Vrijdag 27 september

Al een paar dagen hebben we lopen twijfelen. Wat gaan we doen? Wel weg of thuis blijven. De weersverwachtingen waren wat je noemt niet optimaal maar ja, op deze manier kom je dan in Nederland nooit weg. Dus..... vrijdag toch maar de beslissing genomen om te gaan. Op tijd op staan en even de laatste boodschappen doen. Daarna richting stalling om vervolgens op weg te gaan richting Ravenstein. Theo en Marieke staan daar dus we sluiten ons daar gewoon aan. De weg er naar toe was redelijk rustig alleen die wind. Het zal vast wel wennen zijn maar bij elke windvlaag en zijwaartse beweging van de camper schrik ik mij een hoedje. Lekker relax rijden vind ik het niet maar gelukkig blijft Joop onder alle omstandigheden rustig en dat is dan weer goed voor mijn zenuwen. Uiteindelijk draaien we tegen de klok van 1 uur het NCC terrein op. Omdat we de caravan van Theo en Marieke zien staan denderen we gewoon het terrein op om vervolgens achter hen te parkeren. FOUT!!! We hadden bij het begin moeten stil staan om te wachten tot er iemand naar ons toe kwam lopen. Eigenlijk ook wel logisch, als thuis de voordeur openstaat zou ik het ook raar vinden als een wild vreemde gewoon binnen zou stappen zonder bij de deur te blijven wachten tot ik “binnen” roep. Goed, goede leer voor de volgende keer.

Na een bakkie thee, broodje en daarna koffie zijn we met zijn 4tjes op de fiets gestapt om wat caches te scoren. Best wel een leuke omgeving om te fietsen. En ook lekker relax. Theo reed voorop met de GPS en leidde ons naar de diverse plekjes waar we dan op zoek gingen naar de cache waarvan het apparaat zei dat deze moest liggen. De ene was makkelijker te vinden dan de ander maar Theo en Marieke zijn heel goed in zoeken dus op 1 na hebben we ze allemaal gevonden. Degene die op de route lagen wel te verstaan. Daarna op naar huis waar we nog even hebben gezeten voor we gingen eten. Tegen 7 uur kwamen Elly en Leon ook het terrein op rijden. We waren weer compleet. Na het eten en de koffie hebben we nog bij elkaar gezeten en lekker zitten kletsen.

Zaterdag 28 september

Eerst lekker uitgeslapen en daarna nog voor het ontbijt met zijn 5en richting de COOP. Altijd leuk om in een onbekende supermarkt boodschappen te doen. Na het ontbijt, koffie met gebak. Per slot moet je vieren dat je met zijn 6en weekend hebt. Daarna met de auto richting Natuurgebied Herperduin. Kijken of we nog een paar caches kunnen scoren. Er zitten best grappige bij. 1 lag in een soort van eilandje in een vennetje. Leon, Joop en Marieke gingen via een blubber weggetje naar het eiland, terwijl Theo, Elly en ik even een omweg maakten en via een soort van landtong op het eiland kwamen. De plek van de cache zelf was snel gevonden maar toen?

De cache hing hoog in een boom dus hoe kom je daar bij? Gelukkig hebben Theo en Marieke als ervaren schatzoekers van alles bij zich dus ook elektra draad. Dit om een lange tak gewikkeld tot een soort van haak en op die manier het filmrolbusje naar beneden kunnen trekken om onze namen op het cache-rolletje te kunnen schrijven en te kunnen loggen op een speciale site. Daarna weer op pad naar de volgende. Na een aantal van deze opdrachten vonden we het tijd worden om naar het pannenkoekenhuis te lopen om daar een soort van lunche/diner te doen. Na een heerlijke pannenkoek met allerlei lekkers zijn we op ons gemak naar de camping gereden om nog even te genieten van de zon en de koffie. Het zonnetje werd afgewisseld met wolkenvelden maar het was toch aangenaam genoeg om buiten te zitten. Tegen 7 uur werd het tijd om richting de tuinen van Appeltern te rijden. Deze was vandaag speciaal verlicht zodat het er heel feeëriek uitzag. Allemaal bomen in prachtige sfeerverlichting en overal lampjes en lichtjes die ons door het hele park heen leidde.

De voorspelling was dat je ongeveer 1,5 uur nodig had om de tuin te doorkruisen. Nououou, wij hebben er bijna 3 uur over gedaan voor we weer buiten stonden. Leon is van de fotografie en daar ook heel goed in en ik ben zijn leerling. Dus tja, dat vergt tijd. Gelukkig stonden er overal stoelen en bankjes waar de rest dan ook vaak braaf op ons zat te wachten. Na afloop hadden we allemaal het gevoel van “geen spijt dat we dit gedaan hebben”. Eenmaal terug hebben we nog even bij elkaar gezeten alvorens we ons mandje op zochten.

Zondag 29 september

Er was al voorspeld dat het bijna de hele dag zou regenen en heel hard zou waaien. De luifel was gister al ingedraaid dus dat scheelde alweer. Nou, voor wat betreft de regen zouden ze wel eens gelijk kunnen krijgen. We hebben tot half 10 heerlijk in ons mandje liggen luisteren naar het getik van de regen op ons dak.
Voor wat betreft de wind, was er flink overdreven. Althans voor deze kant van Nederland. We vernamen dat er aan de kant van zee een behoorlijke windje stond. Elly en Leon gingen tegen 12 uur naar huis en na de lunch zijn we samen met Theo en Marieke nog even gaan cachen. Om nu de hele dag in je camper te blijven zitten is ook niet iets waar je blij van wordt.
Dus met de auto richting Berghem waar een cache van 8 stuks lagen die allemaal met elkaar verweven waren. Bij 2 kregen we coordinaten voor een extra opdracht. En aan het eind van de rit kregen we bij cache 8 de coordinaten van de bonus cache. Sommige waren heel eenvoudig met alleen een film rolletje in een doosje bij een boom maar 2 sprongen er met kop en schouders boven uit van creativiteit. Toch knap dat mensen dit verzinnen om andere bezig te houden. Gelukkig zorgde de paraplu ervoor dat we niet al te nat werden van de regen. Koud was het niet dus we hebben heerlijk gelopen door nieuwbouw wijken en bossen.

Tegen 4 uur hadden we het toch wel gehad en zijn we richting camping gegaan. De missie van vandaag was weer geslaagd.
Eenmaal weer in de camper hebben we nog met Theo en Marieke aan de koffie gezeten. De regen was de ene keer luid en duidelijk aanwezig en de andere keer zag je eigenlijk alleen een hoop gemiezer.
Na het eten hebben we nog gezellig met zijn allen 2 partijtjes Canasta gespeeld. De stand? 1-1
Morgen gaan we verkassen naar Groesbeek. Kijken of we daar een paar leuke caches kunnen scoren.

Maandag 30 september

We werden gewekt door het heerlijke getik op het dak. Dat betekend “lekker blijven liggen”. Maar toch was het om 9 uur tijd om op te staan. Eerst maar een een bakkie thee en de boel een beetje vast zetten zodat het niet in de camper heen zou vliegen als we rijden. Daarna nog even langs de COOP voor wat boodschappen. Bij terugkomst op de camping nog even betalen en toen weer op pad. Op naar Groesbeek. Dus een half uur later reden we camping de oude Molen op. Na het aanmelden mochten we zelf een plekje zoeken. Nou, we hebben dus een heel leuk plekje gevonden, vlakbij de toilet, douche, sauna en wasgedeelte. Lekker beschut. Het zonnetje is onder tussen gaan schijnen dus hup de stoelen naar buiten en even lekker zitten voor een bakkie koffie. Na zeggen en schrijven een half uur zitten in de zon was het weer uit met de pret. De temperatuur was niet verkeerd dus het 2de bakkie hebben we bij Theo en Marieke onder de luifel gedronken. Maar uiteindelijk is het toch over met de regen en stappen we op de fiets om richting Heumen te rijden waar een heleboel leuke caches liggen. Theo en Marieke lopen deze nu al voor de 3de keer en het blijft nog steeds leuk. Er liggen diverse thema caches en we kiezen voor de kermis.

Deze bestaat uit een serie van 8 + een bonus. Aan het eind van de serie is mijn rug ook aan het eind van zijn Latijn en gaan Joop en ik naar huis terwijl Theo en Marieke nog even verder gaan met een andere serie. Vrijheid, blijheid. Op de camping kunnen we nog even heerlijk aan de koffie in de zon zitten. Na het eten gaan we even lekker zweten in de sauna die ze hier hebben. Het is niet heel veel bijzonders, gewoon zo’n hokje waar je met ongeveer 6 personen in kan zitten en waar zo’n bak in zit waar je water op moet gooien om het warm te krijgen. Maar het maakt niet uit. Het is gewoon even lekker. We doen een sessie van 2x een kwartier. We moeten per slot weer even wennen. Morgen weer een nieuwe dag.

Dinsdag 1 oktober

Eigenlijk scheelde het opstarten van de dag niet zo heel anders dan gister. Het enige verschil is dat we niet op een bepaalde tijd ons bed uit moesten om te gaan betalen. Dus ook vandaag lekker relax wakker worden met een koppie thee en een broodje met een gebakken eitje. Tijdens het ontbijt kregen we bericht van de dealer dat onze nieuwe camper klaar stond om opgehaald te worden. Helaas, maandag zijn ze de eerste. Maar wel fijn dat ze al zover zijn. Het keuringsrapport dat we gister hebben gekregen was ook zeer positief dus maandag gaan we blij ons nieuwe huisje halen. Voorlopig zitten we gezellig met Theo en Marieke in Groesbeek en vermaken we ons prima. Na de koffie met appeltaart met slagroom zijn we richting Mookerheide omdat daar hele leuke caches liggen. We gaan de Woody Woodpecker ronde doen. Ook aan deze cache is weer heel veel tijd besteed. We moesten goed kijken en op de plekken waar de caches lagen waren ook spechten aanwezig. Wel is waar van hout maar toch, ze waren er.

Bij elke specht was dan weer een puzzeltje en aan het eind van de rit moest ons dat naar de bonus lijden. Nououou, we hadden toch echt de hulplijn nodig. Zelfs onze doorgewinterde cachers maken soms foute berekeningen en dan kom je niet bij de juiste coördinaten. Gelukkig mocht je de maker van de cache bellen om de antwoorden te controleren en zo kwamen we er achter dat we dus fout hadden gerekend. Maar uit eindelijk hebben we ook de bonus kunnen vinden. Nu mochten we ons trakteren op een bakkie alvorens we gingen beginnen aan ronde 2. Deze was minder spectaculair maar ach, je bent lekker bezig en het was best lekker weer geworden. Na dit rondje was het wel weer genoeg voor vandaag en zijn we camping waards gegaan. Nu eten en straks nog even lekker relaxen in de sauna. Morgen gaan we eens kijken of het leuk is in Kleve.

Woensdag 2 oktober

Na het gebruikelijke ritueel van opstaan, broodje en bakkie zijn we op pad gegaan richting Duitsland. Kleve was de eind bestemming. Daar zou een markt zijn. Nououou, er was één hele marktKRAAM. En euh, dat was het dan eigenlijk wel. Maar goed, de zon scheen en het was niet koud dus we hebben lekker door Kleve gedwaald en op een terrasje in de zon genoten van een bakkie koffie/thee.

Het stadje is niet zo heel groot maar groot genoeg om er even doorheen te lopen. Daarna zijn we richting de Aldi gegaan om te kijken of daar nog sterke drank was wat je goedkoper kon aanschaffen.
Ja dat was er wel maar niet zo veel als we ooit zijn tegen gekomen toen we met scouting in de buurt van de grens waren. Toen lag de kofferbak echt helemaal vol.
Maar goed, deze keer hebben we ons netjes gehouden.
Weer thuis aangekomen hebben we ons getrakteerd op koffie met appeltaart, altijd lekker. Omdat Marieke nog een kaart moest posten zijn we met zijn viertjes nog even door het dorp gelopen en toch nog 3 caches weten te scoren. Het ene moment in de zon, dan weer regen we zijn geëindigd met zon. Bij terug komst op de camping was die niet meer voor ons campertje maar gewoon buiten zitten zonder zon is ook lekker.
Nu maar eens een hapje eten en misschien straks nog een rondje sauna. Per slot van rekening kunnen we er nu gebruik van maken.

Donderdag 3 oktober

Deze dag ontwaken we voor de verandering een keer met de zon i.p.v. regen. Ook wel eens leuk. Dus hup, stoelen naar buiten en ontbijten in een lekker zonnetje. Na de koffie maar eens onszelf in gereedheid brengen voor nog een leuke cache wandeling. In een bos net over de grens lag een leuk rondje die Theo en Marieke ook nog niet hadden gedaan dus dat is dan wel weer leuk. Dus blij op pad. Het was even zoeken voor we er waren maar daarna konden we ook aan de bak. Het zijn, zoals ze dat noemen, “gewone oppikkertjes”, maar dat mag de pret niet drukken. Je bent lekker bezig en ondertussen loop je gezellig te kletsen. We kwamen ook nog een “multi cache” tegen en dat houd in dat er een puzzel aan vast zit waar je uiteindelijk coördinaten uitkrijgt waar dan de echte cache ligt. Dus die ook maar even mee genomen. Daarna moesten we de laatste 2 nog even vinden. Nou dat was net op tijd want het begon daarna een partij te regenen!!! Echt niet fijn. Dus stevig doorstappen maar om zo snel mogelijk bij de auto te komen. Ondanks de paraplu waren we bij aankomst toch nog aardig nat maar ja, bij de camper/caravan hebben we droge kleding. Gauw maar een bakkie gemaakt en zie daar.... de zon. We zijn net de weermannetjes en vrouwtjes want hup, de stoeltjes weer naar buiten en zitten. ?. Lekker hoor met een rosétje erbij is dat niet verkeerd. Daarna maar voor de laatste keer de sauna in want vanavond gaan we uit eten. Even deze onverwachte vakantie feestelijk sluiten. En onverwachts omdat het niet de bedoeling was om deze week met elkaar zouden optrekken. Maar van beide kanten geen spijt. Dit gaan we zeker vaker doen.

Vrijdag 4 oktober

Vandaag gaan we verkassen. Dus alle losse spullen in de kastjes, water en electra afkoppelen en afscheid nemen van Theo en Marieke want zij blijven nog een paar dagen langer staan.
Volgens de Tom zouden we met 40 minuten zijn, mmm, die had dus niet gezien dat de Waalbrug afgesloten was. Beetje jammer want nu duurde het toch echt iets langer dan 40 minuten. Nou ja, wat zou het. We hadden geen haast want we konden toch pas om 2 uur de camping in Oosterbeek oprijden.

Eenmaal bij Camping Jachthaven Oosterbeeks Rijnoever kregen we een leuk plekje toegewezen waar we met onze camper en Elly en Leon met hun caravan naast elkaar konden staan. De regen kwam gestaag naar beneden dus eerst maar eens een bakkie koffie.
Na de koffie was er een droog momentje en volgens buienradar zou dat ook even zo blijven. Maar helaas, ook die kan er wel eens naast zitten. We waren nog niet eens halverwege en daar begon het weer. Onverschrokken als wij zijn (kuch) zijn we onder ons pluutje toch doorgelopen. Op naar een cache die op ongeveer 700 meter verderop moest liggen. Nou, hoe we ook zochten, helaas geen cache. De regen hield ons nog steeds gezelschap dus toch maar weer terug naar de camping, het kan te gek ook he. Elly en Leon waren ondertussen ook gearriveerd dus hup, even een droge broek aan en op naar de koffie bij de buren.
Op een gegeven moment werd het zelfs droog en konden we even van de zon genieten. Niet te lang want er moest wel gegeten worden. Een ietwat vroeger dan dan wat wij gewend zijn omdat we 's avonds nog naar Ede wilden voor de Living Status by Night.
Gelukkig konden we in Ede de auto in het midden van het centrum kwijt dus dat scheelde alweer.
Wat waren ze mooi. Ze hadden er allemaal heel veel werk van gemaakt.
En met de juiste belichting zag je de ogen extra goed. Echt fantastisch. Halverwege zijn we nog wel even een koffie tentje ingedoken. Het was een ietwat fris en af en toe regende het nog even maar de dames en heren beelden waren echte Diehards en bleven in hun rol. Tegen half 10 vonden we het welletjes en zijn we richting camping gegaan om nog even een spelletje kaart te spelen.

Zaterdag 5 oktober

Jesssss, daar was hij weer, de koperen ploert. Krachtig genoeg om lekker buiten te genieten van een kop thee en later een broodje. Het beloofde een heerlijk dagje te worden. Dus na de koffie met zijn viertjes op pad. Kijken of Elly en Leon beter kunnen zoeken dan wij en dus in de herkansing naar de cache die wij gister niet konden vinden. En ja hoor.... ook niet. Het lag dus niet aan ons en aan het weer. Ook deze keer hadden we geen geluk. De cache eigenaar heeft hem te goed verstopt en zonder succes gaan we op zoek naar de volgende. Deze keer hebben we meer geluk.
Na een lekker stukje lopen komen we aan op de plek waar we zonder al te veel moeite de cache vinden en kunnen loggen. Als we terug willen lopen worden we aangesproken door een boswachter en een handhaver. Wat we aan het doen waren. Dus wij uitleggen dat we aan het cachen waren. Oh, ja dat kende hij wel. Verderop op de berg was er ook 1. Alleen deze plek was niet bij hem bekend dus hij ging het even nader bekijken. Ook omdat deze mini schat aan een boom was bevestigt met een spijker en dat is toch niet echt de bedoeling. Dus wij weer verder op pad richting cache die hij had aangegeven. Helaas voor ons hadden we daar ruim een liter water voor nodig om het logrolletje naar boven te laten drijven in de buis waar hij in verstopt was. En laten we dat nou net niet bij ons hebben. Maar ach, we hebben kunnen genieten van het uitzicht en door de trap van bijna 200 treden die we op moesten was het ook nog eens goed voor de vetverbranding.

Nu maar terug naar de camping voor een broodje en toen op naar Arnhem. Vandaag stond in het teken van de kampioenen van de afgelopen jaren.
Na het parkeren van de auto gingen we eerst even langs Hans Anders. Niet omdat we een nieuwe bril nodig hadden maar omdat er even geknuffeld moest worden met ons nichie Joyce. Haar hadden we al heel lang niet gezien, Arnhem ligt per slot niet om de hoek.
Het was lekker rustig in de zaak en was er tijd voor een bakkie koffie/thee en even lekker bij kletsen. Haar collega nam even de honneurs waar dus dat scheelde weer.
Daarna werd het tijd om op zoek te gaan naar het begin van de route om te kijken hoe de Levende beelden in een soort van treintje door de stad werden gereden en naar hun plekje werden gebracht. Ze mochten nu nog even uitbundig zwaaien naar iedereen die langs de route stonden. Straks moesten ze in hun rol kruipen en kon dat niet meer. 1 Beeld kon niet mee in de trein omdat zij zich dusdanig had vermomt dat ze als het ware in een rotsblok gevangen zat. Het enige dat je zag was een deel van haar hand en deel van haar lichaam. Door de ademhaling zagen we dat het een levend persoon was, echt heel knap.
Op ons gemak zijn we door de stad gaan lopen en hebben bijna alle beelden kunnen bewonderen. De een bleef heel stil staan en kwam pas in beweging als je een muntje in het bakje gooide en de ander had een hele act opgebouwd en betrok het publiek hierbij.
En ook hierbij was de één leuker dan de ander maar dat is een verschil van smaak.
Halverwege maar even gestopt voor een lekker warme chocomel met rum en slagroom. Je moet jezelf verwennen toch?
Tegen 5 uur hadden we heel wat beelden gezien en vonden we het wel tijd om richting auto te gaan, wie weet konden we nog even in het zonnetje zitten op de camping.
Op de camping was het lekker bedrijvig want een zeilschool had zijn afsluiting dus er liepen zo'n 30 kinderen over het veld en waren de voorbereidingen voor de BBQ in volle gang. En ook werd er een verjaardag gevierd bij een camper verder op dus het was heel gezellig alles bij elkaar.
Toen het zonnetje weg was was het ondertussen ook etenstijd voor ons en hebben we dat met zijn vieren genuttigd in de caravan. Lekker gezellig. Ook nu weer de avond al kaartend door gebracht.

Zondag 6 oktober

Tja, en dan wordt het toch lastig. Gaan we vandaag ook nog naar Arnhem en de Levende beelden bekijken die dit jaar hopen winnaar te worden en dan ook weer nat worden of gaan we naar huis. Mmmmm lastig. Nou eerst maar even een bakkie met zijn allen. Later schoven Theo en Marieke ook nog aan. Zij gingen zo wie zo naar Arnhem maar ja, ze hoefde later op de dag maar een uurtje te rijden voor ze weer terug op de camping waren. Omdat het de hele middag zou regenen besloten wij toch maar op huis aan te gaan. Dus na het vertrek van Theo en Marieke zijn we alles gaan opruimen en konden we na een half uurtje afscheid nemen van Elly en Leon die ook naar huis gingen en zijn we huiswaarts gereden.
Morgen de camper leeg halen en later op de dag gaan we dan richting Winkel om de campers om te ruilen.