Oevertjes-belevenissen.reismee.nl

Halloween rally met de NCC

Vrijdag 18 oktober

Vandaag zijn we op ons gemak opgestart. Eerst een kop thee en daarna de auto maar voor gereden.
Alle meuk die we mee wilde nemen in de auto geladen en richting plein gereden waar de camper keurig op ons stond te wachten.
Hij was een beetje ingebouwd waardoor het lastig was om de huisdeur en de garage deur open te doen. Dus maar een stukje naar
voren gehaald en toen ging het heel makkelijk. Dus alle spulletjes er in en een plekje geven. Daarna nog even een bak koffie en gaan.
Het was ietwat later dan ik had bedacht maar rond half 11 gingen we dan toch op weg.
De rit verliep voorspoedig en met een koffie stop in het midden kwamen we tegen de klok van haf 2 aan op het NCC terrein de Spekbergin Blerick.
Daar kwamen we al een paar Senheim gangers tegen dus dat gaf gelijk weer gesprekstof. Na de eerste handelingen als water tappen,
electra aanleggen, de gebruikelijke koffie vonden we dat het wel tijd was om even de benen te strekken. Eerst maar even een rondje overde camping.
Daarna werd het tijd om te kijken of we de cache konden vinden die we in de buurt zagen. Om deze te vinden moesten we een stukje het bos in en daar kwamen we op een bepaalde plek allemaal ornamentjes tegen. Op stukjes hout een naam en een datum van overlijden en daarom heen allemaal bloemen. Er was zelfs op een plek iemand bezig met het as verstrooien en had daarbij wierook en bloemen bij zich.

Best indrukwekkend. Het is ook een natuurlijke begraafplaats zagen we later. Weer een ervaring rijker gingen we weer verder op zoek naarde cache.
Nou, de plek hebben we gevonden alleen helaas niet de cache. Dus maar weer verder naar nummer 2 die als het ware aan de achterkant van de camping ligt. Alleen moet je een beetje omlopen want de camping heeft geen achter ingang. Zo jammer.
Gelukkig vonden we deze wel. Ook kwamen we onze overburen tegen die ook bezig waren samen met een ander echtpaar. Zij hadden deze cache al op hun lijstje staan dus we hebben niets verraden.
Eenmaal weer op de camping nog heel even kunnen genieten van het zonnetje en de avond door gebracht met tv kijken.

Zaterdag 19 oktober

Voor de verandering werden we wakker gemaakt door de regen. Thuis zou ik er ontzettend van balen maar nu vind ik het een heerlijk geluid.
Helemaal als het gemengd wordt met het geluid van de vogeltjes. Heerlijk.
Na het gebruikelijke ritueel tegen half 11 weer op pad om bij onze eind bestemming Senheim aan te komen. Eerst even een tussen stop gemaakt bij een benzine station voor een wegenkaart van Duitsland. Perslot wil ik wel blijven kleuren he.
Vlakbij het eindpunt nog even een Lidl opgezocht om het avondeten in te slaan. Daarna hoefde we nog maar 6 km en reden we de camping op. Tot zo ver eigenlijk niets bijzonders. Maar ja, die klei he….
Dit gebied staat in de winter vaak onder water dus dat betekend voornamelijk klei grond. Dat houd dus in dat je nog wel eens vast kan komen te zitten. Nou…. dat zaten we. Overal zijn grind plekjes waar je dus goed op kan staan met je camper of caravan. Als je aan komt rijden dan gaat het prima. Alleen moet je kunnen stoppen als je dus op zo’n grind plekje staat. En niet!! er overheen rijden en denken ik stop en rijd achteruit terug zodat ik beter sta. Want dan is het gewoon gebeurd.
We zaten dus ook helemaal vast in de klei en zijn er met de tractor uitgetrokken terug naar de weg. Joop kreeg de instructies om het rondje opnieuw te maken en op een andere manier ons plekje te benaderen. En onder toezicht van Kees ging het toen helemaal top.
Gelukkig waren we niet de eerste en ook niet de laatste die dit overkwam dus dat scheelt.
Eenmaal gesetteld en voorzien van alle benodigdheden gingen we nog even na het aanmeld moment een rondje lopen met Ellie en Leon.
We kregen een prachtig uitzicht te zien op de Moesel met de bij behorende wijnvelden in prachtige herfst kleuren.
Helaas begon het weer te regenen en zijn we maar campingwaarts gegaan. Wel een goed plan want eenmaal op de camping kwam het met bakken uit de hemel. We hadden het nog even geprobeerd om onder de luifel te zitten, het was tenslotte niet koud, maar helaas.
We moesten de strijd toch opgeven.
Na het eten was om 20.00 uur de officiële opening en hebben we onder het genot van een hapje en een drankje staan praten met diverse mede NCC-ers. Daarna nog even een potje gekaart bij Elly en Leon.

Zondag 20 oktober

We werden gewekt door het tikken op het dak en dat betekent natuurlijk maar 1 ding….. regen. Zo jammer weer. Maar goed, je doet er niets aan dus na het ontbijt liepen we tegen 10 uur toch maar naar het verzamelpunt. Gewapend met paraplu want er stond een puzzelspeurtocht op het programma.
We waren allemaal in groepjes gedeeld dus eenmaal compleet gingen we op pad. Al kletsend liepen we over de camping op zoek naar kaartjes met spreekwoorden en gezegdes. Af en toe moest je uitkijken dat je niet weg glee want het was door de regen natuurlijk al drassiger geworden op sommige plekken. Maar na 1,5 uur lopen hadden we ze dan toch allemaal gevonden. Als beloning kregen we een broodje knakworst met zuurkool. mmmm
Daarna was het wel tijd voor bakkie.
Om 2 uur mochten we ons weer melden voor de Workshop pompoen leeghalen. Dus gewapend met pompoen, tafeltje om aan de zitten samen met stoeltjes togen we naar de verzamel plek om dit klusje even te klaren. Ik was eigenlijk redelijk snel klaar. Op een 1 of andere manier had mijn pompoentje niet zoveel inhoud terwijl die van Joop vol met vruchtvlees zat. Maar uiteindelijk was ook hem gelukt en hebben we 2 schattige pompoen gezichtjes voor de camper staan.
Nu moesten we ons zelf bezig houden tot 4 uur want dan konden we ons inschrijven voor de facultatieve activiteiten. Nou ja, dan ga jee een beetje lezen en een beetje in slaap sukkelen. En dat was nou net niet wat we wilde dus dan maar in de regen lopen gewapend met een paraplu. Je moet toch wat. We zijn dus het dorp maar ingewandeld en kwamen een huis tegen wat een soort van waterpeil er op getekend. Er waren dus diverse jaren geweest waarop het water behoorlijk was gestegen. Kijk naar de foto en je begrijpt wat ik bedoel.
Na ons loopje terug naar de camper om even van schoenen te wisselen. Het was makkelijker om met klompjes naar de recreatie ruimte te gaan dan met wandelschoenen. Nu konden we tenminste onze klompen bij de deur uit doen en op sokken naar binnen te gaan. Scheelt weer dweilen.
Door alle regen die we ondertussen gehad hebben is het terrein al drassiger geworden en zit alles onder de klei. En dat wil je dus niet binnen hebben.
We hebben ons voor diverse dingen opgegeven dus jullie krijgen nog aardig wat leeswerk te verstouwen.

Maandag 21 oktober

Vandaag is het Mark zijn verjaardag. 30 alweer. Wat vliegt de tijd. Het enige nadeel is dat we hem even niet kunnen feliciteren via de app en bellen heeft geen nut daar zijn mobiel altijd binnen ligt en hij buiten op het schip bezig is. Nou ja, straks dan maar als we in Cochem zijn. Na het ontbijt vertrekken we met de auto en een redelijk hoeveelheid andere op de fiets naar Cochem. Het is niet druk op de weg dus we zijn er zo.
Op ons gemak lopen we de steile helling naar de burcht op waar we een rondleiding krijgen van een hele leuke dame die ons in het Vlaams alles vertelt over deze burcht. Ze deed het ontzettend leuk met af en toe een grapje tussendoor. Haar standaard tekst was “ kleintjes voor en groters achterin”.

En bij kleintjes werd dan niet de kinderen bedoeld, want die zijn er niet.
Na een leuk toer kregen we bij het verlaten van de burcht een bon voor een bakkie met Zwartswalder Kirschtoarte. Mjom mjom.
Daarna nog maar even door Cochem heen gekuierd. Het is ook een heel leuk plaatsje. Wel zeer toeristisch maar dat heb je nou eenmaal met leuke stadjes.
Daarna nog maar even de Lidl opgezocht voor een aantal boodschappen. Nu aan de koffie en straks nog maar even een stuk lopen. Kijken of er nog wat te cachen valt.
Na de koffie dus op pad. Heerlijk in het zonnetje. Wat is dat lekker na al die regen van gister. Zo langs het water en dan die zon te zien op de wijnvelden is toch altijd een prachtig gezicht en nu helemaal wat ze zijn in prachtige herfstkleuren.
Het wandelen is niet alleen heerlijk maar ook een goede oefening voor je kuitspieren en ter bevordering van je conditie. Je gaat heuveltje op en heuveltje af. Na wat caches gevonden te hebben werd het tijd om naar de camping te gaan. De zon verdween en dan merk je dat je toch al eind oktober zit want het werd al gauw fris.
Bij Elly nog even gezeten met een rosétje en toen werd het toch tijd om eens aan het eten te beginnen om zo rond 8 uur ons te melden in de recreatie ruimte voor een avondje bingo.
Nu is bingo niet echt ons ding maar je zit gezellig bij elkaar en je spreekt weer eens andere mensen. Niets gewonnen maar we hebben ons prima vermaakt. Later nog even zitten te lezen en toen lekker slapen. zzzzzzzzzzz

Dindsdag 22 oktober

Vanmorgen lekker uitgeslapen om na het ontbijt toeschouwer te zijn bij het Molka spel. Dit spel bestaat uit een 12tal kleine paaltjes genummerd dus van 1 t/m 12 met een joker die een keuze heeft van 1 of 13. Dus afhankelijk van je punten aantal kan je een keuze maken. Met een plat plankje probeer je dus de paaltjes om te gooien van een bepaalde afstand. Gooi je er 1 om krijg je als puntenaantal dat wat er op het paaltje staat en als je er meer omgooit krijg je als punten het aantal paaltjes. Dus gooi je 3 paaltjes om krijg je dus 3 punten. Als je exact 50 punten haalt heb je gewonnen maar haal je er 51 wordt je weer terug gezet naar 25. Heb je 3x mis gegooid lig je er uit.

Op 3 andere velden werd er jeu de boul gespeeld dus dat was wel een voordeel dat we niet mee speelde want nu konden we overal kijken. Na afloop hebben we bij Elly en Leon een bakkie gedaan om vervolgens thuis even een broodje te eten alvorens het volgende evenement begon. Deze keer de wijnproeverij met Tobias. En bij een wijnproeverij wordt er al gauw gedacht aan het proeven van wijnen in een wijnproeflokaal maar deze keerniet. Deze keer werd de proeverij gehouden op de wijnvelden van de diverse wijnboeren. We krijgen op de camping alvast een proefglaasje en werden daarna door Tobias mee genomen richting wijnvelden. Hij had een rugtas bij zich die gevuld was met diverse flessen wijn. Op route vertelde hij op een leuke manier over de diverse wijnen die werden gemaakt. De wijn die we te proeven kregen werden gemaakt van de druiven waar we dan bleven staat en waar hij op een leuke manier kon vertellen in goed verstaanbaar Duits.
Halverwege de tocht werd er even gewacht op Moeders die een nieuwe voorraad wijn kwam leveren en gelijk wat broodjes mee had om de smaak te neutraliseren. Na deze stop liepen we weer verder en kregen we deze keer de rode wijn voor geschoteld. Aan het eind van de tocht werden we verwend met een dessert wijn en eenmaal in zijn proeflokaal, je ontkomt er toch niet aan, kregen we de laatste wijn te proeven.
Of…… nee toch niet. Na de rondleiding in zijn wijnkelder werd nog het toetje geschonken. Daarna konden we de bestellijst inleveren van de wijnen die we lekker vonden en wel wilde hebben. Gelukkig was er toch nog een redelijk droge rood die we geproefd hadden dus konden wij ook een paar flessen bestellen. Per slot van rekening had hij zijn best gedaan en dat willen we toch altijd belonen met een bestelling. Maarja, de duitse wijnen zijn vaak zoeter dan de franse dus dat is best lastig als je niet zo van zoet houd. Na deze happening zijn we op ons gemak richting camping gelopen en hebben we na het eten nog een partijtje kaart gespeeld met Elly en Leon.

Woensdag 23 oktober

Vandaag hadden we een vrije dag. We hadden het plan op gevat om een autorit door het Eifelgebergte te gaan doen. Eerst natuurlijk het belangrijkste, eerst een bakkie koffie en deze keer bij ons in de camper. Tegen half 12 gingen we op pad richting de “Römergräben” Dit zijn dus Romeinse grafttempels. Het was mooi om te zien maar het uitzicht vond ik vele malen mooier. Daarna door naar het “Kaiseresch-Kloster Maria Martental”. Een heel mooi klooster waar ook de Compostela route begint. Wel modern dus anders dan we gewend zijn.

Vanuit daar gingen we verder naar Monreal. Een schattig stadje/dorpje bol van vakwerkhuisjes. Daar was het dan toch wel tijd voor een bakkie met wat lekkers. Gebak keuze zat dus even later zaten we aan een heerlijke thee/koffie met een flinke taartpunt. Bij dit plaatsje was ook een ruĂŻne die we konden bezichtigen met natuurlijk .... een cache. Die moest natuurlijk even opgehaald worden dus wij naar boven. Jeetje, dat was even een klimmetje. Buiten adem kwamen we boven, althans Elly en ik. De mannen deden heel stoer of ze nergens last van hadden. Nadat we uit gehijgd waren konden we genieten van het uitzicht.
Jammer dat de zon verstek liet gaan. Na het scoren gingen we weer verder richting MĂĽnstermaifeld. Daar was een hele mooie burg genaamd Burg Eltz. Alleen weten ze daar hoe ze geld moeten scoren. Het begon met 2 euro parkeer kosten. Nou ja, dat gebeurd wel vaker. Voor de wat kreupele onder ons was er een pendelbus. Koste 2 euro pp. Maar.... dat was een enkeltje. Dus totaal 4 euro pp. En om binnen te mogen kijken was het nog een keer 10 euro pp.
Dus hebben we het op de buitenkant gehouden en die was ook prachtig dus dat scheelde alweer. Het gekke was wel dat deze burcht in een dal lag i.p.v. boven op een heuvel wat we gewend zijn. Dus waarschijnlijk is het meer een jachtkasteel geweest. Na dit gebeuren zijn we via Cochem naar de camping gereden. Er moest per slot nog gegeten worden en Joop en ik hadden nog een wijnproeverij in de avond. Dus na aankomst eten maken en zorgen dat we om half 8 bij de receptie stonden om met zijn allen richting wijnmuseum te lopen waar de proeverij plaats zou vinden.
Nou, het proeflokaal is wel super leuk. Het bleek later dat het opgebouwd was door de opa van de verteller was gebouwd en dat het een soort buurthuis was. Er werd van alles gedaan. Proeverijen, cabaret voorstellingen, muziek dingen en nog veel meer. Je kon er trouwen, je verjaardag in vieren enz. enz. Zeer veelzijdig dus. Super leuk. En Andreas wist super veel te vertellen en op een leuke manier. Dus hij had ieder zijn aandacht. Heel leuk. Na afloop hebben we dan ook een paar flessen meegenomen en zijn we nog bij Elly en Leon aangeschoven om wat te drinken. Daarna nog even gelezen thuis en lekker naar bed.


Donderdag 24 oktober

Vandaag ben ik jarig. Weer eens wat anders dan mijn verjaardag vieren op kantoor of thuis.
Ook is het vandaag de dag van vroeg uit de veren want om half 9 komt de bus die ons naar Koblenz zal brengen. Eenmaal op weg krijgen we van Hans een geschiedenislesje over het ontstaan van Koblenz. Wie de oprichters waren, welke Keizers het had gehad, wie wie had vermoord en ga maar door. Aangezien de meeste nog niet zo lang wakker waren ging het dan ook bij heleboel het ene oor in en de andere weer uit. Maar ach, hij bedoelde het goed. Eenmaal in Koblenz kregen we eerst even de tijd om ergens een bakkie te halen en moesten we ons om 11 uur melden op het Jesuitenplatz melden. Daar waren 2 gidsen aangekomen die ons de ins en outs zouden vertellen.
Helaas kozen wij voor de verkeerde gids. Het was een al wat oudere dame die toen ze eenmaal los kon ook bijna niet meer stopte. Het was net een grammofoonplaat die afgedraaid werd. Er was helemaal geen interactie met ons dus geloofde de meeste het eigenlijk wel. We dwaalde af en waren op een andere plek dan waar zij stond te ratelen. Heel jammer. De andere had een wat jonger vrouwtje en die deed het voor zover wij konden zien erg leuk. Nou ja, volgende keer beter.
Na 2 uurtjes konden we gelukkig op eigen doft verder. De zon was gaan schijnen en het werd heerlijk warm. Dus een terrasje opgezocht voor een kop koffie. Bij dit tentje moest je voor alles statiegeld betalen bij je drinken. Dus op die manier bracht je zelf wel je glas en kopje terug. Scheelde hen weer personeel die alles op moest halen.
Na deze stop gingen we met de kabelbaan naar de overkant van de Rijn.
Leuk hoor. Zo vanuit de hoogte kon je goed het kleurverschil zien van de Moesel en de Rijn. De Rijn was veel helderde dan de Moesel. Eenmaal boven op het Fort kon je ook heel duidelijk op het uitkijkpunt dat zicht had op de rivier dat de 2 water als het waren naast elkaar de Rijn op dreven. Verder de Rijn op vermengt het zich maar nu zagen we ze gebroederlijk naast elkaar stromen.
Helaas was de tijd te kort om ook het Fort zelf te bezoeken dus hebben wij ons nog even in het park vermaakt met het scoren van 2 caches.
Daarna weer naar beneden om nog op het laatste terrasje dat heerlijk in de zon lag nog even een wijntje te nemen. Dat hadden we wel verdiend na de geloop de hele dag.
Om kwart voor 5 was het de bedoeling om weer terug te rijden maar helaas, ook bij de NCC heb je altijd wel een stel dat altijd te laat is. We reden dus pas over vijven weg.
Maar goed, we kwamen toch weer terug in Senheim. Precies op tijd om nog even een bak koffie te nemen om vervolgens ons te melden bij de organisatie als kaars aanstekers. Overal op het terrein staan nl al de hele week lege potjes waar elke avond door een groepje een waxinelichtje wordt aangestoken en voor vandaag hadden wij en Elly ons aangemeld samen met nog een aantal andere. Dus 2 gingen vooruit om de potjes leeg te halen en de anderen volgde met een zak waxinelichtjes en een aansteker.
Omdat we met een aardig koppeltje waren was het klusje ook gauw geklaard en zijn we met zijn viertjes richting dorp gegaan om mijn verjaardag te vieren.
We hadden van Rein begrepen dat er een leuk restaurantje was waar je lekker kon eten. Op de site van TripAdvisor had ik wisselende verhalen gelezen dus het was even afwachten wat wij gingen ervaren.
Het is wel een dingetje om binnen te komen wat meteen achter de deur zit een trap naar beneden dus als je te enthousiast naar binnen loopt en niet oplet lig je beneden in de voormalige wijnkelder.
Maar gelukkig ging het goed en kwamen we veilig beneden. Daar was het al behoorlijk druk. Gelukkig was er nog plek voor ons dus dat scheelde alweer. Een van de klachten in de revieuws was dat ze niet snel waren, nouou, wij hebben daar niets van gemerkt. Ze waren vlot, vriendelijk dus niets aan de hand. Ook het eten kwam vlot en was helemaal top. We hebben met zijn 4tjes heerlijk zitten eten. En voor de snitzel die Leon nog over had werd netjes een velletje folie gegeven zodat deze mee kon naar huis. Eenmaal thuis was er bij de tent van de organisatie nog een heksendrankje met wat lekkers te halen. Prima timing dus. Leon en ik zijn later nog even wat avond fotografie gaan doen dus met zijn alleen waren we lekker bezig.


Vrijdag 25 oktober

Vandaag stond een trip naar de Hängeseilbrücke Geierlay. Er was een keuze om naar de brug te gaan met daarbij een wandeling van een totaal van ongeveer 7 km of een kleinere route van 2 km naar de brug. Wij zouden eerst de grote wandeling doen maar daar we niet allemaal even fit zijn besluiten we om te kiezen voor het kleine rondje.
Maar maakt niet uit, we hebben er wel zin in. Eerst met de auto richting Mörsdorf om vandaar uit richting de brug te lopen. Elly en Leon wisten een route via het bos dus ondertussen konden we nog mooi een paar caches scoren. Bij de brug was het lekker druk met allemaal mensen die er over wilde of alleen wilde kijken omdat ze het te eng vonden. Maar er overheen of niet. Het uitzicht was erg leuk.

Na het heen en weertje over de brug en nog een paar foto tips van Leon gingen we weer terug naar het dorp waar we nog getrakteerd werden op een brood braadworst en een drankje.
Eenmaal op de camping terug hebben we nog even lekker buiten gezeten en na het eten gekaard bij Elly en Leon.

Zaterdag 26 oktober

Alweer de laatste dag. Een beetje bijtijds op dan maar. Alvast de halloween spulletjes opruimen. en een beetje soppen.

Omdat we pas om 1 uur onze laatste activiteit hadden besloten we om nog maar even met de auto een kijkje te nemen in een dorpje aan de overkant van de Moezel. Leon moest toch nog even tanken en konden we het mooi combineren.
Dus op weg naar de pompstation en daarna door naar Nehren.

Best een grappig plaatsje waar je door kleine smalle straatjes loopt. Er was ook nog een heel leuk kerkje dus daar ook nog maar even een kijkje genomen.
Daarna was het alweer tijd om terug te gaan want om 1 uur was het tijd om een glas Federweisser met zwiebelkĂĽche te halen in een dorp op 2 km lopen, genaamd Mesenich.
De route naar dit dorp ging door de wijnvelden en dat was natuurlijk een leuke uitdaging voor Leon en mij. Er werd dus regelmatig op ons gewacht omdat we een aardig achter eind achterop kwamen.
Andere maakte dankbaar gebruik van deze pauze omdat er best steile stukken in de route zaten en niet iedereen even goed liep of toch al ietwat op leeftijd waren.
Al met al kwamen we dan toch aan in Mesenich. Hier kregen we dan een glas Federweisser. Dit is de eerste persing van de witte wijn en best zoet. Voor het mooie even té zoet. De zwiebelküche daar en tegen was ontzettend lekker.
Na dit uitje gingen we terug richting camping. Omdat over de gewone weg een ietwat saai was gingen we over de bovenweg door de wijnvelden. Zoveel leuker en helemaal omdat de zon er nu goed op kwam te staan.
Vlakbij de camping wilde Leon en ik eigenlijk nog even een stukje hoger om foto's te maken van het uitzicht dus liepen Elly en Joop richting en camping en wij gingen nog even verder.
Uiteindelijk kwamen wij ook op de camping aan en konden we nog even lekker zitten in het zonnetje.
Om half 7 was het tijd om naar het Snitzelhuis te gaan voor het afsluitdiner. Hier werden we getrakteerd op een tomatensoep, schnitzel met patatjes en uit met slagroom. Tussen door werden de nodige bedank woordjes gedaan. Toen eigenlijk alles gezegd en het eten op was konden we afscheid nemen van de organisatoren en elkaar. Morgen zou iedereen op zijn eigen tijd vertrekken dus was daar waarschijnlijk geen gelegenheid meer voor.
Wij hebben de avond nog even vol gemaakt met een potje canasta. We hebben een super week met jullie gehad. Dank jullie wel en tot gauw. Dikke kus.

Zondag 27 oktober

De dag van de grote uittocht. We hadden gedacht lekker uit te kunnen slapen. Per slot zou het in de middag pas gaan regenen en dat zouden we al op pad zijn. Helaas, boven besloten ze om de kranen maar eerder open te draaien. Hierdoor besloten we om toch maar vroeg uit ons mandje te komen.
De eerste zagen we al vertrekken dus uitzwaaien maar. Het miezertje was overgegaan in een behoorlijke plensbui dus weer zaten de klompen onder de klei. Van Kees had Joop instructies gekregen hoe hij van ons plekje op de weg moest komen. Even een stukje naar achter op het grit en dan met een soort aanloopje hoppa, gaan met die banaan.
Maar eerst even wachten tot Paul en Gert waren vertrokken met hun caravan. Zekerheid voor alles want stoppen was geen optie. Voor je weet zit je weer vast. En Kees had wel andere dingen te doen. Hij was de kampcommissie aan het helpen met afbreken.
En uiteindelijk waren we op pad. Wel iets eerder dan verwacht maar ach wat maakt het uit. Het eerste stuk reden we redelijk in colonne maar zo zoetjes aan verloren we toch alle caravans die voor ons reden uit het zicht.
Na een voorspoedige reis kwamen we tegen half 1 aan in Arcen. Nu nog even op zoek naar Camper Village maar dat ging eigenlijk vrij makkelijk. Op de parkeerplaats even een appie naar Tineke gestuurd en toen waren we.... binnen!!! ;-)
Het was weer heerlijk om elkaar weer te zien en lekker bij te kletsen. We konden gelijk aanschuiven voor een broodje en kregen ook een rondleiding door het huis. Wat een ruimte, wat een uitzicht, zucht... wat een zaligheid.
Na het broodje gingen we even een rondje over het park. Best grappig. Nooit geweten dat er in een park zoveel verschil kon zijn in bungalows.
Na de koffie zijn we nog even een rondje gaan lopen in de omgeving. Natuurlijk moesten er ook nog even een paar caches gescoord worden. Het zonnetje scheen lekker en de omgeving was prachtig dus het was geen straf om lekker buiten te lopen.
Na het rondje hebben we de rest van de dag lekker kletsend doorgebracht.
Tegen half 10 zijn we richting camper gewandeld om tot de vervelend verrassing te komen dat we de koelkast per ongeluk op de huishoudaccu hadden laten staat. Niet handig want die was nu zo goed als leeg.
Tja, dat betekende dus dat de ventilator niet meer kon werken en dus de warmte van de kachel niet de camper kon jagen. Ergo, dat wordt dus kou lijden deze nacht.

Maandag 28 oktober

Nououou en koud hebben we het gehad. Allemachtig, ik had het gevoel alsof mijn voeten ijsblokjes waren. Ik had halverwege de nacht mijn sokken aangetrokken met daarover heen mijn sloffen en nog werden ze niet warm. Uiteindelijk werd het toch half 8 en toen vond Joop het genoeg en heeft hij de motor gestart van de camper.
Hierdoor werd de accu weer opgeladen en kon de kachel weer doen waar hij voor gemaakt is. De boel warm maken. Tineke en Stoffel zijn gelukkig voor ons ook vroege vogels en werden we verwend met een lekker bakkie koffie/thee.
Daarna nog even de wc en de watertank legen en op weg naar huis. Het was weer ontzettend gezellig lieverds. Bedankt voor de gezelligheid en tot de volgende keer.

Reacties

Reacties

Tineke En Stoffel

Zooooo bekend dat vast zitten aan de moesel overkwam ons ook de eerste keer, daarna weet je waar je op moet letten. Bij ons geen tractor in de buurt maar behulpzame mede camperaars die ik uiteindelijk met een modderbad heb bedankt, wat zagen ze eruit, toen ik er eindelijk uit was?

Marijke

Wat een mazzel dat er een tractor aanwezig was en hier trap je noooooit meer in hihi. Leuk om dit allemaal te lezen. en wat hebben jullie met de inhoud van al die pompoenen gedaan? Pompoensoep gemaakt??? Is lekker hoor.....(zeggen ze). Cochem klinkt me wel bekend, Ben je daar met Pap en mam ooit geweest of waren ze toen alleen op stap?
Hopelijk blijft je rug op sterkte en pas op de kuiten. Veel plezier hoor en voor vanavond veel plezier.

Tineke En Stoffel

Weer een heerlijk verhaal

Tineke En Stoffel

Volgende keer als jullie weer komen de fietsen mee nemen hoor !!
Het is hier zo prachtig !!
Liefs en groetjes uit Arcen

Marijke

Gave foto's! Die brug boven dat water lijkt me helemaal gaaf om overheen te lopen!
Zier er helemaal lek uit allemaal!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!