Oevertjes-belevenissen.reismee.nl

Week 4

Zondag 10 oktober

Ja,ja de 1 na laatste week is aangebroken. Gelukkig hoeven we nog niet huiswaarts maar stilletjes zitten we wel te bedenken hoe we weer naar boven gaan rijden. Gaan we midden door of de oost kant langs. Nou ja, we kijken het wel aan. Voorlopig genieten we nog steeds van het zonnetje. Tijdens het bakkie drinken kijken we toe hoe er alweer een behoorlijke rij voor de poort staat om van de CP af te gaan. Natuurlijk zitten er ook een paar verlengers bijmaar toch gaat het merendeel van de rij weer verder.

Nou, wij nog niet hoor. Zo meteen maar weer eens kijken of het weer zo leuk lopen is langs het strand. Nouou, dat viel wat tegen. Er was een aardig briesje opgestoken wat het een beetje frisjes maakt. Maarrrr, niet getreurd. We liepen netlangs een terrasje waar een bandje zit te spelen en dat klinkt niet verkeerd. Dus op rasse schreden omgekeerd in de hoop dat er nog een plekje is. En ja hoor, we kunnen nog net op de lounche bank plaats nemen. De tafels zijn vol. Nou, dat zit niet verkeerd, lekker in de zon met volle zicht op het trio.

Ze zingen Frans, Engels en Spaanstalige liedjes dus dat is hartstikke leuk. De serveersters hebben er ook duidelijk zin in. 1 van de 3 staat regelmatig mee te swingen met de muziek. Ondertussen bestellen we een rosĂ©tje en een pizza. De pizza’s blijken complete wagenwielen te zijn maar smaken heerlijk. Alleen zijn we sowieso niet gewend om tussen de middag te eten en helemaal niet veel. Dus na een halve pizzahebben we het eigenlijk wel gehad. Gelukkig bied het meisje uitkomst. Willen jullie een doos? Nou, heel graag. Dus overmorgen eten we weer pizza. Na deze happening naar campy om uit te buiken. Begin van de avond lopen we nog even die kant op om te kijken of we een afzakkertje kunnen krijgen maar helaas zijn ze gesloten. Dat doen we dus maar bij een ander tentje.

Maandag 11 oktober

Vandaag kunnen we de fiets weer halen als het goed is. Dus eerst maar even boodschappen doen. Joop wilde ook nog even kijken bij Decathlon voor een korte broek maar kon daar toch niet slagen. Omdat Tineke zo enthousiast was over Kiabi toch ook daar maar even naar binnen gewandeld. Toch even spieken. En laat ik nou voor weinig een spijkerjasje vinden. Mijn andere jasje kreeg slijtplekken dus heb ik nu een mooie vervanger. Ondertussen zijn we nog steeds niet gebeld door de fietsenmaker. Mmmm, toch maar even horen voor we aan de wandel gaan en we kort daarop gebeld worden. Nou, dat is maar goed ook want de fiets staat al te trappelen van ongeduld. Hij wil weer mee op pad. Dus inladen en hup, ervandoor. Op naar een camping. Hier aangekomen is de receptie gesloten en moet je bellen. Hier ben ik nooit zo blij mee. Met handen en voeten praten is makkelijker face to face dan door de telefoon. Maar er kwam een meneer aan gewandeld die de manager bleek te zijn en Engels sprak en de slagboom open wilde doen. Wat een mazzel. Kom je na 4 uur maar melden was de boodschap. Toppie. Een bakkie en handwasje later waren we op pad.

Joop had gezien hoe we bij het meer de Thau moesten komen dus hup gaan. De fietsen moesten opgeladen worden dus deze keer met de benenwagen. Bij het meer dat officieel Ethang du Thau heet zien we een soort van Visafslag voor oesters en mosselen. Als je de hal door loopt kom je aan de achterkant bij een restaurant uit waar je oester en mosselen kan kopen die op verschillende manieren bereid worden. Dus kiezen wevoor 6 koude en 6 gegratineerde oesters.

En een flesje rosé om het weg te spoelen. Uitzicht op de oesterbanken in de baai,wie doet ons wat. Later weer naar de camping gekuierd om daar nog te genieten van de zon.

Dinsdag 12 oktober

Eigenlijk zouden we weg gaan maar 1 de was die we vanacht buiten hebben laten staan is door vogels onder gescheten, 2 we staan nog lekker en 3 we willen nog een stuk fietsen. Nou ja, dus een nachtje bij geboekt en meteen 2 was muntjes gekocht voor de was machine. Een bonte en een witte was gedraaid en toen maar op de pedalen. Eerst maar een naar rechts gegaan. Daar komen we uit in MĂšze dat aan het water ligt.

Dus langs de jachthaven gefietst wat altijd wel leuk is en toen maar weer terug. Bij de camping gestopt voor een broodje en een koppie thee en toen naar links gegaan. Weer langs het meer en nu zien wenog heel veel meer oesterbanken. Met de zon er op is dat heel bijzonder vind ik om al die rijen te zien.

Later komen we uit bij Bouzigues. Hier hebben we een paar jaar geleden al door heen geslenterd maar met de fiets zie je toch iets meer. Ik had nog een cache gezien dus we gaan kijken of we die kunnen vinden. Helaas niet en met ons heel veel niet lezen we later op de app. Nou ja, maakt niet uit. We hebben wel lekker gefietst. Voor we naar de camping terug rijden even door het dorp rijden waar we staan. Echt Frans. Smalle straatjes, bijna niemand op straat, Wel hangen er momenteel in heel veel plaatsen waslijnen vol BH’s en ook hier dus.Bij navraag blijkt het dat net als in NL ook de Fransen oktober uitgeroepen te hebben tot borstkanker maand. En dat laten ze dus op deze manier zien.

Woensdag 13 oktober

Het wordt weer tijd voor een stukje verder. Het zou niet zo heel veel verder zijn (dachten we). Alleen hadden we niet op de mistral gerekend . Allemachies, dan denk je dat we in Den Helder veel gewend zijn maar dit is zo niet fijn. De mistral kan je vergelijken met een ventilator. Of aan of uit. Variatie is er niet. Als het in DH waait is het soms hard, soms zacht, soms even bijna geen wind. Nog te behappen maar dit is niet fijn. Dus maar alvast wat van de kust weg gereden en nu zitten we in St Bonnet du Gard.

Het is gewoon een parkeerplek bij de Marie en er is niets. Het kost ook niets en dat is weer een voordeel. We willen richting Pont du Gard fietsen maar je moet dan langs best drukke wegen rijden en met die wind die tussen de 6 Ă  7 staat is dat ook niet fijn. We komen wel langs een plek waar vroeger de spoorbrug is geweest en waar ze iets hebben neergezet waardoor je kan kijken en de oude situatie ziet.Erg leuk gedaan.


We vinden wel een fietspad die ons naar de Pont du Gard zou moeten brengen maar waarschijnlijk hebben ze bordjes niet helemaal goed neergezet want al waar we komen niet bij de Pont. Ach ja, we zijn er al een keer geweest dus dan maar niet. We komen wel in een ander leuk dorpje waar we een groep mannen zien die achter de kerk staan te boulen. Ik blijf het leuk vinden om daar naar tekijken.


Op de terugweg rijden we nog langs de verkeerde weg naar beneden dus dat geeft weer extra km’s. Eenmaal weer bij campy na de koffie nog maar even het dorpje in gewandeld. En ook hier weer, smal en doods. Wel is er best een leuk kerkje boven op de berg met een mooi uitzicht.

‘s Avonds zitten we lekker te lezen en ineens, een kabaal!! Was de wind onder het achterste dakluik geschoten en heeft het raam uit de sponning weten te krijgen. En dat terwijl het luik dicht is. We hebben wel de kont in de wind staan en dat is achteraf niet handig. Weer een leer momentje. Maar goed, Joop naar buiten op zoek naar de brokken. Niets te vinden. Daarop maar eens mijn hoofd door het luik gestoken en ja hoor. Daar ligt het raam. 1 stuk aan nog een deel van het mechanismeen het andere deel lag nog ergens achter. Dus naar binnen getrokken.

Nou, nu maar zien hoe we nacht door brengen. In ieder geval trui, sokken en joggingbroek aan tegen de kou en maar een nachtje in de “openlucht” slapen. De wind zou tegen 2 uur afzwakken dus daar hopen we dan maar op.

Donderdag 14 oktober

Om half 8 maar er uit de veren. We hebben boven verwachting heerlijk geslapen. Na het ge-eikte op weg naar een camper dealer om te kijken of ze een luik op voorraad hebben. We hoeven gelukkig maar een half uurtje terug te rijden dus dat scheelt. Het meisje spreekt ook nog redelijk Engels dus dat maakt het ook weer goed en na een 3 kwartier kunnen we weer verder met een nieuw dakluik.


Helaas moet Joop hem wel zelf er in zetten want de monteur heeft geen tijd. Maar het zou makkelijk moeten gaan dus daar gokken we maar op. Een CP in de buurt gezocht, je weet maar nooit, en gaan.
Bij de CP aangekomen worden we verwelkomd door een vriendelijke meneer die redelijk Engels spreekt en waar ook 220V is wat het makkelijker maakt om het luik te demonteren. Kan er gewoon gebruik worden gemaakt van de accu boormachine.

Reacties

Reacties

Stoffel en Tineke

Nou jullie vervelen je nooit he !!
Maarrrrr wel een mooi spijkerjasje , dus Kiabi zit nu ook bij jou in je hoofd haha

Marijke

Oh heerlijk weer een weekverslag. Het meeste weet ik al maar nu wat uitgebreider. Ik dacht dat het dakluik tijdens het rijden er af was gegaan. Gelukkig viel dat mee al is zoiets natuurlijk nooit fijn.
Die gegratineerde dingen zagen er best goed uit. Die rauwe oesters maken mij niet blij.
Goh wat gaat de tijd snel he? Als je aan het begin van de vakantie staat denk je dat er zeeen van tijd zijn. Nu iets minder. Maar genoeg om nog lekker te genieten. ??

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!