.. wij dan. We zijn nog in de lui zijn modes en de weg naar het water zag er heel diep uit. En naar beneden houd automtisch in dat je ook weer naar boven moet. We hadden onze energie al verbruikt in het kasteel dus nu maar even niet. Gewoon lekker relaxen bij Campy vonden we een beter plan.

Maandag 31 augustus

We werden gewekt door de regen en zoals het er naar uit zag zou dit het vooruitzicht van deze dag zijn. En ja, daar houden we niet van. Dus toch maar een kijken hoe het in Frankrijk is. Voor zover we kunnen zien heeft Reims een zonnetje en zit niet in het oranje gebied voor zowel Nederland als de Franse site van het Ministerie. Dus tegen half 11 waren we weer klaar voor vertrek en stonden we rond half 2 in de zon op een prima stek.

Eerst hadden we gezocht bij een boer hier vlakbij maar door de oogst waren ze gesloten. Nu staan we op een gratis plek met mooie plaatsen waar je je water kan lozen en opnieuw tappen. Om te fietsen is het hier ook net even te stijl ondanks onze elektrische fietsen. Maar dat gaat deze vakantie helemaal goed komen. We zijn nu alleen even naar het dorp gefietst waar we staan. Jammer genoeg geen winkeltje maar je kan niet alles hebben. Wel kwamen we bij een kerk waar een deel was ingedeeld voor graven uit de 1ste wereld oorlog. Er waren graven van jongens van 19/20 jaar die gevochten hadden voor een oorlog die niet die van hen waren. Triest hoor.

Dinsdag 1 september

Ook nu was het voor vertrek kijken waar de zon zich zou laten zien als we nog willen genieten van die koperen ploert. Dus richting Bourges dus. Het was we een aardig eindje rijden maar dat moesten we er maar voor over hebben. Het was best leuk rijden zo over de B wegen. Nog even gestopt bij een dorpje waar de Seine doorheen stroomde. Best grappig.

Uiteindelijk kwamen we uit bij Mehun-sur-Yevre. Een leuk plekje dat gelegen ligt aan de Canal de Berry. Het was even zoeken hoe we er moesten komen ivm wegafzettingen maar uiteindelijk waren we er dan toch.
Wat een super plek, Lekker rustig aan het kanaal waar we met een beetje mazzel heerlijk aan het water kunnen staan.

Na aankomst lekker in het zonnetje gezeten en later nog even gekeken of er nog iets vinden voor wat betreft betreft geocaching. Het bracht ons 2 caches op. later nog buiten kunnen eten. Heerlijk.

Woensdag 3 september

Omdat we toch een keer ons wasje willen doen gaan we maar een keer op een camping staan. Kunnen we gelijk aan de 220 wat ook handig is om de fietsen op te laden. Dus gekeken waar een leuke camping is en bovenal, of daar de zon schijnt. Want dat is wel het vereiste. Na ruim een uurtje sturen kwamen we dus aan in Mehun-sur-Yevre bij Aire de Camping-car Mehun.

Deze camping ligt aan een meer met een restaurant dus dat moet goed komen denken wij. De receptie is nog gesloten maar er hangt een telefoonnummer aan de deur dus we kunnen ons aanmelden. De dame aan de andere kant van de lijn verteld dat we kunnen satan waar we willen en dat ze om 7 uur vanavond ook van de partij is. Nou, dat doen we dus maar.

Een leuk plekje gescoord en zitten. Niets meer aan doen het komende uur. Behalve natuurlijk een bakkie koffie erbij nemen. Om niet de hele middag te verdoen met nietsdoen toch maar het plaatsje gaan verkennen. Heel veel te doen is er niet maar ze hebben wel een....... terrasje. De rosé is gauw besteld alleen de glaasjes waarin het werd gebracht waren wel lachertjes. Het waren hele kleine wijn glaasjes of grote likeur glazen. Niet wat er in zit denk ik. Maar goed, voor 1,50 verwacht je niet de wereld. En het smaakte niet onaardig. Later bij de camper gebruik gemaakt van onze bbq.

Donderdag 3 september

De camping is alweer uitgestorven. Iedereen die gisteravond binnen reed zijn alweer te werk. Tja, je hebt werkpaarden en sierpaarden. Wij hadden het plan gevat om naar La Chartre te fietsen. Het was maar 15 km dus te doen, dachten we. Nou, bij de eerste heuvel hebben we toch maar het programma gewijzigd. Het zag er naar uit dat we meer hiervan zouden krijgen en dat bracht een ietwat hoge hartslag en we vonden dat toch niet zo’n strak plan. Dus weer terug naar het dorp en daar wat rond gereden. Het blijkt een dorp te zijn dat op de route van Santiago de Compostelle ligt.

Er staat dan ook een best grote kerk met een super leuk oud orgeltje.

Een rondje langs het meer gedaan en dan maar een bakkie koffie thuis gedronken. Later in de middag zijn maar weer op de fiets gestapt om een paar caches te scoren. Het is en blijft een leuke bezigheid. Daarna hebben we ons op het terras getrakteerd op een rosétje met een lekker kaasplankje. Deze keer kregen we wel mooie glazen en een betere kwaliteit rosé.

Vrijdag 4 september

Op Facebook had ik een leuke camping gezien waar genoeg te beleven viel gezien en het was niet ver rijden dus vanmorgen die kant maar eens op gegaan. Eerst Campy even te drinken gegeven en daarna door. De afstand was het niet dus een uurtje later rolde we op CamPing Dun-le-Palestel naar binnen waar we allervriendelijkst werden ontvangen door een Nederlandse eigenaar en zijn vrouw. Er staan dan ook best een aardige hoeveelheid Nederlanders om ons heen wat ook wel weer gezellig is. Na de koffie en een kletspraatje met de buren besloten we om een stukje te gaan fietsen. Op 3 km hiervandaan is een struisvogel farm dus we gaan eens kijken hoe dat er ziet. Nouou, het is wel grappig om te zien. Je meld je in een winkeltje waar van alles te koop is.

Struisvogel eieren die beschilderd zijn, struisvogel paté, struisvogel veren. Je kan je geld wel kwijt. Als je de entree betaald hebt verteld de mevrouw hoe je moet lopen om bij de struisvogels te komen. Achter het hek zijn een aantal velden waar ze dus rondlopen. Eerst kom je bij een kluitje vogeltjes van 8 dagen.
Wat een droppies zijn het dan nog. Bij het volgende veld liep een groepje die op 8 mei het licht zagen samen met 2 jonge emoes. En toen kwamen wat velden waar volwassen vogels liepen. Heel veel stelde het dus niet voor maar het was wel leuk om te zien. En ach,zo zijn we lekker bezig.
Op de terug weg nog even een fles melk gekocht. Want die was ik vanmorgen vergeten te pakken toen we dus ook al in de Intermarche liepen. En nu we 10 amp. hebben kan ik mijn Senseo gebruiken. Heerlijk. Eenmaal terug op de camping drinken we onze koffie waar we ons op verheugd hebben. Ondertussen versieren we de luifel met wat kerstverlichting en tractoren we ons op een rosétje. We hadden al vernomen dat het zwembad water wel koud was maar als je eenmaal door was scheen het heerlijk te zijn. Dus tja, je moet het dan toch ook zelf proberen hè. Nououou, het resultaat was dusdanig dat Joop nu Joshepine is geworden.
Op weg na ons Campy zijn we blijven steken bijneem buurtjes Leen en Arianne en hebben lekker met hen zitten kletsen. Later tot ruim na 12 uur buiten zitten lezen en zitten staren naar een prachtige maan. Heerlijk.

Zaterdag 5 september

Vandaag liet de zon een beetje verstek gaan. De korte broek lieten we voor wat het was en dat was maar goed ook. Na een heerlijk warme dag was het vandaag gewoon koud te noemen. Maar we lieten ons niet kennen dus na de gebruikelijk koffie en thee met verse croissant gingen we de fiets route rijden die we van Alex hadden gekregen. Het begin was gewoon niet lekker. De bewolking hing zo laag dat je de vocht gewoon op je neer voelde dalen maar bikkels als we zijn gingen we gewoon door. Het was een route van ongeveer 30 km dus goed te doen. Via leuke kleine weggetjes die dan weer naar beneden gingen en dan weer omhoog kwamen we aan bij Croizant. We werden regelmatig na gestaard door diverse familie koeien maar dat is altijd leuk om te zien.

In Croizant was het tijd om de chocolade broodjes te nuttigen die we mee hadden genomen en wat toch altijd wel een favorietje is.
Daarna wilde we eigenlijk wel weer terug naar de camping dus de Google tom aangezet met het idee, dan komen we in 1 keer aan. Nou, niet echt dus. Truus had waarschijnlijk niet haar dag want we werden tot 2 keer verkeerd gestuurd dus toen maar de fiets route gewijzigd in de auto route en toen ging het helemaal goed.
Op de camping aangekomen was de zon toch weer een beetje te voorschijn gekomen en was het toch wel genieten. We hadden ons voor vanavond uitgenodigd bij Sandra en Alex dus ik had een makkelijke dag. Het leuke daarvan is dat zij het gezellig vinden als bezoekers lekker met elkaar kunnen kletsen en daarom koken ze regelmatig voor de gasten die dat willen. Gister hadden ze pizza op het menu staat, die je dan af kon halen en vandaag stond er een 3 gangen maaltijd op het menu. Het smaakte heerlijk en ondertussen klets je met de mensen die een tafeltje naast je hebben. Wel op gepaste afstand natuurlijk. Super leuk.
Daarna in Campy waar de kachel ondertussen de boel had warm geblazen een bakkie koffie om uit te buiken.

Zondag 6 september

En dan is dochter lief alweer jarig. 29 alweer. Het is niet alleen dat zij ouder wordt maar wij worden dat ook. Goed het is niet anders, het is zo als het is. We waren van plan om naar de botanische tuin bij Croizant te bezoeken maar gister waarschijnlijk een koude op gelopen dus ging het niet worden. Daarom lekker op de camping gebleven en met de diverse een lekker kletspraatje gemaakt. Aan het eind van de middag nog wel een paar caches kunnen scoren dus dat was ook niet verkeerd.

Maandag 7 september

We zouden eigenlijk vandaag weg gaan maar we hadden nog wat in te halen en ach, het is hier gewoon super gezellig. Dus eerst maar even wat boodschappen gedaan en tegen half 2 nog een keer op de fiets gestapt richting Arboretum de la Sédelle. Deze was een half uurtje fietsen bij ons vandaan dus goed te doen.

Dit is een vallei die in 1986 is ontdekt door Philippe Wanty en deze meneer heeft steeds grondstukken gekocht waardoor het is uitgegroeid tot wat het nu is. Een soort van tuin van 12 hectare. Het duurt tot 2005 voor het zover is dat het opengesteld kan worden voor publiek. Maar dan heb je ook wat zeg. Fantastisch. Nu een wandeling zijn we op ons gemakje terug gepeddeld om samen met Leen en Arianne nog een bubbeltje te drinken. Per slot begon de kennismaking daarmee en hebben we daarmee ook afgesloten. Daarna lekker gegeten en tot ‘s avonds laat de sterren die opdoken begroet.

Dinsdag 8 september

We waren al vroeg op voor ons doen want we wilde op tijd vertrekken. Maar ja, we hadden zoveel gezellige mensen op de camping zodat het eerste bakkie thee ruim een half uur duurde voor deze op was vanwege een gezellige klep met een mede kampeerder en het 2de bakkie toch wel. Er was gister nl een soort van collega van Joop gister gearriveerd en dat leverde toen al een gezellig gesprek op en het vervolg kwam vandaag. Dus we arriveerde pas tegen half 1 in Oradour sur Glane.

Dit dorp werd op 10 juni 1944 verwoest door dat troepen van de Duitse 2e Waffen SS-pantserdivisie het overvielen als vergeldingsactie. Ze dreven de mannen in graanschuren en fusilleerden hen, dreven de vrouwen en kinderen de imposante kerk in waar een doos stond met explosieven, en toen ze naar buiten gingen en probeerden te ontsnappen werden de overlevenden doodgeschoten, en vervolgens ook de rest van het dorp. 642 mensen werden zo in drie uur vermoord en het dorp werd verwoest

Als je zo dit dorp heen loopt is het wel even slikken hoor wat een angst moet daar geheerst hebben vreselijk. Eenmaal weer terug naar Campy hebben we nog even bij de Super U pleisters gehaald want Marietje heeft 2 dagen geleden even het mes getest en die was scherp bevonden. We hadden gelukkig wel wat in de verbanddoos maar die moet natuurlijk wel op peil worden gehouden. Nu op de CP zitten kijken naar alle camperaars die laat binnen komen en de hond in de pot vinden Kortom, we staan vol.

Woensdag 9 september

Vandaag rijden we richting Dirac. Dit is een gratis CP. Ik had gelezen dat daar ook een bus halte was die je in 30 minuten naar Angoulême bracht En dat dit een heel leuk plaatsje was. Dus huppetee op weg om er een uurtje later neer te strijken Het was een keurig aangelegde CP met 2 goed onderhouden invalide wc’s. Handig want zo heb je 2 vliegen in 1 klap. Er was ook een oid school gebouw naast waar nu ipv een school een bakkertje in zat en een winkeltje waar je andere locale producten kon kopen zoals groente, kaas, jammetjes, vlees ed. Best handig dus als je nog wat nodig hebt. Om in de stad te komen was nog wel even een dingetje. De bus reed niet al te vaak en het was ook nog een soort van schoolbus. Deze had wel 5 verschillende tijdstabellen. Grote vakantie, kleine vakantie, geen vakantie, bepaalde dagen in de week en 1x per dag op alle dagen in de week. Voor we er eindelijk uit waren pffff.

Maar goed, uiteindelijk waren we er toch. Het is een leuk stadje met leuke straatjes maar zoals altijd waren we er op het verkeerde tijdstip. Het was nog voor 3 uur en dan zijn de meeste steden gewoon dood. Alles is nog gesloten ivm de lunch.. En het was best druk wat we normaal heel gezellig vinden maar door Corona zijn we er iets minder happig op. Nog even in de VVV gevraagd hoe laat de bus terug ging en daarna lekker op het terras mensen zitten kijken.
Ze had de tafeltjes dus danig ver uit elkaar gezet dat we ons helemaal veilig voelde. Om 5 uur gingen we maar eens naar de bus want die zou er tegen kwart over 5 komen. Nou, al wat er kwam, heel bussen maar niet die van ons. Mevrouw VVV had de verkeerde tabel bekeken en hij kwam pas om kwart over 6. Achja, je maakt zo wat mee. In het winkeltje bij de CP stokbrood en kaasjes gekocht dus we hadden weer te eten. Het was er ondertussen vol gelopen met Franse campers. Alle plekken waren bezet en er zijn daarna nog 4 stuks voorbij gekomen. We blijven ons verbazen dat die Fransen nog zo laat een plekje gaan zoeken.

Donderdag 10 september

Vandaag maar een op zoek naar een CP die aangesloten is bij France Passion. Dit is een soort van vereniging van meestal locale boeren die gratis plekken aanbieden en dan hopen dat je hun waren, kaas, wijn, groente ed kopen. We wilde naar de plaats Cognac en op 15 min fietsen zat er dus een bedrijfje waar je op zijn weilandje kan staan. We werden begroet door een sympathieke meneer en zijn 2 honden. Ik vroeg hem of we ook cognac bij hem konden kopen en hij gaf aan dat we om 5 uur maar even moesten kijken of hij dan thuis was. Okiedo, dus na de koffie fietsen uit de garage gehaald en richting Cognac gepeddeld.

Best een leuk plaatsje dus we hebben ons er wel vermaakt. Later nog lekker bij Campy gezeten waar we aan het eind van de middag door de hond werden gewaarschuwd dat de baas er weer was. Dus hup, op naar de proeverij.
We hebben dus 2 heerlijke flessen cognac gekocht en een gezellig uurtje gehad. Cyril sprak een beetje Engels wat samen met ons beetje Frans een heel leuk gesprek vormde. Na het eten konden we tot laat buiten blijven zitten omdat je heerlijk uit de wind zat. Af en toe kwam de hond even buurten dus helemaal leuk.

Vrijdag 11 september

Op naar ons volgende plekje. Nu maar weer een echte camping want er waren wat spullen die opgeladen moesten worden. Batterij van de fiets, camera, tandenborstel. ? Dus even op zoek gegaan naar een leuk plaatsje en uitgekomen op Saintes. Hier rolde we na 3 kwartier rijden binnen op de camping van de commune. Ziet er niet heel slecht uit maar het sanitair kon wel wat opgeknapt worden. Het is een ietwat verouderd. Maar goed, we staan enkel is 5 min fietsen en dan ben je in het centrum. Ze hebben een prachtig oude basiliek, er stond een raar modern ding naast, en ook nog een arena.

Gelukkig kon je die van achter het hek ook bekijken want om daar nou door heen te dwalen had ik niet zo’n zin in.
Dit stadje heeft fietspaden wat best uitzonderlijk is. Ook zagen we best veel locals fietsen dus er is hoop voor ons als fietsende vakantiegangers. Via een omweg, sommige noemen dat ook wel verdwaald zijn, kwamen we per ongeluk bij een supermarkt en hebben we gelijk maar vlees voor vanavond gekocht. Mag Joop even piepen en warm ik de ratatouille even op.

Zaterdag 12 September

We zijn bijna bij de kust. Via FB had ik een camping door gekregen die net onder La Rochelle ligt. Camping Au Port Punay in Les Boucholeurs.

Lekkere ruimen plekken en een super team die het runt. Eigenaresse is Nederlands en haar man weten we eigenlijk niet. Hij spreekt best goed NL maar net als vrouwlief ook perfect Frans. Er zit een zwembad bij met een Joop goedgekeurde temperatuur. ? We kwamen er even na 12 uur binnen vallen en hadden mazzel. Mensen voor ons waren terug gestuurd met het verzoek om na half 1 terug te komen en wij mochten door rijden. Altijd fijn. Uiteindelijk kregen we een leuk plekje met een Nederlands stel als bijna buren. Campy zijn stekker in zijn hol en.....toen was er koffie. Na de koffie op de fiets richting boulevard.
Lekker fietsen langs het strand. Vlakbij de camping nog een bordje oesters gesnaveld en toen richting zwembad.
Heerlijk. ’s Avonds tot laat buiten kunnen zitten.

Zondag 13 september

We zijn alweer op de helft. Wat gaat de tijd hard. Eerst bij de receptie een muntje voor de wasmachine gescoord en gevraagd of we een dagje extra kunnen blijven. Het is hier zo fijn dat we er nog een relax dag tegenaan gooien. Wasje gedaan en na het ophangen op de fiets gestapt richting boot. Even lekker varen. Om dat te kunnen moesten we wel eerst even 3 kwartier fietsen richting Fouras. We waren er om 1 uur dus konden nog wel 6 oestertjes scoren alvorens de boot op te gaan. We hadden mazzel want we stonden redelijk voor in de rij en hadden dus een top plaats op de boot. Helemaal aan de achterkant dus niemand voor ons die het uitzicht kon bederven. We voeren richting Fort Boyard en om het eiland d’Aix heen.

Lekker een uurtje genieten dus. Eenmaal terug weer even lekker bij het zwembad gelegen en onder een heerlijke douche gestaan. ’s Avonds gegeten in het restaurant dat na vanavond weer zijn deuren sluit. Het seizoen is wat dat betreft alweer over. Nog 2 weken en dan gaat de camping ook alweer dicht.
Angelique gaf aan dat ze voor haar gevoel net begonnen zijn en nu alweer dicht moeten.

Maandag 14 september

We hadden voor vandaag besloten dat het een lekkere luier dag moest worden. Dus niet te vroeg opstaan en vooral geen inspanningen. Dus maar even na de thee/koffie een witwasje gedaan en Joop was nog even aan Campy wezen poetsen. Daarna gewoon even relaxed wezen fietsen en toen maar neer gestreken bij het zwembad.

Rond 5 uur hadden we dat wel gehad en na het douchen gewoon lekker bij Campy gezeten. Omdat we wel ergens wilde eten tegen half 8 maar eens op de fiets gestapt om te kijken waar we iets konden snavelen. Helaas was het restaurant wat Angelique aanbevolen had nog gesloten en besloten we om bij een tentje op het strand te gaan eten.
Bij het bestellen kwamen we er achter dat we alleen tapas konden eten maar daar ze zeevruchten hadden was dat niet zo’n heel groot probleem. Flesje wijn erbij en dan is het al gauw goed. Op deze manier hebben we heerlijk genoten van de ondergaande zon.

Dinsdag 15 september

En tja, dan moeten we er toch maar aan geloven. Het zit er op en we trekken het binnen land maar weer in. Was ook niet zo heel erg hoor want aan de kust was er een hele dikke zee mist gekomen wat het niet zo heel erg lekker maakte. Gelukkig kwam tijdens het rijden de zon weer te voorschijn en was het weer heerlijk. We hadden besloten om maar weer eens te gaan slapen bij een boer die ik via France Passion had gevonden. Dit keer een geitenfarm. Dat leek ons wel leuk. Nououou, dat viel een beetje veel tegen. De mevrouw was wel aardig maar het was een zooitje!!! De kippen die er rond liepen waren kaal, het stonk er en er stierf er van de vliegen. Beiden hadden we zoiets van “moeten we hier staan.??”. We waren te verbouwereerd dat we er foto’s van hebben gemaakt. We hebben toch wel wat gekocht bij haar in de form van een kaasje en een patétje maar zijn daarna maar weer rap verder gegaan. En zo kwamen we in St. Benoit du Sault. Best een leuk dorpje en bij de CP hadden we nog een leuk uitzicht ook.

Nadat we ons hadden geïnstalleerd en een bakkie koffie op hadden zijn we op ons gemak door het dorp gedwaald.
We kwamen ook nog op een achterafje een Tabak/Bar tegen. Een klein pleintje maar wel leuk en om de middenstand te steunen en als dank voor de gratis CP namen we nog maar een wijntje. Voor 1,50 per glas kan je niet krom liggen.
Daarna weer verder richting Campy. We kwamen er ook achter dat de bakker op de hoek zit dus dat is fijn voor morgen ochtend. Terwijl we zaten te genieten van de ondergaande zon zagen we wel wat jeugd iets verder op het muurtje zitten. Maar ze waren niet lastig en gingen tegen 8 uur naar huis dus toen hebben we nog tot zeker 11 uur buiten kunnen zitten. Heerlijk lezend met een borreltje en een nootje. Jongens, wat hebben we het slecht.

Woensdag 16 september

We hadden besloten om vandaag een stukje van een route te doen uit het boek dat ik van Mark had gekregen met de kerst. Dus we vertrokken richting Le Blanc waar de route van die dag zou vertrekken. Vandaar uit reden we richting Etang de la mer Rouge. Maar ja, als je dan de verkeerde afslag neemt kom je niet waar je eigenlijk wel wilt zijn. Nouja, de rit op zich was leuk en we kwamen bij La Gabrière wat ook een leuk meertje had. Daarna door naar Ciron waar we een Château op de heuvel zagen liggen. Chateau de Romfort wel te verstaan.

Ook niet verkeerd. Daarna via allerlei smalle weggetjes naar Argenton-sur-Creuse. Dat was het eind doel in het boek. Dat de weg er naar toe was afgesloten......alla daar konden zij niets aan doen. Maar dat het een plaats van niets was nou dat was toch wel een beetje een teleurstelling. Op de CP was eigenlijk niets, maar ja, dat hebben we al vaker gehad dus dat is niet zo heel erg. Op de parkeerplaats stond naast de campers die er al waren een auto vol met zooi. Gewoon een dakloze die als huis zijn auto had. Als hij moest rijden gooide hij zijn troep van de bestuurders kant naar de bijrijderskant war zijn bed was en fiesaversa. Best lachen maar toen hij eerst door de gendarmerie en daarna door de gemeente handhaving was aangesproken en hij van frustratie als maar rondje rond zijn auto liep hadden we het wel gezien. Ons fiets rondje eerder was ook al tegen gevallen dus we gingen er maar weer vandoor. En zo kwamen we een half uurtje later aan bij Bazaiges.
Een CP waar ook niet zo heel veel was maar we stonden er wel veel leuker. Bomen, een visvijver, een kruis van de bekende looproute en een grappig dorpje op fiets afstand.
Een goed upgrate om de nacht door te brengen. Later op de avond zagen we het nog weerlichten dus dat was ook leuk om te zien. Wel weer jammer waren de hoornaars die we later op de avond wel hoorde maar niet zagen. Toen Joop even naar binnen ging kon hij zich gelijk uitleven op 3 van die krengen die mee naar binnen waren gekomen. We zijn dan ook leger maar naar binnen gevlucht.

Donderdag 17 september

We wilde weer een stukje opschieten dus reden richting Bourges. Even daaronder had ik een leuk plekje gezien waar ook een abdij voor bezichtiging open was. Dus na een uurtje of 2 sturen kwamen we aan bij Bruère Allichamps. Niet was een plek van de Camping Cars Park. Dat houd in dat er een plek is voor pashouders hiervan. Er is elektriciteit, mogelijkheid tot het storten van vuilwater en chemisch toilet en het vullen van schoonwater. Helaas was dat laatste stuk waardoor het lozen van de wc ook niet ging lukken. Een mede camperaar zou hierover bellen maar we hebben nog niemand gezien. Denk ook niet dat het wat gaat worden. Maar ja, wij zijn op de fiets richting Abbaye de Norlac gegaan om een mooie abdij te bezoeken. Het zag er niet verkeerd uit en zo hebben we toch de middag op een leuke manier volgemaakt.


Vrijdag 18 september

Na een heerlijk nachtje slapen zijn we tegen 10 uur er maar weer vandoor gegaan deze keer ging de reis richting Auxerre.we willen nu toch wel redelijk grote stappen maken zodat we volgende week weer buiten Frankrijk zijn. Van Els krijg ik steeds een update welke departementen door Frankrijk rood worden verklaard en dat gaat best hard moet ik zeggen.

We staan nu in een Frans Oranje departement en gaan dus ook nergens iets eten en drinken. Boodschappen hoeven er niet gehaald te worden dus dat scheelt. We zijn wel lekker door de stad gefietst die trouwens prachtig is. Er staat een schitterende Basiliek die best wat weg heeft van de Notre Dame van Parijs.

Ook de kerk zit er heel mooi uit. Daar zijn we niet binnen geweest omdat ze er bezig zijn met restaureren. We komen zeker een keer terug om de stad beter te bekijken. Op ons gemak terug naar de camping gereden. Daar waren de zigeuners bezig met een kampvuur dus kregen een beetje scouting ideetjes. De zigeuners laten de andere gasten met rust volgens de camping eigenaar dus dat geloven we maar. Zij zijn er zelf in ieder geval niet blij mee daar ze niet betalen. Ze zijn al een keer bedreigd en de politie doet er niets aan. Best jammer voor ze. Maar voorlopig zitten we heerlijk.

Zaterdag 19 september

Na een voor ons doen een behoorlijke trip van ruim 5 uur komen we aan in Verdun. Voor het mooie eigenlijk te laat. Het feit dat het zo lang duurde kwam omdat er een we* omlegging op ons pad kwam waar we niet op gerekend hadden. De parkeer plaats waar we moesten overnachten viel ook wat tegen dus besloten we om nu maar door te rijden en en het voor de volgende keer te bewaren. We hadden een camping op een uurtje door rijden gespot die goede revieuws had en dus besloten we om maar door te rijden. De camping lag in het plaatsje Matton-Clermont en er werd lovend over gesproken. Dus toch maar even door gereden. Nou er was niets te veel over gezegd. Het was idd een leuke camping.

Het enige dat ontbrak was de sauna die wel in het nog in het verhaal stond maar onder tussen was opgedoekt. Een beetje jammer want daarom hadden we ze juist geselecteerd. Ach ja, je kan niet alles hebben en voorlopig hadden we toch weer een leuk plekje gevonden. Bij de ingang stond dat de eigenaar er pas om half 7 zou zijn en dat je gewoon een plekje kon zoeken dus dat deden we dan ook maar. We reden de camping op en vonden een leuk plekje naast een Nederlander met een schat van een labradoodle genaamd Tommie.

Na de kennismaking was deze hond niet meer bij ons vandaan te slaan. Nadat we alles hadden geïnstalleerd was het tijd voor een wel verdiend rosétje. Omdat het al wat laat was voor ons doen zijn we na aankomst niet meer weggegaan gewoon lekker lui genieten van het zonnetje. Rond 7 uur gingen we maar eens naar de receptie waar we ook een sleutel kregen voor een privé huisje dat achter de camper stond. Best lekker want nu hadden we een eigen wc en douche.
Tegen 8 uur maar eens begonnen met het eten maken. Omdat het in Campy best warm was deze keer gewoon met de cadac met daarop de hapjes pan. Zo kon ik onder getrokken genieten van het heerlijke weer.

Zondag 20 september

We hadden besloten dat het vandaag maar weer eens tijd was voor een relax dag. Dus gewoon lekker uitslapen en daarna buiten in de zon het gebruikelijke thee/koffie momentje. Met ondertussen het kroelen van Tommie die het leuker vond bij ons dan bij zijn baas. Maar.... ondanks dat hij zich liet vertroetelen bij ons hield hij zijn baas haarscherp in de gaten. Dus toen zij riem ook tevoorschijn kwam was hij meteen aanwezig om uit gelaten te worden. Daarna vertrok het duo en hadden een leeg veld naast ons. Omdat helemaal niets doen niet in ons aard was stapte we toch maar op de fiets voor een rondje in de omgeving. Het is hier best nog heuvelachtig is gingen we als een speer naar beneden richting Cagnan. Maar voor we daar kwamen hebben we eerst de kerk in ons eigen dorp bewonderd.

Naar binnen konden we niet ivm de dienst maar de buitenkant zag er imposant uit. Daarna weer verder naar beneden. Allen houd het wel in dat als je naar beneden gaat je toch ook weer naar boven moet. Gelukkig vonden we een andere weg die een beetje om de berg heen ging en we dus niet zo’n hele lange klim voor onze kiezen kregen. Deze weg ging meer geleidelijk. Wat een mazzel. In het dorp waar we zaten was nog wel een weg naar het dorp Les Deux-Villes en terwijl we al begonnen aan de afdeling besloten we nog maar even die kant op te gaan. Zo, dat viel tegen zeg. We moesten nu een behoorlijke klim beginnen van uit min of meer stil stand. Zelfs met onze top fietsen was dat een beetje teveel van het goede. En eenmaal op de top zagen we eenafdaling die er niet om loog. En zoals eerder al vermelde is naar beneden automatisch weer naar boven. Enne, hadden we niet een relax dag ingebouwd? Ja, idd. Dat hadden we. Dus weer naar beneden en op naar de koffie bij ons Campy. Heerlijk relaxen in de zon(schaduw) want het was behoorlijk warm geworden. Vanaf ons plekje hadden we zicht op de kinderboerderij en dat was best leuk want de kindjes die hier blijkbaar regelmatig staan zagen we met van alles langs komen richting boerderij. Hooi, kruiwagen, hooivork, ze vermaakte zich opperbest.

Later zijn we toch maar even die kant op gefietst en nog een stukje verder maar toen kwamen we op een pad dat niet geschikt was voor onze fietsen. Hier was het meer werk voor een ATB-fiets, dus maar weer terug om vervolgens op het terras van de camping neer te strijken tegenover het speeltuintje dat er ook was. En zo hebben we ons prima vermaakt door naar de kindjes te kijken die daar lekker aan het spelen waren.

Maandag 21 september

Vanmorgen bij het ontwaken was het tegen half 9 nog maar 13 graden maar ja, binnen thee drinken is natuurlijk geen optie. Dus toch de zonnestralen op gezocht die door de bomen schenen en daar geprobeerd voor te stellen dat het best te doen was om buiten te zitten ook nog even gedoucht in onze privé douche die best lekker was. We ontdekte dat we toch niet zo’n bikkel waren als we hoopte dus na de thee toch maar begonnen met opruimen, waren we tenminste in beweging ? Toen het meeste alweer op zijn plek lag/stond nog even een bakkie en toen weer op pad. Nu richting Dinant (België). Hier zijn we 31 jaar geleden als eens geweest en vonden het toen een heel leuk stadje. Het was maar een uurtje rijden dus tegen half 12 waren we weer op het volgende stekje. Het plekje wat we hadden gevonden was wel een gewone parkeerplaats wat in hield dat camper gedrag niet was toegestaan. Mmmm, straks maar een bedenken of we dit wel willen. Eerst maar gewoon lekker dwalen door deze stad. We kwamen een pracht van een kerk tegen en natuurlijk moesten we even naar binnen om te kijken of het er binnen net zo mooi uit zag als buiten.

Tevens zagen we op heel veel plaatsen saxofonen staan. Deze waren door diverse landen ontworpen en zagen er prachtig uit.
Langs de Maas is het leuk lopen en natuurlijk leuk zitten. We kwamen dan ook een leuk terras tegen waar we van de eerste lunch van deze vakantie hebben genoten. Heerlijk. Ondertussen ook maar bedacht dat we hier niet bleven maar door gingen rijden richting Nederland. We hadden op Facebook een leuke camping gezien in het Geuldal, dus op naar Maastricht waar de camping vlakbij was. Daar kwamen we dan om 4 uur binnen rollen. Even aanmelden en daarna stonden we best snel op ons plekje. Stoeltjes buiten en genieten van de laatste zonnestralen die op dit plekje schenen. Joop ging later nog even kijken bij het restaurant kijken of de zon nog scheen op het terras en laat dat nou nog zo zijn. Wat een geluk, konden we toch nog even genieten van het zonnetje. Deze avond vroeg naar binnen want het werd best snel fris en dat was iets wat we niet meer zo gewend waren.

Dinsdag 22 september

Hieperdepiep hoeraaaa. Joop is jarig. Dus dat betekend cadeautje en heel veel apjes met felicitaties. Harstikke leuk natuurlijk. Na de koffie maar eens op de fiets gestapt voor een knoop punten route. Deze keer richting Margraten. Altijd al eens willen kijken op de Amerikaanse begraafplaats. Eenmaal in Magraten streken we eerst neer bij een restaurantje om ons te verwennen met koffie/thee en een stuk vlaai. Je bent per slot van rekening jarig of niet. Daarna op zoek gegaan naar het Memorial. We zijn wel in Normandië daar geweest maar nog nooit in Nederland en als je er dan toch bent is het een mooie gelegenheid.

En ook nu best weer indrukwekkend. Na een tijdje rond gelopen te hebben zijn we maar weer verder gefietst.

En laten we nou toch heel toevallig aan komen in Valkenburg!!! Wat een straf is dat. We zijn daar al diverse malen geweest en het blijft een leuk stadje/dorpje (geen idee). En tja, dan is een terras wel heel verleidelijk. Dus natuurlijk gestopt voor een rosétje. Heerlijk om te zien hoe mensen zich uitdossen om sportief te lijken en dan toch eigenlijk de plank mis slaan. Maar ach, iedereen doet gewoon wat hij zelf prettig vind net als wij. Na het rosétje weer verder richting Campy om daar lekker te genieten van de zon en een bakkie koffie. We hadden bij het restaurant op de camping willen eten maar volgens berichten op internet zou deze gesloten zijn. Mmmm dat is dan weer minder. Maar goed, er moest nog afgewassen worden dus dan konden we gelijk even kijken of de berichten gelijk kregen. En gelukkig voor mij, nee dus, ze waren gewoon over. Gelijk maar even voor 7 uur gereserveerd. Zo konden we toch nog even genieten van de zon en de douche. 's Avonds hebben we genoten van zoervleisj. Per slot van rekening is het altijd leuk om streekgerechten te eten.

Woensdag 23 september

Ook vandaag werden we wakker met een zonnetje. Zo heerlijk dat het er nog is eind september. Natuurlijk is er ze er het hele jaar door op de momenten dat ze zelf wil schijnen maar het is toch fijn als je er van kan genieten vroeg in de ochtend om wakker te worden in de stralen van de zon. En te weten dat het eind van de week toch echt over is. Het lijkt wel of je er dan nog veel meer van geniet. Maar goed. Tegen 10 waren we weer gereed voor vertrek dus gingen we richting Schijndel om maar even bij Camping zaak de Wit binnen te waaien. Even kijken of er nog iets was wat we wel konden gebruiken. Tegen de tijd dat we buiten stonden waren we niet zo veel armer als de eerste keer dat we hier binnen kwamen. Na ons bezoekje aan de Wit reden we richting Linden waar we zouden gaan staan. Het is een jachthaven en daar is het altijd leuk om te overnachten. Na de gebruikelijke aankom koffie/thee zijn we op de fiets gestapt voor een rondje Kraaijenbergse Plassen. Voorwe het dorp uit waren kwamen we een monument tegen van Margret Garden. Schitterend.


Ik had via de knooppunten route daar een rondje omheen gemaakt. Jammer dat je voor meeste tijd absoluut niet langs deze plas rijd. Maar goed, we waren lekker bezig. Helaas kregen we ondertussen wel wat druppels op ons hoofd. De eerste sinds het begin van onze vakantie!!!!! Kan je na gaan. Na ons rondje even een tussenstop gemaakt bij Campy om te wachten tot het droog werd om vervolgens even op bezoek gegaan bij de Jumbo in Cuijk. Als je er voor 20 euro had besteed kreeg je 4 appelvlappen cadeau. En aangezien we Theo en Marieke komend weekend treffen in Zeewolde hebben we gelijk wat lekkers bij ons. Na de boodschappen nog even buiten gezeten met uitzicht op de jachthaven. Helaas was het door de wind na verloop van tijd toch niet zo lekker meer en besloten we om toch maar binnen te gaan zitten. Tegen 8 uur ontdekte Joop dat het eigenlijk toch wel lekker was buiten en zijn we nog maar even het terras opgeschoven voor een wijntje met als uitzicht zonsondergang en een zwanengezin dat het ook wel erg leuk vond hier in de haven.




Donderdag 24 september

Voor het geval dat julie dachten dat onze vakantie als een nachtkaars uit ging kan ik jullie vermelden dat dit niet het geval is geweest. We hebben als toetje een heerlijk rustig weekend gehad. Donderdag zijn we aangekomen op het
NCC terrein de Distel in Zeewolde. We hebben heerlijk gefietst, 's avonds gekaart met Theo en Marieke die vrijdag ook het terrein op kwamen rollen. Zaterdag hebben we na het fietsen die zelfde fietsen ontdaan van het stof dat
ze hadden verzameld tijdens de vakantie. Zondag zijn we in de loop van de ochtend naar huis gegaan en tegen half 2 waren we dan ook weer op honk.
We hebben een heerlijke maand gehad en als het Mister Positivo Emiel Ratelband was gelukt zijn leeftijd te verlagen had ik mijn best gedaan om mijn leeftijd te verhogen. Want het lijkt mij heerlijk om nu al met pensioen te gegaan
zodat we ipv een maand minstens een half jaar op deze manier de dagen door te brengen.
Ik dank jullie voor jullie aandacht en hoop dat jullie met plezier mijn verhaal heb gelezen en onze reis heb gevolgd.
Ben bang dan ik moet zeggen "tot volgend jaar". Maar als het lukt gaan jullie nog wel weekendjes weg van ons lezen. :-)